"Νόρα;"
Άκουσα την μαμά να φωνάζει μόλις μπήκα μέσα στο σπίτι. Καθώς ήμουν με τα χέρια στις τσέπες και την ψυχολογία στο πάτωμα αποφάσισα να μην την ειρωνευτώ αυτήν την φορά. Δεν είχα καθόλου όρεξη να ξανακούσω το κύριγμα που μου έκανε κάθε φορά που αντί να απαντάω ναι έλεγα "Απούσα" ή "Άλεξ" ή οτιδήποτε άλλο, ανάλογα βέβαια με τι μου ερχόταν εκείνη την στιγμή.
"Ναι;"
Φώναξα κλοτσώντας απαλά την πόρτα να κλείσει πίσω μου. Το σπίτι μας ήταν παλιό και αυτό γιατί εδώ έμειναν όλες οι γενιές της οικογένειας μας.
Είχαμε αντικείμενα που κανείς θα έλεγε αρχαία. Τα σκαλιά κάποιες φορές έτριζαν και έπρεπε να τα φτιάχνουμε και στον δεύτερο όροφο κατά μήκους του διαδρόμου είχαμε πορτέτα από όλους τους προγόνους μας. Στην πίσω αυλή είχαμε και τους τάφους τους όπως κι όλοι οι υπόλοιποι μάγοι.
Ήταν κάτι σαν έθιμο . Όταν τα πνεύματα της οικογένειας είναι τριγύρω λένε ότι σε περίοδο ανάγκης θα βοηθήσουν ή απλά θα δώσουν δύναμη.
"Γύρισες;"
Απάντησε η μαμά μου μετά από ένα οξύ μεταλλικό ήχο. Εγώ ρουθούνισα αγανακτισμένη. Μετά με φωνάζει που την ειρωνεύομαι.
"Όχι ακόμα στον δρόμο είμαι τώρα έρχομαι!"
Αποκρίθηκα και εκείνη εμφανίστηκε με μια κουτάλα από την κουζίνα. Φορούσε ένα φαρδύ και μακρύ μέχρι την γάμπα φόρεμα και πάνω από αυτό είχε δέσει μια ποδιά που τώρα ήταν λερωμένη με κάτι κόκκινο και υγρό.
"Τι λες παιδί μου αφού εδώ είσαι."
Είπε μπερδεμένη και εγώ με ένα μικρό γελάκι την πλησίασα καθώς έβγαζα το λεπτό μπουφάν. Η αλήθεια είναι ότι έξω είχε καύσονα μιας που το Καλοκαίρι πλησίαζε αλλά εγώ το έβαλα επειδή δεν βρήκα κανένα παντελόνι με τσέπες.
"Κι όμως δεν είμαι... Ό, τι βλέπεις είναι ένα ολόγραμμα από το μέλλον..."
Πρόφερα την τελευταία λέξη σχεδόν πάνω από το κεφάλι της με την πιο ανατριχιαστική φωνή που μπορούσα να κάνω.
"Εξυπνάδες... Μακάρι να είχες τέτοια έμπνευση και στις εκθέσεις του σχολείου σου!"
Φώναξε από πίσω μου καθώς ανέβαινα τις σκάλες για να πάω στο δωμάτιο μου.
Μόλις την άκουσα έκανα μια γκριμάτσα καθώς το σχολείο είχε κλείσει για την Καλοκαιρινή περίοδο μόλις χθες.
YOU ARE READING
The Bloodmasters
Fantasy"Για να ξέρεις ό,τι κι αν έγινε δεν το έκανα επίτηδες." Η Νόρα ζει στην περιοχή των μάγων, σε ένα χωριό κοντά στο ανατολικό δάσος. Από τότε που θυμάται τον εαυτό της ποτέ κανείς δεν είχε πατήσει μέσα σε αυτό το μέρος, χρησιμοποιώντας την δικαιολογ...