EMANET

EMANET-10.Bölüm-

Sabah birinin saçımı okşaması ile uyandım. Gözlerimi araladığımda tabiki bu kişinin Pamir olduğunu gördüm.

"Günaydın okyanus gözlüm"

"Günaydın" dedim sadece.

Uykuluyum daha ne diyebilirim!.

"Hadi kalk artık Arya birazdan başından aşağı su dökecek." Dedi alayla karışık.

"Allah allah kimin üstüne su döküyomuş o." Dedim. Ayrıca da yataktan kalktım.
Pamirde güldü ve "Hadi" diyerek odadan çıktı. Bende banyoya girerek her zamanki gibi rutin işlerimi hallettim. Saçımı bir güzel tarayarak omuzlarımdan düşmesine izin verdim. Tekrar odaya geçerek dolabımın karşısında dikildim.

Artık sıkıldım şu kıyafet seçmekten. O yüzden siyah pantolon ve üstüne beyaz bir tişört giydim. Üstüme siyah deri ceket ve converselerimi giydim.
Deri ceketimi evde giymedim tabiki! Sadece yanıma aldım.

Aşağı indiğimde salonda Kemal ve Pamir konuşuyordu. Aklıma mektup geldi.
"Kemal. Mektup işi noldu?"
Kemal önce sadece yüzüme bakmakla yetindi. Sonra konuşmaya başladı.

"Efendim şöyleki mektup gerçektende annenizden gelmiş." Dediği anda sevinmiştim.
Annem yaşıyor!
Ölmemiş!
Amcamın oyunuymuş!!

"Ama Türkiye'den gelmemiş. Mektup yurtdışından buraya iletilmiş. Ayrıcada tam 17 gün önce gönderilmiş." Dedi.

Beynim Error 404 not faund!!

"İyide annem 2 hafta önce amcam annemin öldüğü hakkında video izlemişti. Nasıl 16 gün oluyor?" Dedim şaşkınlıkla. Kafam almıyor. Beynim şu an çalışmıyor. Durdu resmen!

"Evet aynen öyle onun içinde hâlâ araştırmaya devam ediyoruz. Ayrıcada şu istediğiniz kadın Sevilay Kılıç onuda depoda hâlâ bekletiyoruz efendim." Dedi.

Ahh! Şu kadını unutmuşum.
"Tamam öğleden sonra malzemeler hazır olsun gelicem." Dedim ve Kemal evden gitti. Pamir de yanıma geldi. Belime sarıldı.

"Yine rahat durmicaksın anlaşılan." Dedi. Alayla güldüm.

"Devam etmemi söyleyen sendin" dedim bende. Konuşmamızı bölen Dilan oldu.

"E hadi gelin artık çifte kumrular" dedi ve mutfaktakiler gülmeye başladı. Bizde gülerek mutfağa geçtik. Kahvaltımızı yaptık.
"Ben gidiyorum" diye bağırdım herkesin duyması için.

"Bende geleyim" dedi Pamir.

"Hayır canım ya ben gideyim tek başıma hallederim." Dedim. Pamirin yanağını öptüm ve dışarı çıktım. Audi arabama atlayıp bizim depoya sürdüm. O kadına dersini vermem gerekiyordu.

<><><><><><><><><>

Depoya geldiğimde arabamı park ederek içeri geçtim. Kemal'e kafamla selam verdim. O da kafasını onaylar şekilde salladı. Deponun içine girdim. Kadın sandalyeye bağlı oturuyordu. Ayrıca uyumuştu. Yanda duran su kovasını aldım ve kafasından aşağı döktüm. Çığlık atarak uyandı.

"Uyan artık hadi sen uyurken eğlenemiyorum." Dedim ve psikopatça gülümsedim.

"Sen benim öğrencim Elisa değil misin? Ne yapıcaksın bana" dedi
Ben yine güldüm.

"Ah! Hayır! Ben Elisa değilim. Elisa şu an burada değil. Burada olan Karabela." Dedim ve sırıttım.
O da bana korku dolu gözlerle baktı.

"Ne yapacaksın bana" dedi yine aynı ciddiyetle.

"Hiçç sadece birazcık canını yakıcam." dedim ve yine psikopatça sırıttım.

"Y-yapma nolur yapma ben s-sana naptım ki."

"Yapmadığın şeymi kaldı? Neyse şimdi seninle konuşamam." dedim ve yan masadaki duran bıçağı aldım. Yavaşça kolunda gezdirdim. Hafif bir çığlık attı.

Hey!! Daha başlamamıştım bile...

"Aaa! Sende amma korkak çıktın. Daha bişey yapmadım." 

Yapmadım kelimesini söyler söylemez koluna derin bir kesik attım. Boş depo kadının çığlıklarıyla doldu. Sonra bir tane çizik daha.

Sonra bir tane daha...

Ben bunları yaparken kadının çığlıkları kulak zarımı delecek şekilde bağırıyordu. Birkaç çizikten sonra kadın bayıldı. Kollarında bir sürü çizik vardı. Kollarındaki kan beni heyecanlandırmıştı. 

Hani vampirler olur. Kan görünce dayanamazlar ve ısırırlar...

Bende dayanamadım ve psikopatça gülümsedim.

Kadın sadece bayılmıştı. Kemal'e söylendim.

"Kemal kadın sadece bayıldı. Uyandıktan sonra bırakırsınız." dedim ve onun cevap vermesini beklemeden depodan çıktım. 

Arabamın yanına geldiğimde anahtarımı depoda unuttuğumu fark ettim. Oflayarak depoya geri döndüm.

Deponun kapısını tam açacaktım ki birisi ağzımı kapadı. Çırpındım. Kurtulmaya çalıştım. Ama başaramadım.

Burnumda duran el nefes almamı engelliyordu ama en çokta bir koku vardı. Burnumdaki sızıyla gözlerim yavaşça kapatmaya başladı. 

Gözlerim kapanmadan önce son duyduğum sözler şunlardı.

"Ben geldim Elisa"

Bölüm sonuuuu.......

Biliyorum bölüm biraz geç geldi. Hatta bayağı geç geldi. Ayrıca da kısa oldu.

Ama bir nedenim var. Antalya dan kuzenim gelmişti. Ayrıca bayram olduğu için bir sürü misafir vardı.

Ha bu arada yine geç oldu ama bayramınızı kutlarım.

Neyse umarım yeni bölümü beğenmişsinizdir.

Vote ve yorum atmayı unutmayın....

Öpüldünüz...