"Neden eskisi gibi değilim Pamir?"
Genç kız baktı, genç adamın karanlık gözlerine...
Anlamıyordu. Neydi bu kadar acının sebebi?...
"Neden hep acı çekiyorum ben?"
Genç kızın sağ gözünden düşmüştü yanağına, sıcacık bir damla yaş...
Genç adam sustu ko...
Şu anki mutluluğumu kelimelerle anlatamam. Hepinize getçekten çok çok teşekkür ederim sizler cansınız.😍❤💞
1K olduk ve bir aileyiz. Hepinizi seviyorum. Teşekkür ederim.....(duygulandım be😢)
Kitabın kapak tasarımı için poncikyazarNR çok teşekkür ederim... 💕❤
Herneyse iyi okumalar canlarım.🐞💞
Sabah gözlerimi zar zor açabilmiştim. Ve yanı başımda konuşmalar kulağıma boğuk boğuk geliyordu.
"Bence doktora götürmeliyiz" diyordu. Bu sesi tanıyordum. Berkay?
Gözlerimi tamamen açtığımda Arya yatağımın başındaki koltukta oturuyordu. Diğer kızlar ve erkekler ayaktaydı.
"N-neler oluyor?" dedim zor çıkan sesimle. "Çok üşüyorum"
"Nasıl üşüyorum kızım bildiğin yanıyosun sen!" diyerek elini alnıma koydu Pelin. "Bu böyle olmayacak hastaneye götürmeliyiz"
"Pelin haklı abi yardım etde arabaya yerleştirelim" diyerek kapının pervazına yaslanan Pamir'e baktı Emre.
Benimde gözlerim oraya gitti. Sesli bir şekilde yutkundum.
"Ya saçmalamayın iyiyim ben. Ne hastanesi ya?" deyip ayağı kalkacağım zaman başım öyle bir dönmüştü ki tutunacak yer aradım. Elimi uygun bir yere koyarak dengemi sağlamak istedim. Ama o sıra belimdeki bir çift elin sıcaklığın fark ettim. Kafamı kaldırıp kim olduğuna baktım.
P-pamir'di
Gözlerim açık bakıyordum. Şaşırmış kalmıştım.
Hızlıca kollarından çekildim. Ve yatağımın içine tekrar yattım. Üzerimede battaniye örttüm. Gerçekten çok üşüyordum.
"Oha kızım oha! Biz sana yanıyosun diyoruz sen üzerine battaniye örtüyosun!" diye haykırdı Arya.
Üstümdeki battaniyeyi ayaklarımla teptim. "Ya ben iyiyim anlamıyo musunuz!? Gidin başımdan ya bi uyutmadınız!"
"Olmaz seni hastaneye götürmemiz lazım" diye söylendi Dilan."Birazdan alev püskürteceksin" deyip güldü.
"Peki hastaneye gittiğimizde beni rahat bırakacaksınız değil mi? Rahat bir uyku çekerim." dedim hayıflanarak. Kızlar güldü.
"Tamam tamam rahat bırakacağız sen iyi ol da." nefesini dışa vurarak söylendi Pelin.
Ayağa kalktım hazırlanmak için ama herkes saf saf bana bakıyordu.
"Ee birlikte mi giyelim üstümüzü? Ne bakıyorsunuz çıksana dışarı bende üstümü giyeyim" diyip bağırdım. Herkesin aklı yeni başına gelmişti. Odada kimse kalmadı. En son Pamir bana kısa bir süre yüzüme baktı ve sonra gitti. Üstümü giyindikten sonra banyoya gidip elimi yüzümü yıkadım sonrasında makyaj masasın oturdum.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
