"Και πως ήταν η βόλτα σου;"
Καθώς ήμουν μες τα ζουμιά από την σούπα άρχισα να της εξηγώ χρησιμοποιώντας τα χέρια μου.
Εκείνη βέβαια δεν κατάλαβε τίποτα αλλά αυτό δεν με ενοχλεί. Εγώ της απάντησα.
Καταπίνοντας την μεγάλη μπουκιά που είχα πάρει χάιδεψα απαλά το κεφάλι του Μπομπ, ο οποίος καθόταν ήσυχα δίπλα μου.
Η μαμά μου τον κοίταξε περίεργα καθ' όλη την διάρκεια του γεμάτος. Αν και δεν μπορούσα να καταλάβω γιατί.
Δεν ήταν και τόσο χάλια.
"Εγώ τέλειωσα. "
Ανακοίνωσα και σηκώθηκα από την σκληρή καρέκλα τεντώνοντας το σώμα μου.
Άρχισα να προχωρώ πίσω στο δωμάτιο μου με τον καινούργιο μου 'σκύλο' να με ακολουθεί.
" Και τώρα τι κάνουμε; "
Ρώτησα ξύνοντας το κεφάλι μου. Σέρνοντας τα πόδια μου έφτασα και κάθισα στην καρέκλα του γραφείου, που βρισκόταν ακριβώς μπροστά από το δεύτερο παράθυρο του δωματίου μου.
Γενικά η κρεβατοκάμαρα μου επειδή ήταν στην γωνία είχε παράξενη αρχιτεκτονική. Ένα παράθυρο ήταν στα ανατολικά ακριβώς μετά την γωνία και το άλλο στα βόρεια και έδειχνε τον κήπο από πίσω.
Αυτόν με τους τάφους.
"Μπομπ, εάν άκουγες μια παράξενη φωνή να έρχεται από ένα τρομακτικό δάσος και μάλιστα να λέει το όνομα σου δεν θα ξαναπήγαινες να ελέγξεις ποιος ήταν; "
Κοίταξα τον Μπομπ που καθόταν πάνω από το κεφάλι μου γατζωμένος στο ταβάνι. Πάλι.
Η μόνη απάντηση που πήρα ήταν ένα παράξενο αναφώνημα που έμοιαζε πολύ με κλαψούρισμα σκύλου.
" Ναι. Και εγώ αυτό θα έκανα. "
Σχολίασα και σηκώθηκα πάνω απότομα τρομάζοντάς τον.
Κοίταξα την ώρα και είδα ευχαριστημένη ότι ήταν ήδη πέντε το απόγευμα.
" Οπότε ουσιαστικά έχω ακόμα μια ώρα μέχρι να μπορώ να κάνω ότι θέλω. Ουσιαστικά αυτό δεν μετράει από την στιγμή που η μία ώρα είναι μόνο εξήντα λεπτά. Και τι είναι τα εξήντα λεπτά Μπομπ; "
Τον κοίταξα και εκείνος απλά κάλυψε το κεφάλι με τα πόδια του.
" Ξέρω... Ούτε εσύ είχες πάει στο μάθημα που μαθαίνατε τις ώρες στο σχολείο έτσι; "
Αναστέναξα καθώς θυμήθηκα την δική μου δυσκολία να τις μάθω.
Αλλά αυτό δεν μετράει τώρα. Τώρα απλά πρέπει να φύγω από εδώ χωρίς να με δει η μαμά.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
The Bloodmasters
Fantastik"Για να ξέρεις ό,τι κι αν έγινε δεν το έκανα επίτηδες." Η Νόρα ζει στην περιοχή των μάγων, σε ένα χωριό κοντά στο ανατολικό δάσος. Από τότε που θυμάται τον εαυτό της ποτέ κανείς δεν είχε πατήσει μέσα σε αυτό το μέρος, χρησιμοποιώντας την δικαιολογ...