"Είναι πολύ άδειο."
Σχολίασα με αργή φωνή παρατηρώντας την ανοιχτή περιοχή μπροστά μου.
Με λίγη προσπάθεια μπορούσα να διακρίνω και την περιοχή των ξωτικών ακόμα.
"Πράγματι."
Συμφώνησε ο Εντ καθώς χασμουριόταν.
Του έριξα ένα πλάγιο βλέμμα και μετά ξανά κοίταξα πάλι την... Πεδιάδα που είχε δημιουργηθεί.
Είχαν περάσει περίπου πέντε μήνες από την στιγμή που αποφάσισαν να καταστρέψουν αυτό το μέρος.
Πολύ έξυπνη απόφαση θα έλεγα.
Ή εμείς θα το καταστρέφαμε ή αυτό εμάς.
"Σε λίγο καιρό θα φτιαχτούν και οι δρόμοι. Θα δεις θα το συνηθίσεις. "
Αποκρίθηκε εκείνος αν και δεν φαινόταν ιδιαίτερα χαρούμενος.
" Γιατί είσαι έτσι; "
Τον ρώτησα μιας που το βλέμμα του έδειχνε ότι σκεφτόταν ή είχε δει κάτι απαίσιο.
"Για αυτά που μας είπε ο πατέρας σου..."
Μουρμούρισε και τα μάτια του κόλλησαν στα δικά μου.
" Κάποιοι το έσκασαν Νόρα... Δεν είναι όλοι τους νεκροί..."
Συνέχισε αλλά δεν έδωσα τόση βάση στα λόγια του.
"Αποκλείεται να επέζησαν αυτοί μην ανησυχείς. "
Τον καθησύχασα ήρεμη.
Ο Κέιρ και η οικογένεια του δεν μπορούσαν να είχαν επιζήσει.
Και αυτό θα το αποδείκνυαν και τα αποτελέσματα όλων των πτωμάτων που βρέθηκαν.
Σίγουρα θα ήταν όλοι τους μέσα σε αυτά.
" Αλήθεια πότε βγαίνουν τα αποτελέσματα; "
Αναρωτήθηκα.
" Αύριο. "
Απάντησε ο Εντ με μια αλλόκοτη γκριμάτσα στο πρόσωπο του.
" Επιτέλους... Ώρα ήταν."
Σχολίασα και ξάπλωσα πίσω στο γρασίδι.
"Μα καλά δεν φοβάσαι καθόλου; Αν ζουν εσύ θα είσαι ο στόχος τους ξέρεις. "
Με προειδοποίησε για ακόμα μια φορά. Κρίμα όμως που δεν με έπειθε.
Ίσως επειδή πλέον δεν με ένοιαζε καθόλου αν ζούσαν ή όχι.
Και στις δύο περιπτώσεις εγώ θα ήμουν μια χαρά.
Στην πρώτη επειδή θα είχα την ευκαιρία να τους σκοτώσω με τα ίδια μου τα χέρια και στην δεύτερη επειδή δεν θα χρειαζόταν να το κάνω.
YOU ARE READING
The Bloodmasters
Fantasy"Για να ξέρεις ό,τι κι αν έγινε δεν το έκανα επίτηδες." Η Νόρα ζει στην περιοχή των μάγων, σε ένα χωριό κοντά στο ανατολικό δάσος. Από τότε που θυμάται τον εαυτό της ποτέ κανείς δεν είχε πατήσει μέσα σε αυτό το μέρος, χρησιμοποιώντας την δικαιολογ...
