9.BÖLÜM
Pekala, Doug evliliğimizin ilk yıllarında kendimi korumak adına ki çoğu koca eşlerine biber spreyi verirken birkaç hareket öğretmişti. Bunun saçma olduğunu düşünmüştüm çoğu kez ve çok eğlendiğimi ama işin aslını şimdi anlıyorum. Eğer kocanız hükümet adına çalışan gizli bir ajansa öğrenmeniz gerek çok şey olmalı ve ben fazla gerilerdeyim.
Öksürme krizlerimi arttırırken kapı hızla açıldı. Ve ben karşımda dura adama elimi uzatırken kendimi yere attım. Bayılma numarası, bu çoğu kez işe yarar. Kucaklandığımı hissettim ve içimdeki bulantıyı bastırmak için duduklarımı sımsıkı kapattım.
****
"Bunu yaptığım öğrenilirse..." Arkadaşımı susuturdum.
"Meraklanma suçu ben üstlenirim." dedim sakince. Şu anda önemli olan tek şey karımdı.
"Evrakları çaldığıma inanamıyorum." Kaşlarımı çatıp arabayı süren ortağıma baktım.
"Asıl ben bunların bizden saklanıldığını inanamıyorum." diyerek homurdandım. Jack başını hafifçe bana çevirdi.
"Hadi ama dostum,tüm taşkilat tek zayıf noktanın karın olduğunu biliyor. Vicky olunca resmen gözün kararıyor. Bende karımı seviyorum ama Tanrı aşkına Doug, seninki hastalıklı bir aşk."
Başımı cama çevirdim. Belkide gerçekten öyleydi. Ama daha önce hiç kimseyi bu kadar sevmemiştim. O kadar güzel, masum ve karşı konulmazdı ki. Tabi şimdi şöhretin doruklarında gezen, zengin, kendinden emin kadınla alakası yoktu. Tek dünyam oydu ve onunda tek dünyası bendim.
Gözlerimi yumdu. Ona herşey için izin verirken benimle evlendiğine pişman olmamasını istiyordum.Onu her anlamda destekleyen bir eş olmak istedim. Hayallerini gerçekleştirmesinde yardımcı olmak istedim. Ama şimdi şu anda nasıl bir halde olduğumuza bakıyorumda. Geçmişe dönüp yaptığım hataları telafi etmek isterdim.
Sanki sesi kulaklarımda hala.
"Doug, bende seni seviyorum.Tanrım çok seviyorum." Bu cümleyi tekrar onun dudkalarından duymak için herşeyimi feda ederdim.Adımı onun dudaklarından duymak için bile.
Jack ani bir manevra ile aracı döndürüp durdurduğunda düşüncelerimden sıyrıldım.
"Ne oldu?" Arkadaşım bana bakıp gülümsedi.
"Geldik aşık çocuk." İşte şimdi tüm acımı birilerinden çıkarabilirdim.
****
Hala gözlerim kapalı.Beni yumuşak bir yere kapattılar. Açılan kapının sesini duydum.
"Neler oluyor Tom!" dedi gür bir erkek sesi.
"Birden öksürmeye ve yardım istemeye başladı. Ardından da bayıldı. Sanırım astım krizi geçiriyor."
Akıllı adam ne yani kendini doktor mu sanıyor. Umursamadım. Teşhisi koysun. Önemli olan kaçış planım.
"Kahretsin, onu iyleştirmemiz gerek. Doug başıma yeterince bela oluyor. Birde onun intikam arzuları ile uğraşamam. Bir şeyler yapın."
"Suuni tenefüsümü denesek." dedi Tom. Birden irkildim. Bir başka adamın dudaklarını asla dudaklarımda düşünemem. Düşün Vicky! dedim kendi kendime. Lanet olsun ben akıllı bir kadınım.
Adamın ılık nefesini yüzümde hissettiğimde daha çok panikledim. Tam haykıracakken kapı yerinden çıkarcasına açıldı.
"FBI." Bu Jack sesini tanıyorum.
"Seni domuz karıma ne yapıyorsun."
O anda gözlerimi açtım ve şaşkınlıkla bakan adamın yüzüne okkalı bir yumruk attım. Adam acı ile bağırırken Doug atıldı ve benim kaçırılma emrimi veren iri adamla yumruk yumruğa dövüşmeye başladı. Jack hızla gelip yumruk attığım adamı yere yapıştırdı ve ellerini arkadan kelepçeledi. Ardından cep telefonunu alıp yardım çağrısı yaptı. Ben hala bana yıllarca yalan söyleyen kocama kızgın olsamda onun bu kadar vahşi bir halde görmeyişimin şaşkınlığını yaşarken bir yandan da yardım etmek için düşünüyordum. Odanın köşesindeki büyük vzoyu gördüm. Hızla oraya koşup vazoyu kaldırdım. Ne yapacağımı anlayan Jack beni durdurmaya çalışırken bir an bile düşünmeden dövüşen kocamla o adama yaklaştım. Jack bağırdı.
"Vicky hayır!"
Aynı anda ben vazoyu adama doğru savururken ortalıkta tek bir ses duyuldu. Bir silahtan ateşlenen kurşun.
