Fotoğraf çok ilerinin ama olsun. Çünkü acayip tatlı 😍😍😍😍
Bana bu cesaret nereden gelmişti bilmiyordum ama okulun yarısından fazlasını gezmiştik ve şuan okulun yemekhanesindeydik. Tüm yol boyunca konuşmuştuk. Aslında babası kötüler Lord'u Lord Garmadon olunca annesi onu daha küçük bir çocukken bırakıp gitmiş. O da babasının adamlarıyla büyümüş. Şimdi fark ettimde onun hayatında çok fazla iskelet vardı. Ve bende geçmişimde yani kafamdaki o fotoğraf karelerinde az da olsa iskeletleri hatırlıyordum. Belki Lloyd ile daha çok vakit geçirp onu daha yakından tanırsam kendi geçmişimle alakalı olan şeyleri daha çabuk bulabilirdim. Yemekhaneden çıkarken:
"Neden buraya geldin? Yani bu berbat okula?"
"Aslında ben istememiştim ama babam benim burada olmamın herkes için daha iyi olacağını adamlarına söyleyince onlarda beni buraya getirdi. Ve şey okul o kadarda berbat değil. Yani çoğu okuldan daha lüks ve güzel bir okul. Yani bana sorarsan hiçte fena değil bir yer değil."
"Belki de Lloyd ama yinede ben o kadarda sevmiyorum burayı sonuçta ben ailemden çok küçük bir yaşta ayrıldım ve bu nasıl desem sanırım içimde bir uhte kaldı. Belki de o yüzden sevmiyorumdur burayı ama boşver. Zaten biraz daha oyalanırsak nöbetçiye falan yakalanıca.."
"Aaoo! Enselendik!"
"Siz ne yapıyorsunuz burada?"
"Şey yani ben arkadaşıma yani .."
Ne diyecektim ya ? Lloyd'un dediği gibi enselenmiştik. Peki müdür'e ne diyecektik biz? Off Amy off kırk yılda bir birşey yapıyorsun onu da eline yüzüne bulaştırıyorsun. Aferin sana Amy. Bir disiplinin eksikti. Nöbetçi bizi müdürün kaldığı odaya götürünce artık iyice gerilmiştim. Ne yapıcaktık biz ya? Nöbetçi kapıyı çaldı. Ama müdürün açması biraz uzun sürmüştü. Tabii normal çünkü biz birkaç saattir geziyorduk Allah bilir saat kaçtı.
"Ne var ne oldu Nick?"
"Bay Shou bu iki öğrenciyi okulun yemekhanesinde buldum."
Müdür en başta uyku sermsemi olduğu için bizi tanıyamadı ama biraz kendine gelip Lloyd'u görünce şok geçirdi. Nedenini en başında anlayamasamda biraz düşününce çok zorlanmadım. Müdürümüz Lord Garmadon 'un en büyük hayranıydı ve sırf bu yüzden Lloyd'a en başından beri iyi davranıyordu. Bu yüzdende bir daha olmaması şartıyla bizi bıraktı. Tam anlamıyla ucuz kurtulmuştuk.
"Baban olmasa şuan disiplindeydik Lloyd."
"Haklısın. Babam ve onun iliklerine kadar işleyen kötülüğü sayesinde. Büyüyünce onun gibi olmam için gerekli bir sebep daha."
"Ama Lloyd yani neden onun gibi kötü olmak istiyorsun? Onun gibi kötü ve yerin binlerce kat altında."
"O bir gün oradan çıkıcak ve herkes onun gazabına uğrayacak."
"Lloyd , ninjalar buna izin verirler mi sanıyorsun sen? Daha çıkar çıkmaz geri sokarlar onu. Sonuçta bir kere oraya sokan ikinci kezde kolayca sokar."
"Bence bu konuyu kapatalım Amy yoksa birbirimizin kalbini kıracağız."
"Peki Lloyd, peki"
Yatakhaneye kadar hiç konuşmadık. Sonra yataklarımıza geçtik.
"İyi uykular Amy."
"Sana da Lloyd."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
LEGO NİNJAGO: Lacivert Ninjanın Kaderi
FanfictionLloyd Garmadon... Daha küçük bir çocukken kaderi onu yeşil ninja olarak seçti. Babasıyla savaştı ve Ninjago 'yu kurtardı. Peki böylesine özel birinin kaderi yani biricik aşkı nasıl biri olabilir? Ben Amy Julien. Nağm-ı diğer lacivert ninja. Abim...