Am I Falling for a BadBoy?

Chapter 5: "The Dorm"

Nicky's Point of View:

Habang naglalakad ako paputang dorm 'namin'

'Wow naninibago pa ako sa term na iyon.'

Maraming lalaki ang nakakasalubong ko at habang nakatingin sila sakin. Halata ko na puno ng katanungan at pagtataka ang kanilang mukha.

Hindi ko nalang sila pinapansin at nagpatuloy nalang ako sa paglalakad papuntang dorm. Nang makarating na ako sa tapat ng pintuan. Parang hindi ko kayang buksan yung pintuan, kasi iniisip ko na sa buong year dito ako matutulog, kakain, mag-aaral etc.

Alam ninyo naman iyon hindi ba?

At ang worst kasama ko puro lalaki! Like jinja?!

Humugot nalang ako ng malalim na hininga at dahan dahan kong hinawakan ang door knob at maingat na pinihit iyon. Nang mabuksan ko iyon ay nakita ko na medyo madilim ang kwarto at parang walang tao roon. Kinakapa ko ang dingding at may nahawakan ako na switch. Ng pinindot ko iyon ay agad na lumiwanag ang paligid. Nagtaka ako dahil wala naman dito si Brent.

Inilibot ko ang paningin ko sa buong apat na sulok ng dorm. Pareho lang ang itsura nito kagaya ng dorm ng girls kaso nga lang, pink and white sa girls. Samantalang sa boys naman ay blue and white.

Napansin ko din na medyo malaki ito kesa sa ibang dorm. Dahil naka separate ang kusina sa kwarto. Ang kusina ay nasa gilid lang ng comfort room. Habang ang silid tulungan naman ay nakahilaway dito dahil sa isang malaking dibisyon.

Well since nandito na ako might as well na pumasok na ako.

Habang humakbang ako papasok ng dorm naisipan kong banggitin ang pangalan ni Brent.

"Brent? Brent?"

Nag taka ako kasi walang sumagot sa tawag ko.

Kapag yung lalaking yun pinag tri-tripan ako masasapak ko yun!

Patuloy parin akong naglalakad papasok ng dorm ng bigla akong napahinto. Nakaramdam ako ng prisensya sa likod ko na agad ikinatindig ng balahibo ko. Sandaling naistatwa ako a kinatatayuan ko. At may naamoy akong isang amoy na napaka pamiliar sakin. Isang let's say pabango? Na ginagamit ng isang taong maaaring kilala ko?

'No! This isn't him! That's impossible! '

Nag umpisa nang mangatog ang tuhod ko, and i suddenly hear my heart pounding like crazy.

Nagdadalawang isip akong lingunin dahil nakakaramdam narin ako ng takot.

Yes aaminin ko madali akong matakot, so don't you even try to scare me! I promise you, you'll regret it.

I just shooked my head and I just continued to walked through the room. Pero hindi parin nawawala ang prisesya sa likuran ko. Every step that i take i can feel that someone is at my back following me. Nang makarating na ako sa tapat ng pintuan ng magiging kwarto 'ko' humugot ako ng lakas ng loob at bigla kong nilingon ang likruan ko.

Medyo kumalma ako dahil wala naman akong nakita. Unti unti ng humupa ang kaba ko at nakahinga narin ako ng maluwag. Nang bilga kong pagharap ulit sa pintuan..

"Ahhhhh! Bastos ka! Bwisit ka alam mo yun ha? Gusto mo akong mamatay sa takot?! Ha?!" At sabay palo ko sa braso ni Brent na ngayon naman at parang tuwang tuwa na sa naging reaksyon ko kanina.

Pinaningkitan ko siya ng tingin at iniwas ko ang tingin ko sakanya at napahawak naman ako sa dibdib ko at pilit kong pakalmahin ang puso ko na ngayon naman ay sobrang bilis ang pagtibok dahil sa pagkagulat.

See? I told you madali akong magulat! So don't you dare! Or kawawa kayo sa mga palo ko!

"You should, see the look on your face." Agad naman kong binaling sakanya ang tingin ko na ngayon naman ay naka-ngiti na siya sakin. Maslalo akong na-inis sakanya at sinamaan ko siya ng tingin. And i crossed my arms infront of him.

Bwisit talaga tong lalaking ito, hindi ko pa siya gaanong kilala maka gulat akalain mo kung close na kami.

And yes aaminin ko pikunin akong tao so I easily fuse up if you get into my nerves.

"Ha-ha-ha-ha! Nakaka tawa Brent, Grabe! Halos mamatay ako! Wow!" Walang buhay na sabi ko sakanya, at nanatili parin ang mukha ko na naka-poker face. Pinapahalata ko na sobrang inis na talaga ako sa lalaking ito.

Napansin ko na unti unting nawawala ang malawak niyang ngiti sa kanyang labi. At nakita ko rin ang pag-palit ng emosyon niya sa kanyang mga mata. Nakita ko doon ay pagka-guilty nito at pag-alala.

Gusto kong ngumisi sa harapan niya pero masisira ang acting ko. Kaya sa isipan nalang.

Mga ilang minuto din kaming nagkakatitigan sa isat-isa at hindi kumikibo. Kaya naman ay nabalot ang apat na sulok ng kwarto ng katahimikan. Pero kalaunan ay binasag ko ito.

"Hindi ka ba magsasalita? Ano magtitigan nalang tayong dalawa? Kasi kung wala lang sasabihin sinasayang mo lang oras ko, may kailangan pa akong puntahan eh. Excuse me." At pagkasabi ko non ay tumalikod na ako sakanaya at akmang aalis na ako ng bigla siyang hawakan ang kamay ko.

"S-sorry na, i didn't meant to irritate and waste your time." Malumanay na sabi niya sakin. Agad naman na ng lambot ang puso ko dahil sa sinabi niya.

Why does he have a effect on me?! Grr! I hate it!

Nanatili parin akong nakatalikod sakanya. At wala akong balak na harapin siya, kaya naman nagpakawala ako ng malalim na hininga bago nagsalita.

"O-okay lang iyon, kalimutan mo na. Basta wag mo ng uulitin." Mahinahong sabi ko sakanya at humarap ako dito. Pero hindi ko siya tinignan. Kahit na alam ko na nakatingin siya sakin.

Hinawakan ko ang kamay niya na nakabalot sa kamay ko at tinanggal iyon. Nang matanggal ko iyon agad na akong umalis sa harapan niya at naglakad papalayo kay Brent. Nang makarating ako sa harapan ng pintuan mainggat kong binkusan iyon at nang malakabas na ako ay sinara ko na iyon.

Ngayon naman ay pupunta na ako sa isang taong dapat ko pang pinintahan kanina. Ang Head Mistress...

~~~~~

Anonymous Point of View:

"Hey bro, Totoo ba ang mga rumors na kumakalat sa buong Star Mist Heartfilla High?"

"Ano bang rumors iyan?!"

"Well ang sabi ng mga fan girls mo, babalik kana daw dito. Ibang klase ang mga babaeng nagkakadarapa sayo bro."

"Kaya nga, eh ano pa nga bang magagawa ko? Gwapo nga ako hindi ba?"

"Whatever dude. Pero totoo bang babalik kana?"

"Yup! Bukas na ako babalik jan. Pinayagan na kasi ako ni papa na pumasok ulit jan pagkatapos ng 2 years na pag-tratraining ko dito."

"Mabuti naman na-miss kana namin."

"Whatever Velasquez."

"Hahaha."

"Just be silent and never tell anyone about this. I want to surprise them. I want them to be shocked about what are they going to see tomorrow." At sabay baba ko ng telepono. Napahiga ako sa kama at nakatingin sa kisame ng kwarto ko habang naka-ngisi.

Finally 2 years of tasting hell is over, now its time to go home.

Humanda na kayo sa pagbabalik ko...

Ang pagbabalik ng Hari ng Star Mist Heartfilla High.....

Please VOTE, FOLLOW, READ and SHARE to your friends :)