Sorry, Wrong Number! [Chapter 44]

Chapter 41

Kapag minamalas nga naman ang author, ayon. Sorry. Nagsosorry po ako dahil ang tamad tamad ko at sabaw na sabaw na po ang utak ko. Kaya.. yun. Ah... magta-time lapse na ako. haha. Sorry ha. Yun na lang ang choice ko eh, kung gusto kong ituloy tong kwentong to. Sana maintnidihan niyo. At after 126542965 years nag-update na ako. Wa. Yun lang.

------------

Chapter 41

February 14. Sinagot ko si Jared. Parang normal na araw na lang yun. Sabi ko kasi, ayoko na ng mga sweet na background music, mga kumakanta sa stage, at kung ano pang pakulo. Sabi ko sa kanya, treat February 14 as an ordinary day..

Kasi, ako naman ang magsu-surprise sa kanya sa araw na yun.

Buong araw, hindi ako nagparamdam kay Jared. May pasok kami nun eh. Ang dami ko ngang nakikitang mga kaklase ko na may mga hawak na roses. Napangiti na lang ako. Sina Dale at Niqi, pati na rin si Sab, takang-taka kung bakit wala daw akong natanggap na rosas galing kay Jared. Nginitian ko lang sila.

Pagdating ng hapon, wala nang masyadong tao sa school. Sina Dale at Ckai, may date, nag-Tagaytay yata sila. Sosyal diba. Sina Niqi at Jeric, may dinner date. Eh si Jared at Ako? Wala lang. Tinext ko sya na pumunta sa likod ng classroom building namin.

Hinintay ko sya doon. Mga ilang minuto lang pagtapos kong magtext, dumating sya pawis na pawis pa. Pinahinga ko muna sya at saka ko binigay ang regalo ko.

"Oh." Nakangiting sabi ko habang inaabot sa kanya ang isang box.

"Ano to? Di ko naman birthday ah. Saka... diba dapat ako ang magbibigay sa iyo ng regalo kasi valentines?" Tanong nya.

"Kunin mo na. Minsan lang to." Biro ko sa kanya. Kinuha nya yung box at binuksan nya.

"Chocolates?"

"Oo. Sa Japan kasi, diba, kapag gusto ng babae ang isang lalaki, binibigyan nya ng chocolates kapag valentines." Napangiti sya.

"Kinikilig ako sa yo. Nakakabakla. Hahaha!"

Umiling na lang ako. Hinawakan nya yung kamay ko. "Akala mo ba ikaw lang? Ako rin. Kahit na sinabi mong wag na kitang bigyan, bibigyan pa rin kita."

May inabot sya sa akin, isang rosas, pero plastic lang. "Kapag nalanta na yan, saka lang ako titigil na mahalin ka." Napangiti at kinilig ako dun. Paanong malalanta yung plastic, diba? Hehehe.

"Teka, may hinanda akong song number para sa iyo." Tinulak ko syang mahina papunta sa pader ng building. Kinuha ko yung cellphone ko at pumunta sa playlist ko at pinatugtog ang song number na pinaghandaan ko ng husto. At this time, sya lang ang makakarinig ng boses ko.

"I threw a wish in the well,

Don't ask me, I'll never tell
I looked to you as it fell, 
and now you're in my way

I trade my soul for a wish,
pennies and dimes for a kiss
I wasn't looking for this, 
but now you're in my way

Your stare was holdin', Ripped jeans, skin was showin'
Hot night, wind was blowin'
Where you think you're going, baby?

Hey, I just met you, 
and this is crazy, 
but here's my number,
so call me, maybe?

It's hard to look right,
at you baby,
but here's my number,
so call me, maybe? 

Hey, I just met you, 
and this is crazy, 
but here's my number,
so call me, maybe?

And all the other boys,
try to chase me, 
but here's my number,
so call me, maybe?

You took your time with the call,
I took no time with the fall 
You gave me nothing at all,
but still, you're in my way 

I beg, and borrow and steal
At first sight and it's real 
I didn't know I would feel it,
but it's in my way 

Your stare was holdin', Ripped jeans, skin was showin'
Hot night, wind was blowin'
Where you think you're going, baby?

Hey, I just met you, 
and this is crazy, 
but here's my number,
so call me, maybe?

It's hard to look right,
at you baby,
but here's my number,
so call me, maybe? 

Hey, I just met you, 
and this is crazy, 
but here's my number,
so call me, maybe?

And all the other boys,
try to chase me, 
but here's my number,
so call me, maybe?

Before you came into my life 
I missed you so bad
I missed you so bad
I missed you so, so bad

Before you came into my life 
I missed you so bad
And you should know that
I missed you so, so bad

It's hard to look right,
at you baby,
but here's my number,
so call me, maybe? 

Hey, I just met you, 
and this is crazy, 
but here's my number,
so call me, maybe?

And all the other boys,
try to chase me, 
but here's my number,
so call me, maybe?

Before you came into my life 
I missed you so bad
I missed you so bad
I missed you so so bad

Before you came into my life 
I missed you so bad
And you should know that

So call me, maybe?"

Natatawa pa ako habang nagpeperform. Grabe, lakasan na lang ng loob 'to.

Wah. Nung matapos na ako sa pagkanta ko, palakpak nang todo si Jared. Natawa na  lang ako. Tapos tumawa rin sya. At nagtawanan kami. Hanggang sa lumubog na lang ang araw, tawa pa rin kami nang tawa. Para kaming mga baliw, sa totoo lang.

Nagulat na lang kami nang...

"PRRRRT! Hoy! Gabi na! Kayong mga bata talaga kayo...!" Napalingon kami at nakita si Manong guard na tumatakbo papunta sa amin. Bakas sa mukha nya ang galit. Nagtinginan kami ni Jared at hawak-kamay, tumakbo kami papalayo sa guard. Nakalabas na lang kami ng gate nang hindi namin namamalayan.

Nagpahinga kami sa labas ng gate, sa may bakod banda. Sumandal ako sa bakod habang si Jared eh napaupo na lang sa lupa. Nagsimula na naman kaming tumawa.

"Ang saya nun. Haha. Ulitin natin." Sabi nya na hinihingal pa.

"Aling part, yung kanta ko o yung hinabol na tayo ni Manong Guard?" Nagtawanan kami ulit. Ang saya-saya no?

Hinatid ako pauwi ni Jared sa amin. Bago sya umalis, niyakap ko sya ng mahigpit at bumulong sa tenga nya.

"Kung tatanungin mo na ako kung anong sagot ko, ang sagot ay oo." Tapos humiwalay ako sa kanya at naglakad na papunta sa gate. Naramdaman ko ang paghawak nya sa braso ko at inikot ako paharap sa kanya.

"Totoo?"

Tumango ako. Niyakap nya ako ulit, mas mahigpit at mas matagal.

"Mahal na mahal kita Kaylie."

"Mahal na mahal din kita Jared." Hanggang sa narinig ko na lang na sumigaw si Kuya Xav mula sa kwarto nya."

"HOY! TAMA NA YAN! Kaylie, pumasok ka na sa loob, Jared, umuwi ka na. Bukas na kayo magyakapan." Agad akong humiwalay kay Jared at nagtawanan na naman kami. Tawa kami nang tawa ngayong araw, in fairness.

Pumasok na ako sa gate tapos eh bumaba sa hagdan si Kuya Xav. Hinawakan nya yung ulo ko. "Sa susunod, wag kayo sa harapan ng gate natin mag-PDA ha. Kuuu~ Kayong dalawan kayo ha." Tinabig ko yung kamay ni Kuya.

"Ano ka ba kuya. Hahaha! Ewan sa iyo. Tae. Aakyat na ako."

Iniwan ko syang nakatayo sa sala. "Oi! Di ka kakain?" Tawag nya.

"Hindi na! Busog ako!" Busog sa pagmamahal ni Jared.

Ihh! Kinikilig ako. Haha. Ano ba yun. Takte naman eh. Makatulog na lang nga.

Pero mukhang mahihirapan akong makatulog ako. Mukhang gugulong-gulong lang ako sa kama ngayong gabi.