OH.MY.GHOST.

OMG 2

OMG 2

Scarlette POV

April 8...I won't be late...will I?

Narinig kong huminto ang bus,at hinintay mapalapit sa pwesto ko,syempre alangan namang tumakbo ako dun sa pwesto nya,ano sya papagurin ako.

On the ride,nilabas ko ang notebook at ballpen para sa annual letter ko ngayong taon.Actually matagal ko na itong ginagawa,marami narin akong naipon na anual letter sa bahay....ewan ko nakasanayan ko na siguro ito.

"Dear:Charles...

Today was not so great.I can't help but feel like I've forgotten you know.,Like you were an imaginary friend I left behind in the past...."

Umandar na ang bus kaya naman itutuloy ko na lang mamaya itong letter!,pero si Charles agad ang unang pumasok sa isip ko.

Nang bumaba ako sa bus,kailangan ko pang maglakad para sa destinasyon ko,matagal-tagal na akong di nakakapunta rito kaya nakakapanibago kasi may mga iba ng tanawin ang matatanaw mo rito,lalo na yung mga magagamdang bulaklak.

It takes me about 20 minutes to make it all the way,pero ayos naman narito na ulit ako sa pwestk ni Charles.

"Phew..."nakarating rin sa wakas...

"Alright Charles I'm here"panimulang bati ko rito.Biglang humangin ng malakas at nililipad nito ang buhok ko na napupunta sa mga mata ko.

"Limang taon na pala,tama ba?"habang nagsasalita ako hindi ko mapigilan kabahan para kasing nay nakatingin or what so ever.

"Marami na ang nagbago simula nung hindi na ako bumibisita rito"para pa akong nalulungkit habang inaalala ang lahat.

Yes,ngayon ay April 8 ang fifth anniversary ng bestfriend ko ang ara ng "pagkamatay" nya.

Ako at si Charles ay sabay na lumaki.He was ambitious,wild,sweet...Meron rin syang matayog na pangarap at may ginintuang puso.

Minsan nagpapakita sya sa panaginip ko,kasama lahat ng mga memorya noon na hanggang ngayon ay di ko malilimutan na nagpatatak ng pagiging buhay bata ko.

But in a flash everything is over.There was a car accident--he was only 18.

I never got to tell him,but I always love him.

"You weren't too lonely without me right?",pero syempre walang sumagot sa tanong ko,para na tuloy akong baliw rito.

Umupo ako sa puntod nya at nagkwe-kwento ng kung ano-ano.

I will talk about...current  relationship status.

"Alam mo hanggang ngayon wala pa rin akong boyfriend",sabi ko sa puntod nya,sana naman kahit ngayon lang sumagot sya.Chos!

"At palaging tumatawag si mama tinatanong kung ano na daw relationship status ko,lalo na nung nagpakasal si kuya...but who knows?",para nagmukha tuloy akong gusto nang ipamigay agad sa kung sinong lalaki dyan.

"Maybe I'm just not the type"hahaha...totoo naman,e choosy akong babae.At gusto ko matataas ang standard

Siguro kung nanduto pa si Charles baka magubg kami,baka lang naman...

"I miss you so much Charles!"sinseridad na sabi ko sa puntod nya

"I just wish...."

"I wish na sana makita na ulit kita!"

Nakipagchismisan pa ako sa puntod ni Charles,tungkol naman sa mga nakaraan namin nung nabubuhay pa sya.

Dumidilim na,kailangan ko ng umalis.

With a sigh I pick up my bag and head back onto the road....

"MEOW....."

Huh...napatingin ako sa baba ko,I notice a small black cat with a glassy blue eyes.I...Pet her head....ang cute...blue yung mata nya...

Nagenjoy naman sya sa ginawa ko sa ulo nya at umalis na rin agad.

Guess...I'm not alone after all!How cute!

Something about her is so...mysterious.

She move in such porpuse, almost like a human.She keeps her pace slightly infront of mine...para talaga syang tao...

Hmn..what's that?

She suddenly fixes her eyes on something across the street.

Mukhang gusto nyang tumawid?But there's a blind turn at his corner.It could be dangerous.

"Hey kitty--"wala sa oras na napasigaw tuloy ako.

She steps off the curb and a gasp escapes my lips.

Just as I feared.I can hear a car turning the corner.

My stomach starts to churn and I begin to feel sick...I...

...Try to reach her....

The car turns to corner and starts moving fast.Without thinking.Leap forward.

I shut my eyes knowing this won't end well...

Teka diba masasagasaan kami kasama nitong yakap kong pusa pero nasaan na yung babangga sa amin?

Binuksan ko ang mata ko at ni isang galos ay wala man lang akong natamo.

"Wha-what?..."hindi talaga ako makapaniwala,anong nangyari?

Sigurado talaga akong nandito lang yung sasakyam at mamatay kami?

"MEOW..."

The kitty leaps up my arms and trots away daintly.

"LIGTAS KAMI!"

*****

Matthew in the multimedia

Yow Guys!Vote and Comment naman dyan,oh.