OH.MY.GHOST.

OMG 22

Scarlette POV

Agad na kaming puumunta sa House of Mirror Maze na bukod tanging sarili ko lang ang binayaran ko.

Nagulat ako ng malaman kong kami na lang dito ni Charles siguro anong oras na rin kasi kaya unti na lang ang mga pumapasok.

"Hmn...I guessI didn't really think this through..."sabay turo ng daliri nito sa salamin.

Tsl,hindi nagre-reflect ang sarili nya sa salamin sabagay multo naman sya.

"Paborito ko ang mga bampira,It's kinda creepy"wala sa sarili nyang sabi.

Huh?ano connect nun dito?

I point him towards my reflection,which look fat and swirly.

"Sa tingin ko ito ang mas nakakatakot"pareho kamin natawa at nagtuloy-tuloy na lang sa paglalakad.

Biglang huminto si Charles.

"Scarlette may gusto ang akong sabihin sayo"huh?ano naman ang sasabihin nitong multong ito?

"Ano naman iyon?Bakit parang ang seryoso mo ata?"ano ko sa kanya.

"Heh.hindi naman sa ganun,siguro hindi ko lang talaga masabi ng maayos"honest na sagot nya.

Ganyan naman sya,palaging aligaga pag may gustong sabihin.

"Ano ba yun?"ako.

"I..."humarap sya sa isang blangkong salamin na nasa harapan nya.

"I'm really thankful for you"dugtong na sabi nya sa akin.

"Hays,mag-eemote ka na naman?"pabiro kong sagot pero hindi sya tunawa nakatingin parin sya sa salamin.

"Siguro baka naiinis ka na sa akin kasi baka napakaperwisyo ko na sa iyo?"anong pinagsasabi nito?Nakainom ba itong multong ito?

"Huh?Loko ka talaga!Napakabuti mo kayang kaibigan sa akin"tsk,yeah!kaibigan lang naman kasi talaga.

"Hindi naman palagi"ani nya."Palagi kang nasa tabi ko so I never thought about it"huh?ano daw?hindi ko sya magets!

"Alam mo ba Scarlette sa tuwing nawawala ka sa tabi ko...nagseselos ako" sya.

"Tapos gusto ko ring nasa akin lang ang buong atensyon mo.Para tulog akong isip bata ngayon"yep!para syang bata namumula pa pisnge nya.

"I'm sorry"pagpapaumanhin nito sa akin.

Pero para sa akin wala naman iyong malisya kasi nga besyfriend ko sya.

But may part sa puso ko na hindi ako makapaniwala sa pinagsasabi nya.Para kasing iba na yung pinupunta nya.

Si Charles--the densest guy I know--actually figuring it out?

Tsaka hindi rin ako makapaniwala sa pinagsasabi nya,mas lalo akong hindi mapakali sa way ng pagso-sorry nya.

"Haha,pareho naman tayong nagkakaselosan sa bawat isa"pilit kong pinapagaan ang atmosphere dito.

Buti na lang talaga walang taong nakakakita sa amin dito kundi baka isipin ng mga iyon baliw na talaga ako.

"Pero sa tingin ko tigilan na natin ang pagkaselos na iyan!I-enjoy na lang natin ang mga nangyayari"sabi ko pa.

"We can be more patient with ourselves"I chuckle guilty.

"Kailangan talaga nating gawin iyon"Charles nod at tumingin sa akin ,pero agad naman nya itong tinuon sa ibang direksyon.

"Thanks Scarlette,para sa lahat"tumango na lang ako sa kanya at ngumiti ng tipid sa kanya.

"Time's up!"may biglang nagsalita sa banda sa likod ko at saka ko lang nalaman na naoverspent na pala kami sa paggamit ng maze.

Lumabas kami ng tumatawa ni Charles sa Maze.

Magmumukha talaga akong baliw sa paligid,paano tumatawa at nagsasalita ng mag-isa.

Pero alam kong masaya ako sa nararamdaman ko ngayon para din naman ito sa ikakasaya ko tsaka ni Charles.

At sa tingin ko ay may natutunan ako ngayong gabi.