King Of The Beast (On Going)

Chapter 11

A/N: Waahhh sorry di ako nakapag Update kagabi sobrang antok lang talaga ako. So wassup? Its DoKyung and HaRyu special Chapter. >//////<

Chapter 11

"DoKyung and HaRyu first Meeting"

HaRyu POV

Naisipan kng pumunta sa isang Ranch, malapit lapit na to sa Incheon. Ay hindi sa Incheon na rin pala to. Masyado malakas ang snow kaya halos mag Zero Visibility na. Sa di kalayuan may naaninag akong kabayo. At may nakasakay dito.

Nagwawala ang kabayo kaya sa pangamba kong baka laglag ang sakay nito. Lumapit ako para pakalmahin ito.

Nang mapakalma ko ito. Bumaba ang sakay nito. Teka... Si Ms. Baek to aah. Parang tumigil sandali ang mundo ng makita ko ang purong brown na mata nito. Ang mahaba niyang pilikmata at ang straight niyang buhok. Kanina lang nilalamig ako ngayon nag-iinit ang katawan ko.

"Gomawo..."

"---- huh? Ahh... Ehh.. Pwede ka bang tumabi muna. Titignan ko lang nangyari sa kaniya."

Inangat ko ang paa ng kabayo.

"May sugat siya, kailan na niyang ibalik agad sa stables niya. Siguro dahil din sa kalsada kaya siya nagkasugat. Tsaka kailangan na ring palitan yung Horshoe niya. Medyo luma na eeh. Ibalik mo na siya agad bago pa mag-wala ulit yan."

"Ahhh... Sige... Gomawo..."

"Mauna na ko."

Inabot ko sa kaniya ang hawakan at nagpatuloy sa paglalakad. Hindi ko maiwasang mapangiti akalain mo... Ang ganda niya pala. Hahahaha. Teka erase erase... Trabaho lang nasa isip ko yun lang wala nang iba.

DoKyung POV

Madami siyang alam tungkol sa kabayo. Pwede siya Mon Bae Ru. Medyo pamilyar yung muka niya, alam ko siya yung nakita ko don sa Hospital eeh. Yung nakabangga sakin. Eeh? Ang gulo naman. Malaki ang katawan at matangkad, siguro nga nagtrabaho na yan sa isang ranch.

———————————

"Wala na talaga kasing bakante dito eeh."

"Kahit tagagawa lang ng horshoe?"

"Alam kong galing ka sa Seoul, pero wala na talagang bakante."

Napatingin ako salamin kasi makikita mo don kung sino yung tao.

Teka ito yung kanina, yung lalaki yung tumulong sakin. Siguro kailan ko rin siyang tulungan, kasi kung hindi siya dumating kanina malamang nalaglag na ko sa kabayo.

Dahil wala siyang magawa, lumabas na lang siya. Masyado malamig sa labas kaya. Ang ganda ng balat niya, akala mo naka preserve.

"So kailan tayo pipirma ng kontrata?"
Tanong ni Mr. Park

"Pipirma ako ng Kontrata sa limang kabayo, yung malusog at mabilis tumakbo. Contact me pag ok na."

"O sige."

Huminga ako ng malalim bago lumabas.

****************************

Nakasakay ako sa kotse pabalik sa Seoul. Nang makakita ako ng isang pamilyar na muka. Tama siya yung lalaki ulit kanina. Inantay ko lang makalapit yung sasakyan sa kaniya bago ko ito pinahinto.

"Excuse me... Salamat nga pala ulit dun sa kanina aah."

"Aahh... Wala yon... "

"Gusto mo bang ipahatid na kita sa Bus Station? Masyado kasi malamig diba?"

"Okay lang po ba sa inyu?"

"Ahh oo. Dito ka sa likod sumakay."

Sunakay naman siya. Kung maglalakad kasi siya aabutin siya ng gabi malayo pa yung bus station.

"Narinig ko... Kailangan mo daw ng trabaho?"

"Ahh oo."

"Gusto mo punta tayo ngayon sa Mon Bae Ru? Alam ko kasi na si Mr. Kim kailangan pa niya ng katulong don sa Ranch. Okay lang ba?"

"Po? Hindi po ba nakakahiya?"

"Okay lang. Wala naman akong schedule ngayon sa office eeh. Mr. Oh, sa Mon Bae Ru tayo."

HaRyu POV

Isa siyang anghel na binigay ulit sakin ng Diyos. Hindi ko alam kung pano ko siya pasasalamatan.

Pero... Sa lahat ng tao, siya lang pinaka OK para sakin. Hindi ko siya gusto dahil sa yaman niya or anything. May gusto ako sa kaniya slight lang.

Gusto ko siya dahil HINDI SIYA PLASTIK. Sana ganyan na lang si DaHae.

SANA MAYAMAN NA LANG DIN AKO, PARA HINDI NAGING MAGULO ANG BUHAY KO. AT PARA MAS NAUNA KO SIYANG NAKILALA.