HI GUYS!
Bago mag-start ang chapter I just wanted to say na SORRY I haven't updated kasi busy talaga ko as in! I miss your comments, your votes and all that. And thank you for 3.1k THANK YOU SO MUCH AND I LOVE YOU and oh one more reason kung ba't di ako maka-UD that's because LUTANG UTAK ko since Feb. 23, 2014 hahahaha! LUKE FREAKING HEMMINGS FOLLOWED ME ON TWITTER! now the story.
"Akala ko ba sa inyo?" Tanong kong naka pamewang pa.
"Bagal mo eh" kindat niya sabay kurot sa left cheek ko
Nakakainis yung ganun, bigla nalang mangungurot ng wala kang kamalay malay. I mean, alam kong cute ako pero, ahahahaha! Joke! Tama na pagiging feelingera.
Nag-pout ako sakanya tas hinila niya lang kamay ko. Niyapos niya ko sa baywang tas tsaka pinatong ulo niya sa balikat ko.
"Turuan na kita, masaya to" bulong niya. Ramdam ko bad breath-- este pagsalita niya. Joke! Ang bango kaya ng hininga niyang mokong na yan. Ewan ko ba kung pano niya nagagawang amoy minty vanilla hininga nya buong araw. Baka may nilalamon na candy? Chos.
Nag-skate na siya tas papalayo, teka? PAPALAYO?! Putangina you too.
"SEEEEEAAAAAAAN! WAG KA MANG--- ANO BA YAN SHET?!" Tumakbo ko tas dumiretso nalang sakanila. Umupo ako sa steps sa may pintuan nila.
"Uso kasi exercise, hindi yung laging nakatunganga sa bahay"
"Hmmp. Busy ako, alam mo yun?"
Sagot ko sakanya tas nag cross-arms.
"Pfft. Lagi kasing nag-aaral. Give it a break, will you?" Awts. He's englishing me. Lol what an accent.
"The best doesn't need to take a rest, get me idiot?" Ohhh. This is getting good!
"Oh, but she does. She needs it to keep in touch"
"In touch? Wait- with what?"
"You might lose me punk"
"Hoy! Walang ganyanan! Grades muna! Kasi naman eh.." Pahina ng pahina boses ko
"Joke lang. Takot ka noh?" Tawa niya. I don't get it. Anong nakakatawa dun? Well, yeah. Takot akong mawala siya. Pero kasi naman eh. Pinapapili niya ko kung ano uunahin, of course my studies. Kung ayaw niyang masaktan wag siyang ganun. Siya nga graduating eh. Sabay something snapped me out of my thoughts.
"Graduating ka diba?" Tanong ko na parang napapa-pout na bigla.
"Oo. Wag nga natin yan pag-usapan" yung tono niya parang naiirita na parang nalulungkot na ewan. Of course ako malulungkot. Syempre kasi aalis na siya ng school. Tapos college, magiging busy na sya. Makita ko pa kaya tong mokong na to?
"Pero-"
"Bea."
Tumango nalang ako tas yumapos sa may leeg niya, he did the same, niyapos din niya ko sa baywang tas hinigpitan yung yapos at nilapit ako sakanya.
"I love you" bulong niya saken
Napatango lang ako. Sa totoo lang? Nandidiri na talaga ko sa sarili ko. Kasi ang weird diba? Malandi ako, sa mata ng iba. Sa totoo lang, oo diba. Minsan gusto ko na nga lang umiyak eh. Kasi sa edad kong to? 12. May sean na ko tas ugh bastaaa! Nakakairita ko!
"Tango? Yun lang? Yun lang mapapala ko? Wala bang kahit smack lang jan?"
Hay.
"Smack sa mukha gusto mo?" Tawa ko sakanya.
"Pfft. Grabe ka naman." Sabay nag-pout siya bigla
"Ayoko, public toh bruhhh"
"Tsk. Eh--" pinutol ko sentence niya bago pa siya magreklamo.
"Akala ko ba tuturuan mo ko?"
BINABASA MO ANG
Started With A Tease
HumorIts funny how some things would start off with just a little tease. With one thing led to another. How can you survive this type of craze? Hi! Samahan niyo ang pag-ikot sa makabuluhang mundo ng isang grade 7 at isang 4th year highschool.