21.BÖLÜM
Hayatta ikinci şans diye bir şeyin var olduğunu şimdi daha iyi anlıyorum.İkinci şansımı denemiş ve bu kez başarıya erişmiştim.Şimdi tüm dünya hala Vicky'nin kayboluşunu konuşsada o ait olduğu yerde yani benimle birlikte yuvamızda.Aracı küçük ama sevimli evimize yaklaştırdığımda huzurla derin bir nefes aldım.
Hayatta en önemli olan şeylerden biride bu huzur.Aracımın kapısını açtım ve çıkmak için adımımı attığımda evin kapısı açıldı ve hayatımın anlamı bana doğru koşmaya başladı.
"Babacığım."Ona bakıp gülümsedim.Hafifçe eğildim ve sevgi ile kollarımı açtım.Minik bedenini bana yaslayıp kollarını boynuma doladığında sevgili ile ona sarıldım ve annesini hatırlatan sarı saçlarını okşadım.Onu yavaşça kollarımdan uzaklaştırıp yüzüne baktım ve minik burnunu öptüm.
"Merhaba meleğim.Bugün nasılsın?"Bana kocaman mavi gözlerini dikiş gülümsedi.
"Çok usluydum babacığım bana ne getirdin."dedi neşe ile.Kaşlarımı çattım ve üzerine alalade bir şekilde geçirdiği paltosunu düzettim.
"Bu gece hediyeleri ben değil Noel baba getirecek unuttun mu?"Alayla iri gözlerini devirdi.
"Büyükbabamda aynısını söyledi ama büyükannem annemin Noel babaya aşık olduğunu belirtti."Sonra iri gözlerini kısıp bana baktı.
"Noel baba sen misin baba?"dedi masumca ve elimde olmadan bir kahkaha attım. O anda kapıdan onun ahenkli sesini duydum.
"Penelope Mccall, bu şekilde dışarı çıkma demedim mi?"Kızımı tek hamlede kucağıma aldım ve kapıda biraz kalınlaşan beline elini götürmüş olan karıma yöneldim.
"Sadece beni özlemiş tatlım."dedim. Ardından özlemle eğilip dudaklarına bir öpücük bıraktım. Sonrada kulağına fısıldadım.
"Beni özledin mi?"Hızla yüzüne kan hücum ederken Penolepe kucağımda kıkırdıyordu.
İçeri girdiğimde evlendiğimizden beri en güzel yılbaşılarını ve günlerimi onunla geçirdiğimi bir kez daha anladım.Masa kurulmuş,çam ağacı süslenmiş ama her zamanki gibi yıldızı en tepeye takılmak için beni bekliyordu.Kızımı kucağımdan indirdiğimde ailem gülümsedim.Annemiz,babamız,Nora,Jack ve oğulları Nad'de buradaydı.Herkes ile tek tek kucaklaştıktan sonra Pen'i omuzlarıma aldım ve eline yıldızı verip çam ağacının yanına gittim.Minik kızım heyecanla yıldızı takmak için çabalarken Ned bağırdı.
"Kar başladı.Kar başladı."Aynı anda hepimiz bahçeye baktığımızda her yerin bembeyaz olamsına rağmen karın başladığını gördük.Penolepe aşağı inmek için çabalarken bağırdı.
"Nad,bu kez kafama kar topu atarsan seni döverim."Nad neşe ile bir kahkaha attı ve montunu almak için kapıya yöneldi.Tabi Pen'de hızla onu takip etti.O anda karımın kokusunu duydum ve bakışlarımı ona çevirdim.Usulca geldi ve bende onu zevkle kollarımın arasına aldım.
"Tam bir baş belası olacak."dedi Pen'e bakarak.Eğilip alnına bir öpücük kondurdum ve ardından şişkin karnını okşadım.
"Benim korkum bundan."dedim.Keyifle bana baktı.
"O bir erkek ne zararı olabilir ki?"Gözlerimi gözlerinden ayırmadan mırıldandım.
"Bir gün bir kıza âşık olur ve kız onu incitirse nasıl yaşar?"Bakışları hüzünlendi.
"Eğer birazcık olsa sana benzerse ki ben öyle olacağına eminim. Hiç bir kız ona karşı koyamaz. Oda mutlu olur."dedi yavaşça. Ardından da gülümsedi.
"Ama kızımız birazcık bana benziyorsa elindekinin kıymetini kaybetmeden anlayamaz."Eğilip dudaklarına sevgiyle bir öpücük bıraktım.
"Bence kesinlikle sana benziyor ki. Buda asıl benim başım belada demek oluyor."Keyifle gülümserken ellerini daha çok belime doladı.
"O da neden?"Sarı buklelerini okşadım.
"Senin kadar baş döndürücü olacağı için erkek avına çıkmam demek. Taliplerden kızımı korumalıyım."Keyifle bir kahkaha attı.
"Douglas, sen bunu asla yapmazsın."Ona bakıp göz kırptım.
"Yanılıyorsun tatlım, ben benim olanı kaybetmemek için her şeyi yaparım."Gözlerinin içine bakarken ve hala bu kadar zaman geçmiş olmasına rağmen ona ilk gün ki gibi aşık olduğumu anladım. Delice ve ümitsizce.
"Ökse otu."dedi Nora ve şaşkınlıkla ona baktık.
"Ökse otunun altındasınız. Hadi bir öpücük alalım."dedi keyifle.Bakışlarımı Nora'dan karıma çevirdim ve aynı keyifle gülümsedim.
"Memnuniyetle."Başımı eğdiğimde kalbim sanki ilk kez onu görüyormuşçasına çılgın gibi atmaya başladı. Tam onu öpecekken fısıldadım.
"Sana ne hediye aldığımı merak etmiyor musun?"Kollarını boynuma doladı ve bana daha çok o güzel gülümsemesinden bahşetti.
"Benim için en güzel hediye sensin."dediğinde kalbim daha çok aşkla doldu ve arzu, özlem ve aşk ile dudaklarına kapandım...
