Always

Chapter 28

Everything is all okay now--- that's what I thought, biglang nag-collapse si Olivia sa harap

Tumawag ako sa hospital at ilang minutes lang ay dumating na ang mga physician 

Anong nangyari sa kanya?

May malala ba syang sakit? Oh God Please no, wag sya, ako na lang 

Tinext ko sila sa group text, sunod tinext ko sila Tita

I've been pacing back-in-forth pero wala pa rin, si Regan naman naka upo lang tinitignan ang phone nya kung ilang minutes na kami nandito

Ilang minutes lang ay narinig ko na ang mga footsteps nila

"Okay lang ba sya?" tanong ni Riley

"Ano sakit nya?" tanong ni Aj

"Ba't ba sya nag-collapse?" Mumble ni Regan

"Hala.... ano bang nangyayari kay Olivia?" tanong ni Alyssa

"Hindi ko alam" yun lang ang naisagot ko sa kanila

"Hindi mo alam?! Boyfriend ka nya ah, ba't di mo alam?!" sigaw ni Jane

"Jane, nasasaktan na rin sya, wag mo na syang sigawan" sabi ni Regan

"S-sorry---" 

Lumabas na ang doctor

Tumakbo kami papunta sa kanya

"Sino sa inyo relative ng patient?"

"Wala pa po kasi sila eh. Boyfriend nya po ako ----the rest; friends nya po"

"May nakaka-alam ba sa inyo na may Brain Tumor sya?"

"Po?" sabi namin

"Kadalasan nangyayari 'to sa mga taong may Brain Tumor---- loss of memory, headaches at ang pag-faint"

"Pwede na po ba namin syang makita?" tanong ni Vincent

He nodded

Pagkapasok namin, tulog pa rin sya

Umupo ako sa kama nya

I held her hand "Malalagpasan natin 'to Olivia" I started to cry

"Malalagpasan ang alin?" I look up to see her half awake and half asleep

"Uhmm..." 

Pumasok sila Tita

"Anak, may masakit ba? Tinext kami ni Lucas, nasa ospital kayo. Lucas anong nangyari?" tanong ni Tita

"Ano po kasi----"

"Nag-collapse sya kanina" sagot ni Regan

"Bakit?!"

"May sakit daw po sya" sabi ko

"Sakit? Anong sakit?"

"Brain Tumor" sagot ni Alyssa

"Oh My God..." medyo na out of balance si Tita, mabuti na lang at nandito si Tito para hawakan sya

"I need some fresh air" lumabas ako ng room nya

Pagkasirado ko, hindi ko na nakaya at umiyak na ako

Hindi ko kaya na tingnan sya sa ganong kalagayan. It so fucking hurts

Umupo ako sa isang chair at tinakpan ang mukha ko habang umiiyak

"Lucas?" I look up to see her standing in front of me

"Ba't ka nasa labas?" ano bang ginagawa nya?

"Ba't ka umiiyak?" I wipe away my tears

"Are you afraid na baka makalimutan ulit kita?"

"No, I'm terrified, I'm terrified to lose you" she hugged me

"I'm terrified too" she whispered

Don't ever leave me, please

----------

"Hon, wag ka sabi magpupuyat eh" reklamo ni Olivia

"Ayos lang ako My Loves"

"Anong ayos dyan?! Tingnan mo nga sarili mo, may eye bags ka na oh, gusto mo bang alagaan ang mga ito?" Tumawa ako

"Hon kasi, seryoso ako, magpahinga ka din"

"Seeing you relaxes me"

"Seeing me stresses you. Hindi rin ako maka-relax habang nai-istress ka. Magpahinga ka muna, please"

"Okay"

"Hon"

"Bakit?"

"Alam mo yung bed side ko, sa first drawer---- may gift dun, di ko alam kung para kanino---- but I have a feeling na para sa iyo yun"

"Salamat. Alis na ako My Loves ah" I kissed her

"Bye Tito" sabi ko sa papa nya

Pumunta ako sa bahay niya at kinuha yung gift. Mabuti na lang nasa bahay si Tita kundi mahirap ng makuha yung gift

Nagtaka ako kung ano yun. Pagkabukas ko ng box, tumunog ang kantang "lego house" by Ed Sheeran at may picture kami sa loob nung tinanong ko sya kung gusto nya bang maging girlfriend ko

"That was one of the best days of my life" Sabi ko sa sarili ko