EMANET

EMANET -2.Bölüm-

Duyduklarım arasında şoka girmiştim. Gözlerim, gözyaşlarımı tutamadı. Hayır yani benim bir amcam mı vardı? Ve ben şimdi amcamı mı öldürecektim. Büyük bir iddiaya girmiştim.

Bu düşuncelerimi Pamir böldü.
"Elisa iyimisin?" Demişti. Bende zor çıkan titrek sesimle
"E-evet iyiyim." Diyebilmiştim.

Gözlerimden yanaklarıma gözyaşlarım usulca yere düştü. Hiçbirşeyi anlamıyordum. Amcam olacak adam neden babamı öldüsün ki? Babam kardeşine ne yaptıki bu durumlara düştü?
Bu düşüncelerimden ayrılamıyordum.

Pmir yavaşça kollarını bedenime sardı.
Ben hâlâ şokun etkisinde olduğum için ne ellerimi ne ayaklarımı ne de başka bir yerimi oynatabiliyordum.
Pamirle öylece duruyorduk.
"Elisa hadi eve gidip dinlen bu yaşadıkların ufak tefek şeyler değil hadi kalk seni evine götüreyim." Dedi Pamir.
Bende kafamı yavaşça onaylar şekilde salladım.

Pamir beni omuzlarımdan tutarak yürümeye çalıştırdı. Ama başaramıyordu. Çünkü ayakta duramıyordum. Sanki birisi beni ayaklarımdan tutuyor ayaklarım birbirine giriyordu. Tam düşecekken Pamir bir elini belime, bir elini boynumu tutacak şekilde yakaladı. Çok yakındık birbirimize. Ayh sanki nefes alamıyorum noluyor bana??

Bir anlığına başım döndü ve bir saniyeliğine gözlerimi kapadım. Birden ayaklarım yerden kesilince gözlerimi hızlıca ve korkarak açtım. Pamir beni kucağına almıştı. Kollarımı istemeden onun boynuna doladım ve göğsüne yaslandım. Hafif güldüğünü hissedebiliyordum.
Sonra derin bir nefes aldım Pamir'in kokusunu içime çektim. Tek kelimeydi

Büyüleyici...

O büyüleyici kokusu benimde uykumu getirmişti. Bende güvenip sıcacık kolların arasinda uyuya kaldım...

                                                                                                      *********

Yavaşça gözlerimi açtıgımda başımda annem ve Pamir vardı. Annem, Pamir'in evimize gelmesini nasıl izin vermişti? Ayrıca ne zaman eve geldim benn??
Sanki sarhoştum başım ağrıyordu.
"Pamir ben nasıl geldim ve anne sen Pamir'i tanı-"
Annem o sıra tebessüm etti ve konuştu.
"Kızım ben herşeyi biliyorum Pamir'i, babası Kemal Bey'i , amcanın babanı öldürdüğünü Pamir benim oğlum sayılır ve sen ona Emanetsin" demişti.
Şaşırdım mı?
Evet...

Demek annemde herşeyi biliyordu peki bana bunca yıldır niye söylemediler?
"Peki anne sen herşeyi biliyordun bunca yıldır neden bana anlatmadın ya benim bir amcam varmış ve ben bu amca olacak adam benim babamı öldürüyor. Pamir olmasaydı bunları hâlâ bilmeyecektim. Koca bir yalanın içinde nasıl yaşayabilirdin anne!" Gözlerim dolmuştu.

Ama hayır! Artık ağlamayacağım ve bu gözlerden tek bir damla yaş bile gelmeyecek.
Bu sözlerimden sonra anneminde gözleri dolmuştu.
Pamir araya girdi.
"Tamam Elisa bu konuda annene kızma benim hatam seni daha önceden bulmam gerekirdi. O yüzden annene kızma. Nolursa olsun senin mutlu olman için sana anlatmadı." Bu sözlerin ardından Pamir gözlerini benden çekerek anneme baktı.
"Melek teyze lütfen sende ağlama artık."
Annem gözyaşlarını silerek başını onaylarcasına başını salladı. Bende hızlca odama girdim. Bir tarafım öffe saçıyordu. Amcam denen adama intikam ateşi ile dolarken. Diğer tarafım ise hâlâ sorularla doluydu. Babam kardeşine ne yapmış olabilirdi ki? Ayakta alnımı okşarken otarafa butarafa dolanıyordum. Saatte geç olmuştu. Ve benim hala uykum vardı. En son nasıl uyumuş- BİR DAKİKA !!

Ben en son Pamir'in kucağındayken uyudum. Ayrıca kolları mı Pamir'in boynuna dolamıştım. Yüzüm kızarmıştı. Her olursa olsun Pamir beni korumaya gelmiş olsada tanımadığım bir adama sarılıp kokusunu içime çekip kollarında uyumuştum. Allahtan şu an yanımda kimse yoktu. Çünkü yüzüm domatese benziyordu.
Derken

Odamın kapısı açıldı. Sizce gelen kim? Durun söyliyim tabiki Pamir!?
Şimdi yandık ışte.
"Elisa bişiymi oldu yüzün domatese dönmüş." Al ışte ben ne dedim?
"Ş-şeyi ben özür dilerim bugün kendimi kaybettim ağlarken. Sana sarıldım. Kollarında uyudum. Kesin sevgilin kızıcak bana bak görürsün." Dedim elimle yüzümü kapatırken. Pamir'in kıkırdadığını anlayabiliyorum.
"Ya ne özürü ne dilemesi kızım bak bir daha benden özür dileme lafı bile olmaz olamaz. Ayrıca ne sevgilisi benim sevgilim yok ki." Dedi Pamir gülerek. Yanıma geldi. Tabi ben kalbim göğüs kafesimi deliyordu.
"Bak şu konuda anlaşalım benden utanma. Benden korkma." Dedi ellerimi yüzümden indirerek ama başım yerdeydi.
Elimi çeneme koydu ve kafamı yukarıya doğru kaldırdı.
"Yarın okul zamanı seni almaya gelicem sonra okula gidicez şimdi güzelce dinlen tamam mı?" Dedi. Bende tebessüm ederek 'tamam' anlamında başımı sakladım. Pamir odadan çıkmıştı. Bende rahat pijamalarımı giyerek yatağıma yerleştim.
Sonrada kendimi uykunun rahat kollarına teslim ettim.

2.Bölüm sonuuu......

Umarım hoşunuza gitmiştir. Hikayede ufak değişiklikler yaptım.
Vote ve yorum atmayı unutmayinn....❤

Bu arada biliyorsunuz bugün ve yarın TEOG vardı. Ben de Teog öğrencisiyim ve buda ufak bir sürpriz oldu.
Umarım Teog'unuz çok güzel geçer (benim içinde geçerli)😂
Umarım dilediğiniz gibi olur herşey neyse ya

Öpüldünüzzzz....😍😙😘