Κεφάλαιο 25

145 31 11
                                    

Όταν πλέον τελειώσαμε εγώ επέστρεψα στο δωμάτιο μου και έμεινα να κοιτάω τον τοίχο με τις ώρες.

Αύριο το πολύ μεθαύριο οι δυνάμεις μου θα έρχονταν και δεν είχα ιδέα τι να κάνω.

Ο Εντ μου είπε πως οποιαδήποτε στιγμή αποφασίσω να κάνω κίνηση να τον ειδοποιήσω πιο πριν.

Αλλά ακόμα και αυτό δεν μου φαίνονταν αρκετά ασφαλές.

Ακόμα και αν τον έχω στο πλευρό μου πως θα φύγουμε;

Όσο δυνατοί κι αν είμαστε εκείνοι θα  είναι πάντα παραπάνω αριθμητικά.

Αναστέναξα με τα μάτια μου να εξετάζουν κάθε γωνία του δωματίου.

Είχα ακούσει από εδώ και από εκεί πως υπάρχει άλλη μια πύλη από την πίσω πλευρά του φρουρίου η οποία δεν φυλάσσεται αρκετά καλά όπως η προηγούμενη.

Ίσως θα μπορούσαμε να τρέξουμε προς τα εκεί.

Αλλά και πάλι ούτε αυτό μάλλον θα ήταν αρκετό.

"Νόρα; "

Άκουσα κάποιον να φωνάζει το όνομα μου.

" Κέιρ; "

Αποκρίθηκα ξαφνιασμένη, υποτίθεται ότι θα αργούσε ακόμα περισσότερο.

Γιατί ήταν εδώ;

Εκείνος μου χαμογέλασε και ήρθε καταπάνω μου δίνοντας μου μια σφιχτή αγκαλιά.

Τι συνέβαινε;

Έχασα κανένα επεισόδιο;

" Ο πατέρας μου. "

Είπε ξέπνοος λες και έτρεξε έως εδώ.

" Τι έκανε; "

Ρώτησα. Δεν θα μου άρεσε αυτό που θα άκουγα.

Και αυτό ήταν σίγουρο.

" Κανόνισε να γίνει η Ένωση! Επιτέλους! "

Έμεινα να τον κοιτάω σαν κούτσουρο.

"Τι έκανε λέει; Μα δεν είμαι έτοιμη ακόμα! Εγώ δεν θέλω!"

Φώναξα σηκώνοντας τα χέρια πάνω από το κεφάλι μου σε στάση άμυνας.

"Τόσο καιρό βρε Νόρα... Δεν είναι κι τόσο τραγικό... Σε παρακαλώ... "

Ψιθύρισε στο τέλος πέφτοντας σχεδόν στα γόνατα.

Από το στόμα μου πήγε να ξεφύγει ένα έντονο όχι αλλά τότε μια άλλη ιδέα ξεπήδησε στο μυαλό μου.

" Καλά... "

Αναστέναξα και εκείνος γέλασε ενθουσιασμένος.

The BloodmastersDonde viven las historias. Descúbrelo ahora