KİRLENMİŞ RUHLAR

Pislik herif!

Merhaba arkadaşlar..! İlerleyen bölümlerde çok güzel şeyler olabilir veya çok daha kötü şeyler..Kumsalı bekleyen şey iyi mi kötü mü hep birlikte göreceğiz hikayemi okumaya devam edin umarım bölümü beğenirsiniz :) Alp'in elleri yüzümdeydi gözlerimin içine anlayamadığım bir ifadeyle bakıyordu.Bu beni korkutmuştu ama bunu belli etmeyecektim ona sinir tüm bedenimi esir almıştı bu kadarı fazlaydı. Ani bir hareketle ellerini yüzümden itip erkekliğine tekme attım.Sinir beynimi bedenimi ele geçirmişti.Çok sert vurmuştum acıdan resmen böğürüyordu biryandan'da küfürler savuruyordu."Sen bittin kızım seni mahvedeceğim seni elimden kimse alamaz seni küçük sürtük ahhhhh" hem acıdan kıvranıyor hep de bana sövüyordu."Küçük sürtük öylemi al sana sürtük al sana pislik herif hayvan sen kimsin lan bana dokunuyorsun kimsin sen " Alp yerde kıvranırken vurduğum herbir tekmeyle daha çok acı çekiyordu erkekliğine indirdiğim darbe çok ağır gelmişti toparlanamıyordu.Sinir tüm benliğimi kavramış adeta çıldırmıştım onu öldürmek istiyordum."Sana başımdan siktir git dedim anlamadın bir daha bir kıza dokunacak olursan hele birde izinsiz şunu da hesaba katmalısın bu kızın almış olduğu bir savunma eğitimi var mı? Acaba? Senin gibi pisliklere haddini bildirmek benim için çok kolay" Alp kıp kırmızı olmuş kıvranırken doğrulmaya çalıştığını görünce sınıfın kapısını açtığım gibi hızla koşmaya başladım yaşadığım şey beni mahvetmişti.Kendimi fakültenin dışına attığımda hava kararmaya yüz tutmuştu o panikle koşmaya devam ettim gözyaşlarım istemsizce akmaya başladı soğuk hava tenime acımasızca çarpıyordu.Hiç durmadan koştum......!!!           Nerde olduğumu bilmiyordum kuytu bir köşeye geçip çömeldim dizlerimi kendime doğru çekip kalp ritmimin normale dönmesini bekledim nefes nefese kalmıştım.                                          Adım sesleri duymuş korku bedenimi ele geçirmeye başlamıştı hemen ayağa kalkıp adım seslerinin geldiği yöne doğru baktığımda bu Alp'ti gözlerim dehşetle açılmıştı beni bulmuş peşimden gelmişti nasıl olur bu gözleri ateş püskürüyordu kaçmaya fırsat bulamadan."İşte seni buldum sen bunu nasıl yaparsın heee..!! beni küçük düşürürsün öyle mi? seni mahvedeceğim kızım vurduğun yerin acısını seni becererek çıkarttığımda bakalım o zamanda sert kız olabilecek misin !!" Alp beni kollarımdan tutup sarsarken sarf ettiği sözler beni korkutmuştu artık korku beni esir almıştı.Kendimi toparlayıp elinden kurtulmak istiyordum."Bırak beni pislik herif !bırak canımı acıtıyorsun çek iğrenç ellerini üzerimden Yahh.."Yardım edin diye bağırmak istediğim anda Alp ellerini ağzıma siper etti elinden kurtulmak için debeleniyordum aynı iğrenç şeyi yaşayacak olmamın korkusuyla birden cesaretimi toplayıp ALP'in elini ısırdım acıyla elini ağzımdan çekerken."Seni küçük sürtük aaaahhhhh"Alp hışımla yüzüme sert bir darbe indirip beni savurunca dengemi kaybedip yere düşmüştüm başım sert zemine çarparken aldığım darbe beni sarsmıştı gözlerim bulanıklaşmaya başlamış onu bulanık görüyordum.                                                                     Alp üzerime doğru eğilip dokunacakken arkasından bir silüet belirdi kim olduğunu göremiyor seçemiyordum."Bırak kızı!" Alp arkasını dönüp"Sen kimsin lan!defol burdan karışma işime!"Deyip ellerini bana uzattığı sırada çocuk Alp'i omzundan tutup ona sert bir yumruk salladı onun kim olduğunu göremiyordum bedenim güçsüz düşmüştü kımıldayamıyordum.Aldığım darbe yüzünden görüşüm bulanıktı Alp yere savrulmuş kalkmaya yeltenirken çocuk buna fırsat vermeden Alp'i altına alarak yumruklarını saydırıyor ve sövüyordu hırsla indirdiği darbeler Alp'i halsiz düşürmüş onu pes ettirmişti.                                                                            Çocuk Alp'in üzerinden kalkıp bana doğru yöneldiğinde tanıdık korkuyu tekrar hissederek irkildim.Sesini ilk kez oan işittim."Sakin ol sana zarar vermeyeceğim korkma benden!"Görüş alanım iyice bulanıklaşmış gözlerimi karanlığa teslim etmemek için direnirken dudaklarımdan acıyla firar eden iki kelime."Bana dokunma!".Karanlığa haps olmuştum bedenim uyuşmuştu hareket edemiyordum bilincim tam anlamıyla kapalı değildi.Kim olduğunu bilmediğim bir çocuğun kucağında olduğumu hissettiğim an bedenim kas katı olmuş buz kesmişti beni kibarca taşıyordu uyuşmuş bedenim korkuyla titriyor gözlerimi açamıyordum.Duyduğum tek şey araba kilit sesiydi.Bilincimin beni terk etmemesi için dua ediyor gözlerimi açmaya çalıştıkça aldığım darbenin acısını hissederek vazgeçiyordum.İkinci kez aynı tok ses."Sakin ol güvendesin !"Birden içimi istemsizce bir huzur kaplamış nefesinin sıcaklığının yüzümü okşamasına izin vermiştim aldığım sert darbenin etkisine dayanamıyordum.Sonunda bilincimi serbest bırakmış huzura erişmiştim... Sizce kumsalı kurtaran çoçuk kim? İlerleyen bölümlerde hep birlikte öğreneceğiz arkadaşlar umarım bölümü beğenmişsinizdir (: hatalarım olduysa affola (: yorumlarınızı bekliyorum..!!