Started With A Tease

Chapter 36

"Bea... I love you" yang line na yan, paulit-ulit na nagrereplay sa isip ko habang naglalakad ako papunta sa class ko.

Math kasi next subject ko, susyal! Kada subject kami ang pupunta sa room hindi ang teacher. PINAPAGOD NIYO PO ANG GRADE-SCHOOL STUDENTS! Nanawagan ba naman?

At sa wakas, after a long time of travelling-- narating ko rin ang 4th floor! Actually galing lang ako ng 3rd floor, tinatamad lang talaga.

"Gomez, Beatrice Elleckiel C." Sabi ng teacher habang chineck ang attendance ko.

Naupo na ko sa pwesto ko. May apat na rows ang chairs sa room, kada row may limang upuan. Pangalawang row ako at gitna sa limang upuan. Kaya ok naman ang view ko.

Eto nanaman ako, para bang deja vu at di ko nanaman nakita si kuya ngayong araw at para kong timang na naghahanap, naghahagilap sakanya. Jusko po!

"Emegee! Binati na ko ni babe, ikaw girl?" Daldal ng mga cheerleaders ng school sa likod ko. Jusko! Ano bang meron sa February 14 at di kayo magkandaugaga?!

Gusto ko sanang sagutin, AKO HINDI PA! MANAHIMIK NA KAYO!

Letche. Di kaya ako bitter! Sadyang--- basta!

Ehh kasi naman ehhh! Kahit isang bati-- WALA. TT^TT kairita!

After a long hour of cruelty nagbell na at recess na! Yaaaay! Wala lang. =_______= hinagilap ko si Sean pero wala talaga.

Nagvibrate phone ko sa may bulsa kaya chineck ko yun agad.

From: Kuya Sean

Happy Valentines! :-)

Haha. Ang saya! De joke! Appreciated naman yung bati niya kaso ba't di pa personal? -.-"

Di naman siguro siya absent diba?

Habang naglalakad ako pabalik sa room, dahil wala namang magagawa sa cafeteria, nakita ko mga katropa niya.

"Uy! Nakita niyo si sean?" Tanong ko habang nakatingala, antatangkad naman na tao netong mga to.

Nagkatinginan lang silang lahat tas sabay sabay pa nag-shrugg. Letche nga naman! Planado ba to? May sasabihin pa sana ko pero pagharap ko, nagsiwalaan agad O.o ang weird ano po?

Tumuloy na ko sa room kaso lumabas din agad ako dahil may kukunin ako sa locker. May kinuha kong book tas agad ding sinara yun, nung may nakasandal sa may locker.

"Ay shet!" nagulat ako eh. Bakit ba?

"Dahil ikaw ang sigaw ng puso ko! Ikaw ang nasa blah blah blah blah blah--"

"FAST FORWARD!"

"At nais ko blah blah malaman mooooo! MAHAL KITA!"

Anong trip ng mga katropa neto ni sean? Tas si kuya sean napakamot nalang sa ulo tas napangisi sa kasintunadohan ng mga kaibigan nya.

"Tama na nga yan! Alis!"

Napangiti nalang ako dun.

"Happy valentine's" napalipbite sya tas inabutan niya ko ng--- SHET! O___O

Hinde! Hindi nya ko inabutan ng shit ah xD bouquet of roses na pink at red. *insert For the first time in forever here*

Nilapit niya mukha niya saken tas inismack ako sa noo.

Kasalukuyan? Ang kulay ko parang yung roses na binigay niya saken. Shit talaga-- SHIT.

So ganito yung nararamdaman nung mga babae sa wattpad stories, movies-- cheerleaders?

Seryoso. Di ko maintindihan yung feeling. Ansaya na parang-- EWAN!

"Th--thank you..." Nagstutter ako

"B--b-bea... Ano... Ahh.... Pwede.... Pwede na.. P--Pwede na ba kitang ligawan?" Tanong niya, shet, nagbablush siya. O__O

"Ano... Uhm.... Oo?"

Parang kidlat bigla nalang may naaapakalaking ngiti na nagpakita sa lips niya.

"Talaga?! So... So... So tayo na?!"

"Ahh.. Ano?! Uhmm.. Oo?"

Nagtatanong ba ko o ano? -.-"

"THANK YOU! Kita mo? Sabi ko sayo, onting hintay lang.." Ngiti niya saken.

AUTHOR'S NOTE:

Sooooo yeaaaaaaaaah! This is the end of the chapteeewww, quite short isn't it? But--- who cares? De joke! Sorry for the long wait & the short chap :-) pero babawi ako pramis!

Vote, fan, comment? Go!

Hope you like this chapter❤ thank yowww!