Kalbimin sesi

65 5 0
                                    

Gözlerimi açtığımda etrafı bulanık görüyordum hastahanedeydim."Neler olmuştu öyle ben buraya nasıl geldim ? " iç sesimle konuştuğum sırada kapı açıldı Ahsendi bu onu görünce herşeyi bir bir hatırlamıştım deliler gibi sokakta koştuğumu Ahsenin korku dolu bakışlarını hepsini hatırlamıştım.. Ahsen sıcak bir gülümsemeyle yanıma yaklaştı ". "Uyanmışsın nasıl hissediyorsun kendini?" Başucuma oturup sıcak bakışlarını gözlerimin içine bırakıyordu.Gözlerimi ondan ayırıp dudaklarımı araladım" Teşekkür ederim iyiyim" sesim çatallı ve yorgun çıkmıştı.Ahsen doğrularak " Yorma kendini dinlen biraz." Gözlerimi Ahsenden ayırdığımda üzerime baktım pijamalarım vardı kir içindeydi üstüm uzun olan saçlarım darma dağındı bu halimi görmesini istemezdim.Kafamı kaldırıp Ahsenin yosun yeşili gözlerine diktim gözlerimi zar zor araladım dudaklarımı "Neyim var neden buradayım Ahsen?"Ahsen hareketlenip yatağın üzerine oturdu elini usulca kaldırıp yüzüme düşen saçları geriye attı sıcak bakışları yüreğime işliyordu.Ondan rahatsızlık duymuyordum beni korkutmuyordu ona güveniyordum bu çok garipti ama Ahsen'e güveniyordum..                                                                   Ahsen dudaklarını aralayıp" Birşeyin yok sadece biraz yorgun düştün hepsi bu" Sıcacık bakışları gözlerimi delip geçiyordu kalbim hiç olmadığı kadar hızla çarpıyordu.Olduğum yerde hareketlenip doğruldum Ahsen bunu görünce sırtımı yastıklarla destekledi. İlgisi hoşuma gidiyordu onun hep yanımda olmasını istiyordum. Ahsen'den... Onu öyle yolun ortasında gördüğümde deliye dönmüştüm.Ne işi vardı yolun ortasında neyden korkuyor..? Neyden kaçıyordu?                Gözlerinin kahvesinde gizlediği sırları,korkuları vardı.Gözlerine baktığımda ona doğru çekiliyordum.Birazdan hastahaneden çıkış yapacağız.Onu bu halde tek başına bırakmak istemiyordum evime götürmeyi teklif etsem biliyorum ki kabul etmeyecek o kadar dik başlı ve hırçın ki..beni ona çekende buydu.."Çıkış işlemlerini halledip geliyorum kımıldama." Kafasını kaldırıp gözlerimin içine olumlu anlamda bir bakış atmıştı.Bu beni güldürmüş oan tebessüm ederek çıkmıştım odadan.Vezneye doğru ilerleyip işlemleri hallettikten sonra hızla kumsalın odasına yöneldim.                                                                            Uyuyakalmıştı.."O kadar saf o kadar güzelsin ki..! Neydi seni korkutan neydi gözyaşlarını akıtan şey..? Sen benim güçlü kızımsın..hırçın kızım.."                                                                              Kumsaldan...                                                              Biran içim geçmişti Ahsen'in söylediklerini duymuştum gözlerimi açmamış onu dinlemiştim..Oan yanaklarım kızarmadıysa onu duyduğumu anlamamış olmasını diliyordum..                                                                                           Ahsen yüzüme doğru yaklaşmıştı o kadar yakındı ki nefesi yüzümü okşuyordu.           "Kumsal? Uyan güzelim çıkmamız gerek.. Kumsal..?" Gözlerimi ağır ağır araladığımda Ahsenle mesafemiz çok kısaydı kafamı kaldırırsam dudakları dudaklarıma değebilirdi..Gözlerim gözleriyle buluştuğunda       "Efendim..Gidiyor muyuz?" Ahsen doğrulunca bende doğrulup yataktan kalkmaya çalıştığım sıra Ahsen yanıma gelip elimi tuttu bana destek oldu.O an kalbim yerinden çıkabilirdi elleri sıcacıktı..                                                                                                     Etrafa bakındım kafamı kaldırıp Ahsen'e baktım.Sorun ne dercesine bakış attı bana utana sıkıla "Şey ama benim ayakkabılarım ??" Ayaklarım çıplaktı nasıl yürüyecektim şimdi. Ahsen bana sıcacık bir bakış attı ve birden ayaklarım yerden kesildi beni kucağına almıştı. Oan utancımı gizlemeye çalışarak Ahsenin göğsüne kafamı bastırdım sıcacıktı bedeni kokusu beni benden alıyordu hiç ses çıkarmadan ona itaat ediyordum. Arabasına kadar beni kucağına götürdü kapıları açıp beni usulca bindirdi arabasına yüzümün kıp kırmızı olduğuna yemin edebilirdim.                                         Ahsende yerine geçerek arabayı çalıştırdı bana yine o sıcacık ,ruhumu delip geçen bakışını atarak "Yorgunsun bayağı kötü gözüküyorsun seni bu halde tek başına bırakamam benimle geliyorsun." İtiraz edecek oldum ama Ahsen birşey söylememe izin vermeden " İtiraz istemiyorum Kumsal..bana güvenebileceğini biliyorsun kimsenin sana zarar vermesine izin vermem."                              Nedensizce kalbimin sesini dinliyor Ahsen'e itaat ediyordum.Yurtta tek başıma kalmaktan kabuslarla uyanmaktan yorulmuştum huzurlu bir uykuya hasret kalmıştım. Arabanın durmasıyla onun evine geldiğimizi anlamıştım arabanın kapısını açacakken Ahsenin sesiyle irkildim "Sen otur kucağıma alacağım seni." Dilimi yutmuştum sanki cevap veremedim yine kıp kırmızı olmuştu yanaklarım hissedebiliyordum bunu Ahsen kapımı açarak beni tekrar kucağına aldı kokusu içime huzuru ılık ılık bırakıyordu. Asansöre girdiğimizde Ahsen 4 'e basmıştı asansör hareketliğinde kafamı kaldırıp Ahsen'e baktım oda kafasını eğip gözlerimin içine odaklandı dolgun dudakları keskin yüz hatları yaradılanın en kusursuz hali gibiydi dudaklarını aralayıp "İyi misin ? " sorduğunda.Kafamı önüme eğmiştim baş barmağımı ısırarak utana sıkıla "hı hım iyiyim" oan küçük bir kız çocuğundan farkım yoktu. Ahsenin güldüğünü anlayabiliyordum.Asansör birden durunca korkup refleks olarak Ahsenin boynuna sıkıca sarıldım.Ahsen gülerek "Sakin ol sadece asansör durdu çıkacağız" kapı açılınca Ahsen beni usulca yere bıraktı ayaklarım yere değmiyordu çünkü onun ayaklarının üzerine indirmiş belimi 'de sımsıkı sarmıştı.   Ahsen dairesinin kapısını açarak beni indirdi içeriye adımımı atıp onunda girmesini bekledim.Ahsen içeriye geçerek kapıyı kapatıp aşinası olduğum odaya doğru adım attı arkasına dönüp "Yatıp dinlenmen gerek." Ona uyarak takip ettim dolabına yönelip temiz çamaşır çıkarttı bana dönüp " Bunları giyinebilirsin." Kafamı olumlu anlamda sallayıp Ahsenin çıkmasını bekledim onu beklediğimi anlamıştı odadan çıkarak kapıyı kapattı.                                                                           Yatağa doğru yönelip çıkarttığı pijama takımını aldım mis gibi kokuyorlardı onun kokusu sinmişti yanaklarım kızarmış utanmıştım. Üzerimi değiştirerek yatağa geçtim.Ahsen kapıyı tıklatıp "Giyindin mi ?" Yatakta doğrularak " Giyindim girebilirsin." Kapı açıldı usulca içeriye girerek yanı başımda durdu."Şimdi dinlenmelisin yiyecek birşeyler hazırlayıp seni uyandırırım sakın korkma yanımda güvendesin."Küçük bir kız çocuğu gibi kafamı sallayıp onay vermiştim.                                 Ahsen üzerimi örterek gözlerimin içine tatlı bir bakış attı ardından kapıya doğru yönelerek           " Buradayım korkma seslenirsen hemen gelirim şimdi dinlen biraz." Göz kırpıp kapıyı kapattığında usulca yatağa sindim yorgundum göz kapaklarım kapanmak istiyordu buna direnmedim kendimi uykunun kollarına bıraktım huzurun kollarına...                                       Umarım yeni bölümü beğenmişsinizdir. Küçük yıldıza dokunmayı unutmayın (: yorumlarınız hikayeme bir nebze yön verebilir (: Bakalım kumsal ile Ahsen arasında neler yaşanacak !!

KİRLENMİŞ RUHLARHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin