My Arrogant Prince

CHAPTER 5 SORRY! NABIGLA AKO

SKY BLAZE PARK

*KRING*
Rinig kong tunog ng bell. Nang matapos ang klase naglabasan lahat sila naiwan ako sa room at saglit na umupo. Napansin ko naman si Monique na nakadukduk at kusang gumalaw ang mga paa ko papunta sa kanya.

Nang makarating ako sa harap niya at umupo sa tabing upuan niya. Mukhang naramdaman naman niya ang prisensya ko iniangat niya ang ulo niya at tumingin saakin.

Ang ganda niya pala sa malapitan habang magkatitigan kami biglang may tumulong luha niya. Parang may sumaksak sakin di ko alam kung bakit. Kusang gumalaw ang mga kamay ko upang mayakap siya at umiyak sa balikat ko.

"W-why are you crying? Stop crying it hurts me if I see you cry." Hindi ko alam ang sinabi ko. Bigla nalang lumabas sa bibig ko.

"Ikaw kasi!!"

"What did I do?" Takang tanong ko.

"Because I love You. I already loved you since were a freshmen student. Ang hirap palang tanggapin na kahit kailan hindi mo ako magugustuhan. Masakit sobrang sakit nung makita ko kayo ni mika sa likod ng banyo na naghahalikan, oo campus casanova ka pero may karapatan akong magselos kasi mahal kita." Sagot niya at kumalas sa yakap ko at umalis na. Ang buong akala ko crush niya lang ako pero hindi mali ako mahal niya ako. Nakita pa niya kami ni mika kanina. Bakit ko ba iniisip to?

Pero bakit nasasaktan ako makita ko lang siyang umiiyak. Tumayo na ako sa upuan at kinuha ang mga gamit ko at nagtungo sa parking lot.
Dahil sa pagiisip ko hindi ko pinapansin ang mga bulungan sa paligid ko.

Nakarating ako sa parking lot at inisip ko parin ang mga sinabi niya.

Inistart ko na ang engine ng kotse at nagdrive pauwi. Habang tinatahak ko ang daan pauwi dinaanan ko muna ang paborito kong cafe. Nagpark ako at dumiretso sa loob.

Omorder lang ako ng coffee jelly at hinintay yuon sa isang seat. May napansin naman akong babae nahagip agad ng mata ko ang mga mata niyang mugto at halatang kakatapos lang umiyak. Naramdaman ko nanaman yung sakit nang makita siyang umiiyak. Seeing her cry makes me feel like I'm dying.

Nang tumingin siya sa banda ko nanlaki ang mga mata niya at mabilis na kumilos upang makaalis. Pinapanood ko siya makalabas hanggang sa hindi ko na siya maaninag.

Pagkakuha ko ng frappe agad akong umalis sa cafe na yun at nagmaneho pauwi. Pagdating ko sa bahay wala akong aabutang sasalubong saakin.

Wala sila daddy nasa ibang bansa na.
Umakyat ako sa kwarto at agad na nagtungo sa banyo para maligo. Matapos ay nagbihis ako ng pambahay. Kinuha ko ang laptop ko at nag log-in sa facebook habang nagiiscroll ako.....*ting*  (tunog ng messenger.)

Dug....Dug....Dug...
Nanginginig akong pinidot kung sino ang nagmessage.

KEIRA MONIQUE LEE.                      
AHMM....SKY PASENSYA NA
SA LAHAT NG GINAGAWA KO KANINA.
SORRY!NABIGLA AKO
KALIMUTAN MO NALANG LAHAT
NG SINABI KO. HINDI
NAMAN YUN TOTOO.                             
Write a messege.                                   

Nag reply lang ako ng 'okay' at naglog out. Pinatay ko ang laptop ko at itinabi sa side table. Sumandal ako sa sandalan ng kama ko at nag-isip.

Bakit hindi ko magagawang kalimutan lahat ng sinabi niya?
Bakit ako nasasakatan pagnakikita kong umiiyak siya.

Hayyss Monique ano bang meron ka at nagkakaganito ako sayo. Your driving me crazy hayssss. Nahinto ako sa pag-iisip at natulog na.

KEIRA MONIQUE LEE

Na consensya ako sa ginawa ko kanina alam kong naniwala si blaze kaya ako nagsend sa kanya nang messege. Nahihiya ako sa kanya matapos noong nireject niya yung pagalok ko sakanya nang friendship nahiya nako sakanya ikaw kaya masabihan nang mukhang hayop hindi ka mahihiya noong araw din na yun nilayuan ko na siya ilag na ilag makita ko lang siyang papalapit saakin aalis na agad ko. Katabi ko pa siya sa classroom nun nagparequest lang ako sa adviser ko na ilipat ako sa tabi ni jhianne. Mula noon ka pagkatabi ko siya o kaya kasama sa isang group activity hindi ako magsasalita hanggat hindi nila o niya ako kinakausap kasi alam kong babarahin niya lang ako o kaya sasabihin niyang panget yung sinabi ko diba ang bait niya.

Nagreply siya nang okay at naglog-out na sinipat ko ang orasan at nagpaalamang 7:30pm na pala. Ang aga naman niyang matulog. Nagbrowse lang ako nang picture ni luhan at iba pang exo members sayang kasi umalis na si luhan sa exo pero okay lang crush ko pa naman siya eh. Nagbukas din ako nangIG ko naka follow ako kay chanyeol, baekhyun, jiyeon, luhan at iba pa. Mahilig din ako sa kdrama. Tulad nalang nang scarlet heart, heartstring,the heirs, fated to love you, at marami pang iba browse lang ako nang browse hanggang sa makaramdam ako nang antok pinatay ko ang laptop ko at itinabi sa side table nagdasal ako bago matulog matapos yun ay natulog na.

----------------------------

"Monique mahal kita!" Sabi niya.

"Sorry pero hindi na kita mahal!" Sagot ko.

"Bigyan mo pa ako nang isa pang chance." Umiiyak na wika niya.

"Wala hindi ko kaya mahal ko siya." Sagot ko ulit.

"Ganon!" Biglang dumilim ang paligid at naglaho ang mga tao. Para ako nasa isang madilim na budega. Nasa gitna ako nang budega na yun at naiilawan lang ako nang iisang bumbilya.

"Kung ganon papatayin ko nalang ang pinakamamahal mo!" Boses yun nang isang pamilyar na lalaki. Mula sa dilim ay lumabas siya at nakamaskara sa mga mata niya palang nakikilala ko sa siya.

"Please wag mo siyang idamay!" Pagmamakaawa ko.

"Hindi keira buo na ang desisyon ko kahit umiyak ka pa nang dugo jaan sa kinatatayuan mo hindi na magbabago ang pasya ko." Mula sa dilim lumabas si blaze at napaluhod ito sa sahig nakatali ang mga kamay at paa niya at may tape ang bibig may dalawang lalaking nakamaskara ang nasa likod niya, punong puno nang dugo ang mukha niya maging ang damit niya. Lalapitan ko na sana siya nang may biglang......

"Subukan mong lumapit sa kanya mamatay siya!" Mahinahon pero nakakatakot ang boses niya. Tignan ko si blaze at kitang-kita kong nahihirapan na siya.

"Blaze, tiis ka lang aalis tayo dito." Hindi ko mapigilang maiyak napaluhod na ako sa sahig hindi ko kayang makita siyang ganyan, mahirap sobrang hirap.

"Tama na please! Ihinto mo nato." Ayan nanaman yung mga luha ko hindi ko mapigilang hindi umiyak. Tinanggal nila yung tape na nakatakip sa bibig ni blaze.

"Keira, umalis ka na, umalis ka na bilisan mo. Umalis ka na ako nang bahala dito!" Pagkasabi niya nun may biglang pumalo sa likod niya namilipit to sa sakit.

"Tama na please gagawin ko lahat nang gusto mo!" Iyak na bigkas ko.

"Hindi mo na mababago ang desisyon ko keira, kahit magpakamatay ka pa wala nang mababago dun." Mahinahon at may awtoridad na wika niya. Narinig kong may kumasa nang baril mula sa likod ko at alam kong nakatutok ito kay blaze.

*Bang*

Hinarangan ko si blaze at saakin tumama ang bala napayakap ako kay blaze unti-unti nang nanlabo ang paningin ko.

"Huwag!" Sigaw ko at nagising ako pawis na pawis ako at basang basa nang luha. Napaupo ako sa kama ko at humagulgol inakap ko ang tuhod ko at duon isinandal ang ulo ko.

Panaginip lang pala akala ko totoo hindi ko kakayanin na mangyari sakanya yun hindi ko kaya. Pinunasan ko ang pawis at luha ko at uminom nang tubig at muling natulog.

_____________________

Check the multimedia
Jhianne & zayne