OH.MY.GHOST.

OMG 16

OMG 7

Scarlette POV

Ang pagiging kasama si Charles ay para kang nagaadventure.

Hindi ko alam kung yung pagiging mabait nya or palagi lang talaga syang masigla.

Parang nagbabago ang buhay ko paunti-unti.

O baka naman ako ang nagbabago.

For example,noong Tuesday...nahdecide si Charles na bigyan ng panglam yung pusang itim.

"Abg pangalan nya ay Ophelia.No doubt about it"

"Huh?Bakit naman?"

"Hindi ba bagay sa kanya?"

"Well..."

Siguro dun nya nakuha sa libro na Hamlet,ang pangalang Ophelia.

"MEOW"

"See,gusto nya.Gusto nya ang ibinigay kong pangalan"

"All right,all right...bagay na sa kanya"

"Hahaha"

Hundi ko alam pero napupuno ang araw ko sa tuwing nakikita ko si Charles.

I can never fully relax,knowing that I still haven't apologized for...

for what happend back then.

"Pwede mo bang kunin yubg mga natitirang fifteen pages na kakaedit lang kanina?"

"Yeah,I got it"

"Thanks,I'm counting on you",nakakapaglunch parin naman ako kahit na busy kami sa trabaho.

Halos lahat kasi ng ginagawa ko ay para sa trabaho at sa wakas naman nagiimprove na ako.

Nagiging mabait na rin sa akin si Matthew pagkatapos ng hindi namin pagkakaintindihan.

Siguro nakikita nya talaga na nagpupursige ako sa trabaho.

Gabi-gabi palaging pinapaalala sa akin ni Charles na magbukas ng email.

Hanggang ngayon naghihintay parin sya ng responce ni Juliah...

"Ano?may sinabi ba sya?may enimail ba sya?"

"Charles noong nakaraang linggo pa iyon.Siguro ayaw nya talaga magpakita"

May nagsasabo sa utak ko na "magpasalamat ka mukhang choosy na si ateng hindi sya nagrerespones"

"Wait,icheck mo nga inbox mo!parang may nakita ako!",well to late for that.

"Ang sabi nya makikipagkita daw ata sya.Nitong sabado sa isang cafe"

"Yes,Sa wakas!"

"Mukhang excited na excited ka ah"

"Malamang,gusto ko na sya ulit makita"

"Tsaka siguro namimiss nya rin ako",parang may tumusok sa puso ko,ay hindi wala naman akong sakit.Pero si Charles talaga ay gustong makita ang babaeng iyon.

Pero sa tingin ko naman marami syang ginagawa noong nakaraan kaya naman makikipagkita na sya kasi wala syang ginagawa.

Nandito lang naman itong multing ito para sa isa atang mahalagang misyon.At panigurado naghahanap sya ng isang magandang rason.

Parang nakatira na sya dito na permanente,pero hindi ko alam kung hanggang kailan sya.

Pero ayoko,parang ayoko syang umalis.Gusto ko hanggang dito na lang sya.

But maybe that's just my imagination.

Ngayong araw ay makikipagkita na kami kay Juliah.

"Scarlette,Scarlette,wake the heck up!"

Sige Scarlette mag tulog tulugan ka lang,para hindi na namin mameet yung babaeng yun.

"Zzz"

Minulat ko ng kaunti ang mata ko.Nakatitig sya sa akin at parang excited na excited na talaga para mamaya.

"Today's the day"

"Pfff..."

Pero sa huli wala na rin akong nagawa,napapunta kami sa cafe ng maaga dahil sa request ng multong ito.

Ano kami maghihintay dun sa babaeng yun naiirita na ako...My Ghost!instead of "My god"talino ko na naka-isip ako nyan.

Sana hindi na lang pumunta yung babae ngayon.

Gusto ko ba sya makita?Hindi kaya!ito lang namang multong ito ang gusto malita ang babaeng yun.

"Scarlette,just relax.Okay!"

"What?I'm fine"

"Alam kong nag-aalala ka.Alam ko ganyan ang itsura mo since mga bata pa tayo.Just take a deep breath"

It's weird,alam pala nya ang nararamdaman ko?pero ang maramihan naman wala syang alam.

It's so weird.

"Scarlette,ikaw ba yan?"