CONSEQUENCES

Chapter 31

MINHO'S POV

Pagdilat ko ng mata ko nakita kong nasa isa akong silid na hindi maintndihan kung anong klaseng silid yun sa sobrang kalat at sa sobrang  hindi ko mai-describe yung amoy nya.

Lumabas naman si papa at si Minyoung kasama ang kapatid nito at pati na rin ang papa nya.

"Ang pamilyang ito o ang magulang mo?"tanong ni papa sakin.

"Nasan sina mama?"tanong ko.

"Nandito din sila kaya lang sa loob ng bente minuto maari na silang mamatay sa bomba na nakakabit sa kanila."

Kumabog ng mabilis ang dibdib ko.

"Ngayon sabihin mo nga kung sino ang uunahin mo?"nang-iinsultong tanong ni papa.

Naikuyom ko ang kamao ko sa sobrang pagka-inis ko kay Papa.

"Minho...unahin mo nang iligtas ang mama at papa mo,nasa kabilang rest house sila malapit rito."Sambit ni Minyoung.

Nag-alinlangan naman akong talikuran si Minyoung.

"Pwede mong isama ang kapatid nyang iyakin at ang tatay nyang walang kwenta."sambit pa ni Papa.

"Wag mo na silang idamay pa sa kalokohang ginagawa mo.Lalo mo lang ginagawang komplikado ang sitwasyon."sabi ko.

"Eh mga wala namang pakinabang yang mga yan...si Minyoung ang kailangan dito dahil si Minyoung ang kahinaan mo."

Bigla namang sumabat si Minyoung.

"Papa,Hara sumama kayo kay Minho.Tulungan nyo sya."

"Minyoung hibang kaba-------------------------------------------"

"Minho wag ka nang makialam sa akin sundin mo na lang sige na may oras pa!"putol pa nya sa sasabihin ko.

"Minho tara na!"yaya ni Pres.Park.

Kahit na ayokong idamay sila napilitan na din akong isama sila,sila na rin ang nagyaya sakin.Mas excited pa nga sakin eh.

Tumakbo na kami palabas.

Sandali namang napatigil ako at nakaisip ng paraan

"Hara mas maganda kung mauuna kang umalis dito...tumawag ka ng pulis."

"Sige Professor Lee aalis na ako."sambit ni Hara bago tumakbo na palabas ng lugar na yon.

Nagmadali naman kami ni Pres. na mapuntahan yung resthouse kung nasan yung mga magulang ko.

-

-

-

-

-

"Mama! Papa!"sigaw ko nang makapasok na kami sa loob ng rest house.

"Francis?Anak?"boses ng lalaki,ang papa ko!

Sinundan namin ang pinanggalingan ng boses na yun.

Nasa isang kwarto sila-----------------------------------------------------------------------

-

-

-

Ang mama at papa ko.

"Anak!"sabik na sambit ni mama.

Napansin ko naman agad yung bomba na nakakakabit sa kanila.

"Minho ako na ang magtatanggal nyan naranasan ko nang magtanggal ng ganyang klaseng bomba panoorin mo na lang ko."sabi ni Pres.

Sinunod ko yung gusto nya.

Kaya naman pala eh dahil may secret wire pala sa ilalim noon,na kapag hindi yun ang pinutol ay sasabog pa din.

Parang easy lang tuloy sa kanya yung pagtatanggal.Kaya mabilis kaming nakalabas sa rest house na yun.......hanggang sa....................

-

-

-

-

-

-

-

-

-

-

"Si Minyoung!"sambit ko.

"Minyoung?"tanong ni Papa.

"Papa,Mama sumama na kayo kay President Park.Ililigtas ko lang si Minyoung."sambit ko.

"Minho mag-ingat ka...."sabi ni Pres.

"Easy na lang yon..."sabi ko.

"Nagkakamali ka! Nung oras na naputol ko yung wire sa bomba sa bombang nakakabit kay Minyoung lumipat ang oras na naroon."

"ANO!!!"