LOVE ME BACK

Chapter 3

Alex's POV

Andito ako ngayon sa school naglalakad habang lutang ang aking isip. Tuwing maaalala ko ang nangyari ka hapon lutang nalang ako palagi. Hindi ko maiwasang malungkot dahil sa aking nakita.
Ang hirap at ang bigat sa nararamdaman na nakikita mo ang taong mahal mo na masayang kasama ang taong mahal niya.

Diba ganon naman tagala 'kong nagmamahal ka gusto mong makitang masaya ang taong mahal 'ko kahit na Hindi ikaw ang dahilan ng kanyang kasayahan..

Pero kahit na hindi ako ang dahilan ng pagtawa mo at ang mga ngiti mo masaya na ako dahil makita ka lang na ngumiti at masaya, masaya narin ako pero hindi ko parin maiwasang malungkot dahil palaging nadudurog ang puso 'ko sa tuwing iisipin kong Hindi ako ang mga dahilan ng ngiti mo.

Napaaga ako ng pasok ngayon dahil wala sa mahal si mommy at daddy dahil busy sila sa pagaasikaso ng mga Hotel. Kaya naisipan kong pumasok ng maaga nagbabakasakaling makita ko si 'ya.

Matagal ko ng kilala si Vince since high school and yes kilala ko si 'ya dahil schoolmate kami pero gaya ng ngayon hindi niya ako napapansin dahil iba ang kanyang nakikita.
Lumipat lang ako sa america nong 4th high school ako dahil sa family business ng family ko.

Kahit nasa ibang lugar ako nasa kanya parin ang puso 'ko, kahit na hindi 'ko siya nakikita kilalang kilala si niyong puso 'ko. Kilala ako ng dalawa niyang kaibigan na si King blake at Caleb dahil kahit papaano naging malapit narin ako sa kanila at alam rin nila kung gaano 'ko kamahal ang kanilang kaibigan. Pinakiusapan 'ko silang huwag na huwag nilang sasabihin Kay Vince o kahit na sino dahil takot ako.

Dahil maaga pa naman napagdisisyunan kong dumaan muna na sa garden at magpalipas ng ilang oras roon. Mas gusto kong makakita ng puno at makalasap ng sariwang hangin tuwing wala ako sa hulog.
Narerelax ako sa mga ganitong tanawin dahil tahimik at ramdam kong wala ako maski ni isang problema.

Naupo ako sa ilalim ng puno upang pagmasdan ang mga magagandang bulaklak at puno rito. Sana kasing tibay ako ng puno na kahit anong hangin ang dumaan matatag parin.

Nagpakawala ako ng malakas ng buntong hininga at pumikit ng saglit.

Sana pagmulat ng aking mga mata kaya niya na akong mahalin ng buong puso. Idinilat ko ang aking mata at pilit na nguniti.

Ito lang ang kaya kong gawin ang ngumiti kahit sa loob loob 'ko hindi 'ko na kaya dahil sa pagngiti 'ko lang mapapakita na wala akong dinadalang problema para hindi na ako makaabala ng iba.

Minsan naiisip 'ko paano kaya 'kong sinabi ko Kay Vince 'yong totoong nararamdaman 'nong High school palang kami may CHANCE ka 'yang mahalin  ni 'ya rin ako.

Minsan sumusuko na 'yong isip 'ko pero ayaw parin ng puso 'kong I give up si 'ya.

CARL RAFAEL's POV

Naglalakad ako patungo sa aming silid ngunit bago pa 'ko makarating sa aming silid madadaanan mo ang harden. Minsan  'don 'ko maisipang  tumatambay dahil tahimik at masaya akong makita ang mga puno at mga ibong tumaawit.

Masaya ako sa 'king buhay dahil lahat ng gusto 'ko ay meron ako pero isang bagay lang ang hirap akong makuha dahil iba ang kanyang nakikita at mapapansin. Tuwing masisilayan 'ko ang kanyang ngiti noon masayang masaya na ako dahil kahit na sa malayo 'ko lang si 'ya nakikita kompleto na ang araw 'ko.

Nahinto 'ko ang paglalakad dahil may nakita akong pamilyar na mukha sa loob ng Harden, totoo nga ang balitang narinig ko kahapon mula sa mga stuyante, dito na nga siya nag-aaral.