Arkadaşlar karakterler değişti. Medyadan görebilirsiniz.
İyi okumalar...♥
Gözlerimi araladığım sırada başımın ağrısıyla hiç hareket etmedim. Sonra son neler olmuştu kafamda gözden geçirdim.
Evet annemde ölmüştü. Hemde gözleriminle gördüm. Ölüm haberi gelseydi yine yıkılırdım ama bayağı kameranın önünde şerefsiz amcam(!) Annemi öldürmüştü. Annemde beni bıraktı. Artık tek başımayım yapayalnızım.
Gözlerimi tam açtığımda başımda ki ağrı azalmıştı. Hastanedeydim ve kolumda serum vardı. Pamirler beni ben bayıldıktan sonra buraya getirmiş olmalı. Yanımda duran kırmızı koltuğa çevirdim. Ve üstünde uyuyan bir adet Pamir.
Ben ona baktığım zaman oda gözlerini açıp ilk neler olduğunu anlamaya çalıştı. Sonra hızlı bir şekilde yanıma geldi.
"Elisa iyi misin? Bir yerin ağrıyor mu? Doktoru çağırayım mı?" Dedi telaşla.
"İyiyim Pamir bir şeyim yok." Dedim bendeve yatakta oturur pozisyona geldim.
Pamir rahatlamışçasına bir oh çekti. Benim gözlerim doldu tekrar. Kaldıramayacaktım. Annemin ölümü beni yerle bir etti.
Pamir benim ağladığımı görünce yanıma gelip kollarını belime sardı.
"Atlatıcaz Elisa hepsini bir bir atlatıcaz." Dedi. Bende kollarımı onun boynuna doladım. Ve sımsıkı sarıldım. Sanki onuda kaybetmek istemiyormuş gibi.
Kapı açılınca ikimizde oraya döndük. Kızlar ve erkekler gelmişti. Kızlar bana sarıldılar. Erkeklerde geçmiş olsun diyerek tüm erkekler dışarı çıktı. Bende yavaşça yataktan kalktım ve kızların yardımıyla üstümü giydim. Pamirler çıkış işlemlerini yapıyordu. Dışarı çıktığımızda Pamir beni güldürecek bir soru sordu.
"Elisa bak iyisin demi seni kucağımda taşıyayımmı?" Dedi telaşla.
"Gerek yok Pamir iyiyim" dedim gülerek.
O da "Peki" diye karşılık verdi.
Hep beraber arabalara bindik. Ve eve doğru yol aldık. Pamir'in evine gidiyorduk.
Eve geldiğimizde Pamir hızlıca arabadan indi ve benim kapımı açtı. Ben ne olduğunu anlamaya çalışırken beni kucağına aldı.
"Rahat durmicaksın dimi Pamir?" dedim.
"Aynen öyle güzelim" dedi gülerek. Eve girdik ve Arya bize sıcak içecekler hazırlamak için mutfağa gitti. Pamir ise beni koltuğa oturttu. Ve başıma yastık koydu. Gerçekten benimle çok ilgileniyordu.
"İçecekler geldii" diye salona girdi Arya. Hepimiz tepsideki kahveleri aldık ve icmeye başladık. Ben yorulduğumu anlayınca Pemir'e seslendim.
"Pamir şey ben biraz uyuyabilir miyim?" Dedim. O hiç cevap vermeden beni kucağına aldı ve merdivenlerden çıkarmaya başladı. Bir odanın kapısını açtı ve içeri geçti. Oda simdiyahtı. Burası sanırım Pamir'in odasıydı. Beni yatağa yatırdı. Ve tam odadan çıkacaktı ki ona seslendim.
"Pamir benimle uyur musun?" Dedim başımı eğerek.
O da sırıtarak yanıma geliyordu. Görüş alanıma ayakları girdiğinde yavaşça başımı yukarı kaldırdım. Ona baktığımda sırıtıyordu. Ve sonra yavaşça yatağa girdi. Bende ona sırıtarak ona sırtımı dönerek uyumaya çalıştım. Tam uyuyordum ki belime sarılan ellerle irkildim. O eller beni kendine yasladı. Pamir olduğunu biliyordum ve bu kalbimi yerinden çıkaracakmış gibi hissediyordum.
Ona döndüm ve hiç yüzüne bakmadan onun göğsüne yattım. Güldüğünü hissedebiliyordum.
"Pamir baban nerde?"
"O yurtdışında 3 ay sonra falan gelicek." Dedi. Bende onu onaylar şekilde bir mırıltı çıkardım. Gözlerim yavaşça kapanmaya başladığında kendimi tutmadım. Pamir'e iyice sarılarak kendimi uykuya teslim ettim.
~Pamir'in Ağzından ~
Şu an kucağımda uyuyan Elisa'ya bakıyorum. Çok güzel uyuyor. Bir o kadar da masum. Onu uyandırmadan yanından kalktım. Ve ona bakmaya devam ettim. Önüne düşen saçlarını yüzünden çektim. Hafif sırıttım. Ve yavaşça aşağı indim. Bizimkiler aşağıdaydı. Pelin bana bakarak konuştu.
"Elisa uyudu mu Pamir?" Dedi. Bende başımı olumlu şekilde salladım.
"Elisa'nın yaşadığı şeyler kolay değil ama nolursa olsun güçlü olması gerek." Dedi Ateş. Ben gene başımla onayladım.
Biz konuşmaya dalmışken yukarıdan bir çığlık geldi. Hemen Elisa'nın yanına koştum. Yatağa sinmiş ağlıyordu.
"Elisa i-iyi misin?" dedim telaşla.
"P-pamir a-annem bana b-bağırıyordu 'Elisa' d-diye bağırıyordu. "Dedi ve hıçkırarak ağlamaya devam etti. Hızlıca beline kollarımı doladım. Ben de yaşamıştım bunları bende annemi gözlerimin önünde kaybettim. Ayrıca daha çok küçüktüm.
Elisa kollarını boynuma doladı.
"Pamir sen de beni bırakma nolur ben sensiz yapamam." Dedi.
"Seni bırakıp gitmeye hiç niyetim yok Elisa. Her zaman yanında olucam. Hep senin arkanız kollicam. Ama şimdi uyu ve bunları unut tamam mı?" Dedim sakin halimle.
Elisa yine benim göğsüme yattı.
"Pamir kendimi suçlu hissediyorum. En son annemle kavga ettim. Keşke onu öpüp son kez koklasaydım" dedi ve benimde gözlerim doldu.
"Elisa kendini suçlu hissetme. Sonuçta sen bilemezdin. Ben de bilemezdim." Dedim ve gözümden bir yaş aktı. Elisa kafasını kaldırarak bana baktı. Ve eliyle yanağımdan akan gözyaşını sildi. Bende burukça sırıtarak onun göz yaşını sildim. Oda sırıttı. Ve kafasını tekrar göğsüme koyarak uyumaya çalıştı. Bende gözlerindeki acıyla uyumaya çalıştım. Ve uykunun kollarına kendimi teslim ettim.
Bölüm sonuuuuu.......
Umarım beğenmişsinizdir.
Vote ve yorum atmayı unutmayıınn...♥♥♥
Öpüldünüz ♥ ♥ ♥
ŞİMDİ OKUDUĞUN
EMANET
Teen Fiction"Neden eskisi gibi değilim Pamir?" Genç kız baktı, genç adamın karanlık gözlerine... Anlamıyordu. Neydi bu kadar acının sebebi?... "Neden hep acı çekiyorum ben?" Genç kızın sağ gözünden düşmüştü yanağına, sıcacık bir damla yaş... Genç adam sustu ko...
