The World was Ours

About Last Night

Nagising ako the next day with a new hope. Si Bangis.

Buong gabi kong inisip na, of all places, sa Korea pa rin pala ulit titibok ang puso ko, hindi nga lang sa isang Korean celebrity. Haaay Bangis, will I see you today?

Kinikilig ako habang paikot-ikot sa kama nang nakareceive ako ng Line call mula kay Chae Nan Hee.

"Hey, where are you? The manager is looking for you!" parang nagpapanic pa siya nang tawagan ako.

Ang kapal ng mukha ng manager na iyon para hanapin ako matapos ng gawin niya sa akin kagabi. Gusto niya bang i-expose ko siya sa trabaho?!

"There's a new manager who's doing the dishes because you're not here! Gwaenchana? You didn't say bye-bye before you went home last night," napalitan ng concern ang boses ni Nan Hee. Nagulat ako nang malamang napalitan ang boss namin sa restaurant. May nakaalam ba ng nangyari sa akin kagabi? Wala naman akong pinagsabihan at hindi rin naman ako nagsumbong.

Natigilan ako. Maliban sa akin at kay Manager, si Bangis lang ang nakakaalam ng nangyari. Omo! Did he go through the trouble of reporting what happened to the management? Pinamulahanan ako ng pisngi sa naisip at rumolyo-rolyo na naman sa kama.

"Hello? Yeobosaeyo? Lee Min Rin!"

Inayos ko ang sarili bago ako sumagot, "Uh- I wasn't feeling well last night but I'm feeling better after I slept. I'll come to work now."

"Shincha? Ok, I'll tell the manager. Pali pali," Nan Hee concluded with her cute voice as always.

x x x

I arrived at the restaurant and quickly changed into my kitchen apron with matching gloves. Inisip kong kailangan ko talagang magbow ng malalim sa harap ng bagong manager para sa inconvenience na nagawa ko.

Nakita ko nga siya sa pwesto ko at naghuhugas ng mga pinggan. Nakasuot pa ito ng dark navy suit. Nakatalikod siya sa akin kaya di niya ako nakita. Pinagmasdan ko ang likod niya. Maliit na tao ang bagong manager. Siguradong masmalakas ako sa kanya kung mag-attempt man siya na i-harass ako. Napangiti ako. Mukhang matatagalan ko pa ang pagtatrabaho sa restaurant na ito.

"Mianhaeyo, gyeong-nim," sabay bow ako. Hindi ko agad nakita ang mukha niya. Napansin kong natigilan ang lahat ng nakawitness sa back kitchen. Narinig ko ang ubo ni Nan Hee kaya napatingin ako sa direksyon ng boses niya. Sinesenyasan niya akong tumingala sa bagong manager namin. Tumingala naman ako sabay napanganga.

"Ma-ma... Manim... / Lady... ?" I gasped. Napagkamalan kong lalake ang bagong manager namin. Magkakastiff neck ata ako sa lalim ng bow ko sa aking pagkakamali.

"Gwaenchana,"

Tumingala ulit ako sa mukha ng bagong manager. Lumitaw ang isang magandang ngiti sa kanyang labi.

"You must be Ms. Lee Min Rin. OK. !#$ % ^ &*( *)&^  Seo Seon Ok.  %$# #$  Seo  %^ &*(*!# $%^&(*)& % $# &^... / Since every one of my staff is here, let me introduce myself. My name is Seo Seon Ok. You can call me Manager Seo," sabi niya habang naghuhubad ng dishwashing gloves.

Lahat kami bumati sa kanya at nag-bow. Nakasanayan ko na rin gawin iyon. Lagi kong nakikita sa mga KDrama yung madalas gawin ng mga Korean na magbow as a sign of respect. Medyo nakakaintindi na rin ako ng Korean without the help of Korean Dramas. Sinusupplement nalang ni Nan Hee yung mga hindi ko naiintindihan sa basic conversations namin.