Herşey geçmişte kalmıştı hesaplar kapanmıştı , duygular içine kapanmış geriye mantık kalmıştı bizlere.... lise çok yorucu olmuştu yıpratmıştı görmek istemediğimiz şeyleri görmüştük belki hic bu kadar vicdansız olamazdık , kimse kimseye kıymıyordu herkes birbirine zarar veriyordu neden ? Bunun cevabini belki hic alamayacaktım belki bundan dolayı korkuyordum çünkü cevapsiz sorular tamamlanmamış aşklar vardi bu şehirde kimileri sahte kimileri gerçekti bedenim yorgundu. Mutlu değildim yada öyle hissetmiyordum çünkü hayatım Bartu ya veda ettikten sonra bitmişti çünkü ben bizden vazgeçmiştim ben kendimden vazgeçmiştim ben hayatimda yapabilicegim en büyük fedakarlığı yapmıştım üstümden koca bir tren geçmiş gibi hissediyordum aradan koca bir 5 sene geçmişti ne o beni aradi nede ben onu aradım belki benden nefret ediyor bir daha onu goremiyecektim bunu biliyordum onun asıl sahibi hep Melek ti bunu hepimiz biliyorduk o benden daha cok sahiplendi ben ise uzaktan seven oldum hem bisileri fedakar eden taraf oldu pişman miyim belki evet fakat bunu demem icin bile artık cok geçti bazen sözcüklerim boğazımda takılı kalıyor. Bazen beni boğuyordu üstümde koca bir yük olmuştu söylemek istedigim fakat asla söyleyemeyeceğim sözler vardı belki susmak bir cok sorunun cevabi olabiliyordu. Ben şuan 23 yaşında bir şirkette çalışıyordum Moda sektöründeydim herzaman olmak istiyordum ki bunu başarmıştım Bartu yu kaybettikten sonra işime odaklandim ve şuan zirvedeydim bir marka oluşturmuştum ardından dünyaca ünlü bir şirketten teklif gelmişti bu benim icin aşırı önemliydi çünkü Soyman markasına marka katacakti KARALİSA holding benim başlangıcım oldu bana lüks bir oda verdiler ve baş moda tasarımcısı oldum fakat patronumu hic bir zaman görmedim 3 senedir bu şirkette çalışıyordum ve gayet iyi ilerletiyordum hem Karalis holdinge hem Soyman markaya katkılarım yüksekti çünkü benim hayal dünyam vardı elbise tasarlamak kolay değildi hayal gücü şarttı herkesin harcı değildi bundan dolayı kendimle gurur duyuyordum. Bir kaçınız Demir i soruyo olabilir o nerde mi ? Hala istanbuldaydi ve hala pesimdeydi evet 5 sene boyunca hic pesetmeden benimle bir şansın olabileceğine düşünüyordu fakat o tren kalkmıştı bunu bıliyordu fakat kabul etmiyordu. Bu kötü bir şeydi , ayağa kalktım etegimi duzelttim kendimi onayladıktan sonra çantamı aldım ve kapıya doğru ilerledim kendi odamdan çıktıktan sonra asansöre doğru yürümeye başladım iş çıkış saatiydi sekreterim Aylin ni gördükten sonra yanıma çağırdım
"Aylin , tasarladigim kıyafetleri düzenle ardından kıyafetleri diktirmek için firmaya götür en iyi kumaşlardan istediğimi belirtiyorsun bu defile benim icin çok önemli hem iki marka içinde bu işi sana bırakıyorum umarım beni hayalkırıklığına uğratmazsın"
Kafasını heyecak bir biçimde salladi Aylin 20 yaşındaydı ve aramızda 3 yaş olmasına ragmen fazla acemiydi fakat Aylini severdim bu tabiki ona tuttum bir testi ben tasarımlarımı tabiki Firmaya götürmüş ve dediklerimi yapmalarını sağlamıştım bakalim benim sekreterin ağzı ne kadar iyiydi onu görecektim kendi işimi halletmeyi severdim ve bu Aylin icin hayat dersi olabilirdi istemsizce gülümsedim asansöre bindim ve 0. Kata bastım o sırada departmansa çalışan iki kızın konuşmaları dikkatimi çekti
"Kızım sonunda sirketin patronu istanbula geliyo 5 senedir bu şirket kuruldu ve adamin bir kez suratıni göstermedi aşırı merak ediyorum "
"Duyduğuma gore aşırı yakışıklıymış"
İki kiz kikirdarken gulumsemeden edemedim 0.kata gelince yürümeye başladım bir kac kişi başı ile selam verince bende başımla selâmladım ardından kendimi dışarı attım hava fazla güzeldi hafif esiyordu tenimi okşayası hoşuma gidiyordu ben arabama doğur ilerlerken , arkamdan tabiki Demir bana bağırdı
"Güzelim beni beklemeden mi gidiceksin "
Arkami döndüm bana kollarını açmış bir Demir verdi bu ne kadar salak olsada Demir iyiydi tabiki ilkmi zorla almıştı fakat bunda takılı kalamazdim kendime acıyamazdım ben güçlü olmayi tercih ediyordum ve bunun arkasında duracaktım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İÇİMDEKİ GÖLGE
Teen FictionBurası yetişkinlerin dünyası burda klasik bir aşk yoktu yada birbirne sadakatli insanlar o hikayekeler diger yazarlarin kendi iç dünyalarını tatmin etmek icin yazdılar ama bu hikaye yetiskin hikayesiydi kurugusu son derecek karışık ama icinde bol bo...