EMANET

EMANET -14.Bölüm-

~Elisa'dan Devam~

"A-abi" dedi Dilan. Şaşkınlıktan dilini yutmuş gibiydi.

Abisinin adı Akındı. Dilanı bu yaşa kadar hep dövmüştü hemde hiç acımadan. Dilan onun için hep kriz geçirdi. Ama Akının umrunda olmadı. "Ne yaparsa yapsın sürtük" demişti Dilana. Sonra birdaha hiç konuşmadı. Bizim yanımıza taşındı. Şimdi ise gelmiş abilik taslayacaktı.

"Senin ne işin var lan burda. Onca erkek içinde. Yürü düş önüme eve gidiyoruz." Dedi sinirle.

Dilan korkudan hiçbirşey diyemiyordu. Tam gidecekken durdurdum onu.

"Hayır! Dilan hiç bir yere gitmiyor." Dedim.

"Bak kızım uğraşma Dilanı alıp çıkıcam. Senide almiyim altıma." Dedi. O sırada benim gözlerim büyümüş. Pamir Akını öldürecekmiş gibi bakıyordu.

"Sen kime ne diyon lan piç." Dedi Pamir. Ve Akına sıkı bir yumruk attı. Akın yediği taze yumrukla yere kapaklandı. Tam ayağı kalkığ gidecekken Dilana bağırdı.

"Yürü lan gidiyoruz burdan!!" Dedi.

Ev sarsıldı mübarek...

Dilana tokat atacakken elini Emre tuttu.

"Aaa! Nereye gidiyosun daha karpuz kesicektik!" Dedi ve Akına kafayı gömdü. Arya Dilanı arkasına aldı.
Akın artık yumruklara kafalara dayanamadı. Ve cebinden bıçak çıkardı.

Ayh bende ne zaman bıçağı çıkarıcak diye bekliyodum!!

"Yapma ama elindeki bıçağamı güveniyosun gerçekten?" Dedim ve kahkaha attım. Akın yanıma geldi ve bıçakla kolumu kesti.

Cidden söylüyorum! Canım acımadı!!

Bir kahkaha daha attım. Akın şaşkınca bakıyordu. Pamir yanıma gelecekti ki onu durdurdum.

"Gerçekten bi ana öleceğimi yada bayılacağımı mı sandın?" Dedim kahkamı atarak. Kızlar bana psikopat bir şekilde sırıtarak bakıyordu. Erkeklerde öyle...

Akın şaşkınca bakmaya devam ediyordu. Birden elindeki bıçağı kendi elime aldım ve onu kolunu alarak ters çevirdim. Kolunu sırtına yatırdım ve yere diz çöktürdüm.

"Sen kim oluyosunda Dilanı bu evden kolayca alıp götürebiliyosun?" Dedim.

"Ben onun abis-" demeden lafını kestim.

"Hayır! Sen onun abisi falan değilsin. Abi dediğin şefkat gösterir. Abi dediğin sevip kollar. Peki sen ne yaptın? Dövdün! Abi dediğin döver mi lan!" Diye bağırdım.

"Bu iş burda bitmedi Akın!" Dedim tekrar. Ve elime aldığım bıçakla boynuna K çizdim.

"Dilanı bizden almaya kalkarsan bu işaret aklına gelsin" dedim ve onu kapıya postaladım. Herkes derin bir oh çekti. Ama gelen hıçkırık sesiyle kafamız oraya döndü. Dilan ağlıyordu. Yanına Emre gitti.

"Sakin ol. Geçti gitti. Bir daha buraya geleceğini sanmıyorum." Dedi ve Dilana sarıldı. Onlara bakarken sırıttım. Yanıma Pamir geldi.

"Güzelim kolun çok derin yaralanmış" dedi. Kafamı çevirip baktığımda gerçektende derin bir yarık olduğunu gördüm. Ama tuhaf şu ki hiç acımıyordu. Hafif bir sızı bile yok.

"Acısını hissetmiyorum. Uyuştu mu acaba?" Dedim. Pamir sırıttı. Ve cebinden bıçak çıkardı.

Haydee!! Bıçak çıkaran çıkarana mübarek...

Pamir eliyle kolumu tuttu. Ve bıçakla kolunu bir çizgi çizdi. Kanlar fışkırmıştı yere doğru. Ama en ufak acı dahi hissetmemiştim.

"Pamir hissetmedim yine. Vücudum uyuşmuş mu?" Dedim merakla.

"Hayır güzelim mazoşistsiz" dedi nefesini vererek.

"Mazo- Ne??"

Pamir yine güldü.

"Mazoşist. Yani herhangi bir acıyı hissetmemek gibi bir şey."dedi.

Aklımdan geçen şeyle güldüm.

"Adını okuyamıyorum. Kısacası mızzo dicem ona." Dedim. Pamir hafif bir kahkaha attı.

Mızzo ne lan!?!

"Neyse bırak şimdi mızzoluğuda gel şu kolunu temizleyelim." Dedi. Ve elimden tutarak beni odama çıkardı. Banyodaki ilk yardım çantasını alarak yanıma geldi. Kolumu temizlemeye başladı. Ben se onun yüzünü izliyordum. Kaşlarını çatmış ciddi bir işle uğraşıyormuş gibiydi.

Bana baktı ve sırıttı. Ve o an kanım yanaklarıma doğru hareket etti.

Mafyayız sadistiz mızzoyuz ama doğalımda hala kızım ben(!) utanırım tabi...

İşte o an utangaçlığın verdiği hisle alt dudağımı dişlerimin arasına aldım. Pamir ayağa kalktı ve benide kaldırdı. Kollarını belime indirdi. Ve beni kendine çekti. Dudaklarımızın birleştiği o an büyüleyiciydi.
Dudağımı ısırdığında dudaklarımızı ayırdım.

"Napıyon ya acıttın" dedim. Pamir kaşlarını çattı.

"O zaman sende karşılık ver" dedi ve yine dudağıma yapıştı.

Yavaş ol ayu!

Şaşkınlıktan bişey yapamazken dudağımı bir kez daha ısırmasıyla karşılık vermeye başladım. Ellerin istemsizce Pamirin boynuna gitti. Beni iyice kendine çekti. Göğüslerimizin arasında boşluk yoktu adeta.
Dudaklarımız ayrıldı ve Pamir konuştu.

"Güzelim uyuyalım. Uykum var yorgunum" dedi. Bende sadece başımı salladım. Pijamalarımı alarak banyoya girdim. Aslında duş alsam iyi olacaktı. Ama doktor 2 hafta yasaklamıştı. Sırtım yüzünden...

Odaya tekrar geçtiğimde Pamir üstsüz ve sırtüstü yatıyordu. Bende belime dikkat ederek yatağın içine girdim. Pamirin yanına yattım. Gözlerimi kapattığım gibi açmam bir oldu. Çünkü Pamir ellerini belime koydu ve başımı göğsüne yerleştirdi. Şu an çıplak göğsünde yatıyordum. Ama kahve kokusu muazzamdı...

Kafamı kaldırdım. Ve o anki cesaretle dudağına küçük bir buse kondurdum.

"İyi geceler kahvelim"

"İyi geceler okyanus gözlüm"

Bölüm sonuuu......... 

Kısa oldu bunun için özür dilerim... 

Elimden geldiği kadar yazmaya çalışıyorum.

Umarım beğenmişsinizdir bu bölümü...
Vote ve yorum atmayı unutmayınn...

Öpüldünüz......❤🐞❤