Always

Chapter 30

"Hey, wake up" may narinig akong bumulong sa 'kin pero di ko sya pinansin

Naramdaman kong kiniss nya ako sa cheeks. Olivia

Kapag naadik ka na sa lips nya makakabisado mo na ito kahit tulog ka pa

Syempre di ko pa rin sya pinansin. Nagpapabebe ako eh

"Uy, ano ba? gumising ka na. Malalate ka na daw"

Dinilat ko ng konti yung mata ko "Ayoko pa" sabi ko in a raspy voice

"Anong ayaw? Tumayo ka na"

I shook my head no. Ngumuso ako for her to kiss me

She chuckles "You've got to be kidding me? Para kang ewan, pati ako mala-late din"

Hindi ako tumayo at pinikit ko na lang ulit ang mga mata ko

I can feel her getting closer. Bago ko dinilat ang mata ko, naramdaman ko na yung lips nya sa lips ko. Ugh... she's killing me right now

I pulled her closer and kissed her deeply. Hiniga ko sya sa kama ko without breaking the kiss

I was on top of her, still kissing her. She broke the kiss

"Hon, mala-late tayo" I kissed her neck

"Mamaya na" I whisper and kissed her jawline

She moans "Lucas.... stop"

"I can't" I kissed her lips again

Hindi ko alam pero parang may sariling pag-iisip yung katawan ko. I just couldn't stop

Hesitant talaga ako pero ang hirap i-resist yung temptation, okay?

I caress her breast. I'm sorry, hindi ko na kayang pigilin

"Lucas...."

"Hmm..."

"Don't stop"

"I won't"

Bago ko sya hubaran bigla syang sumigaw

"My loves, what's wrong?"

"Make it stop. It hurts" nakahawak sya sa ulo nya

Oh God!! Its happening again

"Lucas!!!"

"Olivia. Damn it!! What should I do?"

Kinuha ko yung phone ko at tinawagan ko yung tatay ni Vincent since his father is a doctor

"Tito I need you. Right now. ASAP" Pagka-end call ko tumigil na sa kakasigaw si Olivia at nahimatay

"Olivia? Olivia? My loves? Aivilo?" Chineck ko yung pulse nya

Thank god. Akala ko patay na sya

Mga ilang minutes lang may narinig akong kumatok sa kwarto ko

"Lily, what is it?" Binuksan nya pa yung pintuan at nakita ko na si tito na may dalang bag

"I hope she gets better" bumaba na sya

Pagkatapos ni Titong i-check kung okay sya, binalik nya na yung gamit nya sa loob ng bag nya

"Is she gonna be okay?"

"Lucas, kailangan nyang maoperahan as soon as possible"

"What happens after the operation?"

"May possibility na mag-failed ito, if we succeed may chance pa rin na mawala ang memory nya. This time baka entirely na and.... theres a small chance na may bumalik sa kanyang memorya"

Umupo ako sa higaan next to her

"Ba't kailangan sya pa? Pwede naman ako na lang..... I wish I could take away her pain" sabi ko while looking at her

"It's not your fault, Lucas. Walang may gusto nito"

"Except maybe for Zoe. Kaya nga binangga nya si Olivia--- on purpose"

Hinawakan ni tito yung balikat ko

"I know how hard it is na makita ang mahal mo na nasasaktan. Emotionally, Socially, Physically and etc. Lets just be strong for her"

I nodded "Okay Tito, I'll try"