OH.MY.GHOST.

OMG 17

OMG 17

Scarlette POV

Huh?sino yun?

Si...si Juliah???

Napatingin ako kay Charles,na ngayon ay namumula na.At pilit tinatago pa ang pamumula ng mukha nya.

Wait!It can't be.

"Juliah?",naririnig ko naman ang paghinga ni Charles malapit sa likod ko.

Ang babae naman sa harapan ko ay parang wala lang sa akin.

Her reserved demeanors is replace with an air of confidence.

Ang lawak ng ngiti nya..at hanggang ngayon umaangat parin sya sa kagandahan...just in completely different way.

"Para kang gulat na gulat!Sa tingin ko naninibago ka na sa akin"

"Pero it was been five years after all"

"Wala ka paring pinagbago,Scarlette.Kaya agad rin kitang nakita"

Namula naman ako sa pagkahiya.Hindi ko alam kung  nang-iinis sya o maganda sa pandinig.

"Halika maupo tayo"

"Yeah,sounds good",pumunta na kami sa upuan at nasa gilid ko lang si Charles.

"Dalat hindi na ako masurpresa...hindi nya naman ako makikita"

"I'm sorry"

"It's fine.Paano kaya kyng tanungin mo sya tungkol sa akin"

"Pe-pero hindi ko kayang magtanong ng agad-agaran"

"May mga sinasabi ka ba?"

"Ah...wala",nararamdaman ko ang pagtitig sa akin ni Charles pero pinipigilan kong hindi mapatingin sa kanya.

"So Juliah,um...nasaan ka na ngayong araw?Ang tagal na nating hindi nakakapag-usap",napatutig na lang sa at n si Juliah at napa-nod na lang.

"Okay lang naman,Nagpatayo na rin kami ng bakery shop"

"Wow!that's kind of unexpected...pero napakaayos naman tingnan"

"Yun talaga ang totoo pero masaya naman akong gumagawa ng tinapay...pero napunta na sa isang business"

"E,ikaw naman?ano na nangyayari sa iyo ngayon?"

"Editor ako sa nga nobela,sa isang publishing company"

"That sound great too"

"Yung boyfriend ko rin ay nageedit rin ng nga kwento.He's with a marketing agency",para namang nanggigil ang mukha ni Charles.

"Oh...ikaw...meron ka ng boyfriend?",nahiya naman ng kaunti ang kaharap ko pero nakangiti parin sya,at ipinakita sa akin ang isang singsing.

"Well,fiancé ko na sya.Kaka-engaged lang namin",mas lalo pang napangiwi si Charkes sa narinig.

"Wwow!congratulations!

"Thank you!",sabi nya kang sa akin at ako?ito hindi ko alam kyng anong iisipin,matutuwa ba o ano...

Malapit na syang magpakasal?Sa tingin ko naman pwede na ang ganitong edad namin.Pero hanggang ngayon hindi parin ako makapaniwala.

Hindi ko alam kung ano naman ang suau od na topic ang ilalabas ko.

Pero ng sipsipin na namin ang kape ay si Juliah na ang unang bumasag ng katahimikan.

"Scarlette,masaya akong tinawagan ako"

"Huh?Bakit?"

"Siguro nagnumukha akong madamot....but I've always wanted the oppurtunity to reconcile"

Reconcile?anong ibig nyang sabihin?"

"Nag-usap kami ng fiance ko...mayroon pa akong mga dapat na gawin na hindi pa natatapos"

"Hindi ko dapat takasan ang mga nakaraan kailangan ko dapat iyon harapin"

"At alam kong ito na ang tamang pagkakataon",napatngin naman ako sa kanya,aning issue naman iyon?

"Kailangan kong aminin na...nafseselos ako sa iyo noong highschool"

"Wait.What?"

"Huh?"

"Alam ko namang napapansin mo rin"

"Alam mong nagpapakaplastik lang ako.You were always so natural"

"Anong ibig ming sabihin plastik?ako?palaging natural lang ang mga ikinikilos?"

"Alam mo minsan sinubukan kong maging masama.Ay nakipagplastikan pa ako nybg sa kaibigan mo para mapag-away kayo"

"Even your bestfriend"

"Ano nga ulit pangalan nun?Clark?"

"Nagsisi na ako nun.Kung bakit ko nagawa,hindi ko naman alam na ganun na pala ang mangyayari"

"Si Charles,iyon!Bakit?"

"Oh,sorry!sya nga",napalingon ako kay Charles at nakita ko ang tila pag-aapoy ng mata nya sa galit.

Mukhang naging maamong tupa naman ang itsura ni Juliah nang lumingon na ako sa kanya.

"Sa tingin ko kaya ko ng sabihin ang lahat dahil,past na natin iyon"

"Nung nasa senior high pa tayo,gusto kong makuha ang buong atensyon ni Charles hanggang sa hindi ka na nya mapansin",nang titigan ko sya mukhang sising-sisi na talaga sya,at ako ito hindi mapakali sa pagkwekwento nya ng katotohanan.

"Ang akala ko magiging masaya ako ng kunin ko sya sa iyo.It wad really petty for me"

"At nung may nangyari sa kanyang masama...wala talaga ako nung masabi at magawa"

"A...ah..."

Hundi ito ang mta inaasahan kong mangyayari ngayon....

Huminga ako ng malamim at nag-iisip kung anong pwedeng sabihin.

"Errr...sigurado akong nalulungkot ngayon si Charles,pero tama ka naman because it's a past"

"Hay,salamat buti napatawad mo ako"

"Nung dati pa nga naisip ko na pagbatiin kayo at maging magkakaibigan"

"Yeah..."

Sinusubukan kong mag-isip ng sasabihin para sa mga nararamdaman ko pero hindi ko kaya.

At halatang-halata na wala talaga syang pakielam kay Charles....

Kung hindi naman,baka nakamove-on na talaga sya ng todo.

Poor Charles.