Chapter 1

349 4 1
                                    

Maria Alexandra' s  POV

This is the day I'm entering the Ravena University my dream school.
When my dream man is there.

Dahan dahan kong minulat ang aking mata ng may ngiti sa aking mga labi.

"Good morning Universe" nagiinat kong sabi sabay lingon sa wall clock at halos umabas na ang eye ball ko dahil sa sobrang gulat. 8 am ang pasok ko at 7:30 am na ang oras.

Dali dali akong mapabangon sa kama ko at patakbo akong  pumunta sa banyo.

What the hell .

Mabilis kong natapos ang pagligo at magbibihis ng akong uniform.
Simple lang ang aking ayos dahil hindi ako mahilig maglagay na kung ano ano sa mukha dahil para sa akin mukha kang clown kung gagamit ka non.

Mabilis akong bumaba ng hagdan ng naabutan ko sina mommy at daddy sa dining area habang kumakain ng breakfast.

Sabay ang paglingon nina mommy at daddy sa akin ng may pagtataka sa kanilang mukha dahil dinaig ko pa ang hinahabol ng kabayo sa pagmamadali "Good morning Alex baby " Malambing na bati ni daddy.

"Good morning sweetheart" nakangiting bati sa akin ni mommy.
Lumapit ako sa kanila sabay halik sa pisngi.

"Mommy, daddy I have to go" nagmamadaling sambit ko.
Tatalikuran ko na sana sila ng biglang nagsalita ang aking Ina.

"Sweetheart why don't you eat your breakfast first" may pagtatakang sabi ng aking Ina.

"Mommy first day of school today and I'm gonna be late if I eat my breakfast and  worry po sa school na lang po ako kakain" may sumilay na ngiti sa aking labi .

Alam kong mag-aalala lang sila sa akin dahil ayaw nilang nalilipasan ako ng gutom.

"OK sweetheart take care okey?"
masayang sambit ng aking Ina.

Patakbo akong lumabas ng bahay ng naabutan ko sa labas ng bahay ang naghihitay kong driver.

"Manong tara na po" may pagmamadali sa aking tano.

Tango lang ang aking natanggap na sagot mula sa aking driver sabay sakay sa loob ng sasakyan.

Transferee lang ako dahil sa america ako nag-aral ng 1st at 2nd college kaya hindi ko maiwasang kabahan.

Habang nasa daan kami Hindi ko maiwasang mag-isip.

Ano na kayang itsura niya?
Panigurado hindi yun nagbago as usual gwapo parin.

Hayss....

Hindi ko napansin ang oras kaya hindi ko alam na andito na pala ako sa harap ng RAVENA University.

Biglang bumilis ang tibok na puso ko ng matanaw ko ang mga stuyanteng nagkalat kong saan.
Kinabahan ako bigla dahil matagal na panahon nong muli akong mapasyal rito.

LOVE ME BACKTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon