rest çekmiş Akşamlar

ben seni...

Ben seni
Kırık bir sonbahar gecesinin
Güne ışıması gibi sevdim
Ben seni
Yağmurların habercisi
Şimşekler çakar gibi sevdim
Ben seni
Şaşkın bir mermiyi
İki kasın arasına çakar gibi sevdim
Ben seni
Yorgun zamanında ruhumun
Terkederken sevdamı umudun
Titrek ve endişeli bir kuşun
Kursağında ki son lokma gibi sevdim
Ben seni
Temmuz sıcağında
Bir tarla işçisinin dudağında ki
Kara kışda bile
Susuz kalmış bir toprağın
Yaşlılıktan ikiye bölünmüş
Bir ağacın çatlağı gibi sevdim
Ben seni
Dipsiz kuyularda merdiven
Uçurumun kenarında yediveren
Bir köy evinin ocağında tüten
Kara bir duman gibi sevdim
Ben seni
Minarenin serefesinde ezan sesi
Bir seccadenin üzerindeki Kabe resmi
Namaza durmuş bir insan silueti
Tertemiz hayatı tüketir gibi sevdim
                                  Cemal Arikan