Ahh şu lanet telefonun sesiyle uyanmaktan çok sıkıldım. Yine bir okul günümü yani?
Annemin sesini duyduğumda korktum ne bağırdın kadın!
"Elisa kalk hadi okula geç kalıcaksın hadi"
Oflayarak kalktım yerimden.
Canım yatağım akşam görüşürüz.
"Tamam anne kalktımm" diyerek anneme seslendim ve banyomun yolunu tuttum. Banyomda rutin işlerimi hallederek kıyafet dolabımın karşısında dikildim.
"Off ne giyecem benn" diyerek söylendim.
Sonra sallamasyon olarak siyah pantolon, beyaz tişört, siyah ayakkabım ve siyah deri ceketimi alarak aşağı indim.
"Anacumm ben çıkıyorum beni çok özle tamam mı? Eğer dönmessem bilki okulda tıkılı kaldım" dedim ve güldüm.
Annemde gülerek "Tövbe tövbe tamam hadi yürü git kız zilli seni"
Bende güldüm ve evden çıktım.
Ve hemen Arya'yı aradım.Şimdi siz diceksiniz o kimdır lo?
Arya benim en yakın arkadaşım. Küçüklükten beri en iyi bestim.
Her neyse Arya'yı aradım onunla beraber gidiyoruz biz okula.
"Höö" dedi anırdı mübarek.
"Anırma lan gelmiyonmu okula bekliyom hadee" dedim bir öksürük patlattı. Kulağım felç geçiriyodu bi saniye...
"Kızım yavaş noldu lan bana bak Arya sakın ölüm döşeğinde olduğunu söyleme lan ölüyonmu Allah'ım bu günleride mi görecektim Yarrabbimm kız bırakma beni tek başına Arya gitme kankiğğğ!"
"Ne ölüyomuyum ben hemde kendi yatağım ölüm döşeğimi kanka hakkını helal et ölüyorum be- Kızım iyimisin sen ne ölmesi benide delirttin yha. Hastayım sadece üşütmüşüm gelemicem okula da sen bekleme beni git sen." Dedi ve ben üzülürekten okula doğru yürümeye başladım.
"Ayhh tek mi kaldım neyse knk sana geçmiş olsun o zaman Sarı Papatyamm."
"Sağol Mavişim." Ve telefonu kapattık. Arya bana sürekli Mavişim diyordu çünkü gözlerimin rengi mavi.
Bende ona Sarı Papatyam diyordum çünkü saçları sarıydı ve ona bunu demeyi seviyordum.
Sokağa baktığımda nereye geldiğim hakkında bir fikrim yoktu. Hatta böyle bir sokak var mıydı? Belli telefona kaptırmışım kendimi. Telefondan annemi arayacaktım bana şoför göndersin diye.
Ama benim böyle bir şansım var mı?
Söyliyim...
Tabiki Hayırr
Telefonumun şarjı bitmişti. Napçam ben şimdi?
Boş sokağın ortasında ofladım. Arkamdan bir ses duydum tüylerim diken diken olmuştu.
"Noldu neden ofluyosun güzelim?" cevap vermiyerek önüme döndüm ve hızlı hızlı yürümeye başladım. Çok korkuyordum belli ki bu adam sarhoştu. Tam koşacaktım ki bileğimi tuttu.
"Aaa! Böyle kaçarsan nasıl eğlenebiliriz güzelim." Demişti. Gözlerim daha fazla gözyaşlarımı tutamadı ve bıraktı. Ağlıyordum. Korkuyordum. Hem de çok korkuyordum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
EMANET
Teen Fiction"Neden eskisi gibi değilim Pamir?" Genç kız baktı, genç adamın karanlık gözlerine... Anlamıyordu. Neydi bu kadar acının sebebi?... "Neden hep acı çekiyorum ben?" Genç kızın sağ gözünden düşmüştü yanağına, sıcacık bir damla yaş... Genç adam sustu ko...
