My Hypocrite Heart [COMPLETE]

Chapter Fifteen

(A/N : Girl, para sayo. Hahaha, nagandahan ako sa mga one shot stories mo, eh. Hihihi, sana magustuhan mo story ko. Di ako ganun kagaling, hoho. Btw, wala akong matawag sayo, eh. Kaya girl na lang. Hekhek. ^o^a )

( Sam's POV )

Kaasar! Hanggang ngayon naiinis pa rin siya sa nangyari kahapon. Ano ba naman to?! Kainis naman ang Blake na yun. Hmp! Makapasok na nga, baka bumagsak pa ko.

"Ate, alis na ako." Paalam niya dito. Nakita niyang aalis din ito.

"Tara, hatid na kita. Madadaanan ko din yung school niyo, eh. Oo nga pala, invite mo si Blake tsaka yung kapatid niya mamaya sa fashion show, ha? Huwag mo ng intindihin yung lalaking iyon. Hahahaha, para kayong aso't pusa." Oo nga pala, mamayang gabi na pala ang fashion show ng Ate niya.

"Argh! Please Ate, huwag mo ng ipaalala, nasisira ang araw ko, eh. And by the way, bakit ako ba mag-iinvite sa kumag na 'yon? Si Thalia na lang ang iinvite ko." -___-

"Okay, fine. Tara, baka malate ka na." Bumaba na sila sa parking lot at hinatid na siya nito sa school.

- S A  S C H O O L -

"Bye Ate." pagkasabi non bumaba na siya sa kotse ng ate niya. Nasara na niya ang pinto ng buksan nito ang bintana.

"Hey sis, you forgot the tickets. Tatlo yan. Kaw na bahala kung kanino mo ibibigay yung isang ticket. Byeeee." Inabot nito ang tickets bago mabilis na nilisan ang lugar na iyon.

Nakita niyang pinagtitinginan siya ng mga estudyante dun.

"Hey, look. Who's that girl? Is she a transferee? She is like a goddess."

"Hey Miss, do you have a boyfriend?"

"Miss, pwede ko bang maukha number mo?"

"Grabe, ang ganda niya. Sana ako na lang siya."

Naririndi na siya sa mga ito. Una, nagbubulungan lang, ngayon nagsisigawan na sila. Enebeyen. Hindi na nga niya tinago pa ang tunay na itsura niya. Kaso ayaw ko naman ng gulo, noh?

Naiirita na siya, dahil padami na ng padami ang mga humaharang sa daan niya. Argh! Gusto na niya makaalis sa lugar na iyon ng may humawak sa kamay niya at bigla siyang hinila paalis sa crowded na lugar na iyon. 

Tumakbo ito kaya tumakbo na rin siya. Hmp, NO CHOICE. Sino ba itong taong to? At nagawa akong kidnappin? Hahaha, charot lang. Mukhang hindi kami napansin nung mga estudyanteng humaharang sa daan ko kanina.

*sigh*Huminto na siya kaya napanhinto din yung lalaking hawak-hawak yung kamay niya. Kanina lang niya napansin na lalaki ito ng makita niyang maikli ang buhok nito. At infairness, malaki ang katawan. ^///^

"Thank----" Napahinto siya sa pagsasalita ng makita kung sino ang lalaki. Si Ace!

"Hi there, Sam." Ngumiti ito.

O____O < - - - - Ako

"A-Ace? Ah-Hi. W-what are you doing here?" Shit! Nag-s-stammer pa siya. Enebeyen.  

"Ayos ka lang ba?" Nakangiti pa rin ito. Hindi siya makatingin ng diretso dito.

"O-oo, okay lang ako. Sige- a-aalis na ko. Salamat nga pala." Lalagpasan na niya dapat ito ng hawakan nito ang kamay niya.

( Ace's POV )

Hi, miss me? Dejoke. Hehehe, eto ako ngayon, mukhang gago na minamahal si Sam sa malayo. Kung hindi ba naman kasi ako tanga at pinakawalan ko pa siya. How pathetic, eh?

Ang tanga-tanga ko, kung bakit hindi ako naniwala sa kanya. Maybe, kulang din ang pagmamahal ko sa kanya para hindi ko siya pagtiwalaan ng ganoon kalaki.

Kaya yun, nagseselos ako tuwing nakikita ko sila ni Blake na nagkukulitan. Mukhang gust na din ni Blake si Sam. Kahit madalas eh, aso't pusa ang dalawa.

Kung pwede ko nga lang ibalik ang panahon na magkasama pa kami ni Sam, eh. Kaso, wala na. Walang-wala na.

Papasok na ko sa school ng makita kong may nagkakagulo sa gitna ng  school ground. Parang may artistang dumating kung magkagulo sila doon. Hahayaan na sana niya ang mga ito ng mapatingin siya sa babaeng pinagkakaguluhan nila.

Hindi siya pwedeng magkamali. Si Sam iyon! Halata sa mukha nito na naiinis na ito kaya gumawa siya ng paraan para maialis ito dun.

Sumingit siya sa mga taong nagkukumpulan doon at hinawakan ang kamay nito at hinila paalis sa lugar na iyon.  Tumakbo sila habang hawak-hawak niya ang kamay nito. Dadalhin niya dapat ito sa garden ng bigla iton huminto.

"Thank----" Napatigil ito sa pagsasalita ng humarap siya dito. Nakita niyang nagulat ito. Ngumiti na lang siya kahit kinakabahan na siya.

"Hi there, Sam." bati niya dito.

"A-Ace? Ah-Hi. W-what are you doing here?" The feelings is mutual.

"Ayos ka lang ba?" tanong niya dito habang nakangiti pa rin.

"O-oo, okay lang ako. Sige- a-aalis na ko. Salamat nga pala." Lalagpasan na sana siya nito ng hawakan niya ang kamay nito.

"Sam, look. I still love you. And I'm sorry sa mga kagaguhang nagawa ko sayo. Nabulag lang ako sa galit. Could you still give me a chance?" sinabi na niya ang matagal na niyang gustong sabihin dito.

Ng hinarap niya ito, nakita niyang blanko ang ekspresyon nito.

"Look, Ace. I don't love you anymore. Your the one who chose that destiny to you. It's not my fault anymore. Pinaglaban kita, pero pinaglaruan mo lang ako. And thanks for your love, anyway."

"M-may mahal ka na bang i-iba?" Maybe this is ridiculous, pero wala na siyang magawa.

"Yes, I love him, I love him more than the way I love you. Any maybe your right, minahal lang siguro kita ng malaman kong minahal mo ako ng hindi dahil sa itsura ko. Maybe it was just a strong infatuation towards you. I'm sorry, but I have to go." Aalis na sana ito ng magsalita ulit siya.

"K-kung pinakinggan ba kita noon, sana ba hanggang ngayon, eh tayo pa rin?" He felt numb. Wala na, wala na ang nag-iisang babaeng minahal niya ng totoo.

"Siguro, it supposed to be in that way naman di'ba? But still, we can be friends. Here, take this." Humarap ito sa kanya at may inabot na ticket. Ticket iyon ng isang fashion show.

"Ticket iyan sa fashion show ng Ate. Hope you can come." At iniwan na siya nito.

(A/N : Si Ace nga po pala ^3^ - - - - > )

                  C O M M E N T  A N D  V O T E  C=