Mavili Oğlan

Bir Hayal, bir Hayat.

Damlanın Gözünden

Usulca kabullenmiştim kaybolduğumu, beni bulmalarına imkan yoktu onlara yakınlaşmak için ilerlediğim her adım orman beni içine çekiyordu. Ne yani şimdi tarzan gibi ormanda mi yaşamaya başlayacaktım. Yada yaşayamacaktım. İstemeden gözlerimden birkaç damla döküldü. Şimdi ne yapacaktım? Aklıma telefonum geldi cebimde olabilirdi.
-Allahım nolur nolur cebimde olsun Allahım lütfen!
Elimi cebime attım karıştırdım, ama hiçbir şey yoktu. Tekrar oyuna umutsuz halime döndüm, uzun bir ağaç gördüm. Annemler küçükken ağaçlara tırmanmama izin vermiyordu. Neymiş efendim ben kızmışım eeeee? Kızlar hiçbir şey yapamaz mi? Hayır kızlar herseyi yapar! Küçükken yaşadığım bir olay gekdi aklıma.
-Ben 12 yaşındayken mahallemizdeki erkekleri  ağaca tırmanırken gorurdum, biz kızlar ile evcilik oynamazdık, tüm gün erkeklerin nasıl eğlendiğini izlerdik. Bir gün kızlar ile dışarı çıkmıştık. Ağaca tırmanmanın nasıl bir şey olduğunu çok merak etmiştim, delilik yapıp bir ayağımı ağacın gövdesine sardım, ardından diğer ayağımı da ağaca sardım, tırmanmaya başlayacaktım ki annem bankta otururken görmüş beni" İN Oradan Burçak Sen bir kızsin! " bunun üzerine yavaşça ayaklarımı ağaçtan çekip aşağı indim, Kızlar bana şaşkın gözlerle bakarken aralarından Sude miydi Şule miydi işte o bana" Bende tırmanmak istiyorum" demişti. O günden beri bir kere olsun ağaca tırmanmadım,tırmanamadım olmayan ailemin beni uyarmasından korkuyordum. Ama şimdi,şimdi o ağaca tırmalabilirim...

Göz yaşlarımı silip,ağaca ayağımı uzattım, yavaşça ellerimi ayağa sardım tırmanmayı bilmiyordum ama erkekleri izleyerek bir kaç şey öğrenmiştim.  Onlar bir tekerleme şeklinde tırmanıyorlardı.
"Dalları kırmadan
Sol ayağı atmadan
Tırmanma ağaca."
Ben kendi kafana uydum, tırmandım bir şekilde yukarda bir dala oturdum, hiç bir şey gözükmüyordu. Korktum, herşeyden ve herkesten önce an dünyanın en korkak kızıydım sanki. İçimde bir burukluk,bir acı vardı. Gerçekten üşüyor,korkuyordum.. Aniden dengeli kaybettim düşmedim sadece sarsıldım, artık inmem gerekiyordu. Ayağımı aşağı attığım an oranın boşluk olduğunu gördüm,
-Ah! Dal dal nerde? Hayır hayır ellerim acıyor! İmdat! Kimse, kimseler yok mu?!!
Ellerim her geçen saniye daha çok acıyordu. Ayağımı yukarı atmayı denedim olmadı.

O SIRADA GRUP
Çağla: Bakın 2 gruba ayrılalım.
Güney, Alas,Çınar Kumsal, Pelinsu, 1. Grup ...
Kaya,Ada,Emir, Doğa, Ozan, Çağla 2.Grup..
Herkes kabul etti.
Alas: Şimdi, siz 6 şişe su, biz 5 şişe su, siz 6 paket yemek, biz altı paket yemek, 8 adet fener alın bizde alıyoruz. Yarabandı Vs alın. Kendinizi koruyabilecek herseyi alın. Orman bu tehlikeli...
Herkes kafasi ile onaylayıp küçük bir çanta yaptı. Herkes hazırdı.
1. G- Sol Ağaç Bölgesi
2. G-Sag ağaç Bölgesi

Herkes ilerlemeye başladı. Ormanın derinliklerine doğru yavaş adımlar ile ilerliyorlardi. 1G de Çınar en önde ilerliyordu,en arkada Güney

O sırada Damla
Artık ellerim gücsüzlesti, dayanamıyordum, canım yanıyor içim acıyordu, ya burda ölecek yada burda çürüyecektim, açlık susuzluk bastırmaya başladı. İçimdeki küçük kıza bir veda yapma vaktim gelmişti belli ki
~Bak, istediğin hayalin gerçek oldu, söz vermiştim bir gün bu ağaca tırmanacağım diye.. İlk ve Son olacak, birdaha bu dünyada adım atamayacagim. Küçük kız ölüme gidiyoruz, hayalimizin ellerinde boğuluyoruz. Bir şey yapamayız. Sne hep yaşa isterdim. İstedim oldu mu? Olmadı. Herşey,herkes bitecek demişlerdi. Öyle de oldu küçük kız.. Sen Hep prenses kal, büyüme büyümek iğrenç. Seni seveceğim, ölü bedenim, ölü ruhum ile...
Ellerimi satmak istedim, yapamadım içimdeki kız bağırıyordu. Ne fayda? Gözlerimi sıkıca yumdum, nefesimi toparladım. Ellerimi gevşettim, ayaklarımı salladım, aşağı baktım. Ve ellerimi saldım, Son kez gülümsedim, annem beni kapıda karşılayacak belkide. Belkide Cennetin sınırsız hayalinde, belki de Cehennemin kızgın ateşinde yok olacaktım.

O sırada 1G
Çınar Sonku bir dal ittikten sonra, Damla'yı gördü. Koştu tam düşecekken

O sırada Damla
Sert bir zemin'e düşmemiştim biri beni tutmuştu. Gözlerimi açacak halim yoktu ama 1 kez açmak için kendimi zorladı gözümü yarım yamalak açtığımda beni tutan kişinin Çınar olduğunu gördüm. Etrafta bağırırmalar vardı
-Damla iyi misin+
-HEY DAMLA
- AC GÖZÜNÜ
Bir anda ses azaldı gözlerim kapandı sonrası yok. Gözlerimi açtığımda, kendimi evimizde buldum, etrafımda saçlarımı okşayan gözlerinden Yaş gelen Güney vardı. İlk defa Bu kadar kötü hissediyordu bu yüzünden belliydi..Hala halsizdim konuşacak halim yoktu gözlerim böle tam açık değildi.