Deel twee in 'the joke' serie.
Een week nadat de foto's online werden geplaatst, begint de school weer.
Doordat er één schokkende - in feite meerdere - foto gemaakt werd, zijn er een aantal veranderingen binnen de vriendengroep van Cher, maar dat...
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Toen de bel door de gang rinkelde, het teken dat het vierde lesuur afgelopen was, sprong ik bijna een gat in de lucht van blijdschap. Enthousiast nam ik Iris vast aan haar arm en trok haar overeind.
'Wat heb jij?' vroeg Iris droog, maar ze kon haar glimlach niet verbergen.
'Ah mijn lieve vampier,' begon ik melodramatisch. 'Het is eindelijk middag, onze verlossing, onze vrijheid voor het komende uur.'
'Dus?'
'Eten.' Ik wees met mijn vingers naar mezelf. 'En voor mij betekend het dus donuts.'
Iris schudde met haar hoofd, alsof ze zich afvroeg waarom ze bevriend met mij was, en nam haar tas van de grond.
Onze leerkracht Aardrijkskunde probeerde tevergeefs om stilte te vragen voor enkele minuten, omdat hij nog een taak moest uitleggen, maar de meerderheid van de klas had het lokaal al verlaten en uiteindelijk gaf hij zijn poging op.
Hij maakte een wegwerpgebaar en zakte zuchtend in zijn stoel.
Ik grinnikte zachtjes en deed teken naar Quine dat we klaar waren. Ze knikte en samen liepen we naar de kantine.
Jesse, Bente en enkele vrienden van hen zaten er al en we voegden ons erbij.
Ik wierp een blik op Jesse, maar hij was druk in gesprek met één of andere gast en ik richtte mijn blik dan maar op mijn donuts.
Ik had al twee dagen niet meer met hem gesproken, wat dus vreselijk lang was. Spreken betekende ook geen affectie, berichten of foto's naar elkaar sturen.
Renke kwam gillend op ons afgelopen, waardoor mijn sobere gedachten meteen verdwenen, en schoof mijn stoel aan de kant zodat ik bijna viel en nam plaats naast mij. 'Raad wat ik gekregen heb,' eiste ze buiten adem.
Bente keek haar aan. 'Kan je het niet gewoon zeggen?'
Ze trok een pruillip en gooide haar blonde haren achter haar rug. 'Pretbederver.'
Hij haalde zijn schouders op en nam een hap van zijn boterham.
'Dus,' begon ze. 'Ik heb ons examenrooster gekregen.'
Iedereen aan de tafel begon te zuchtten en één van Jesse zijn vrienden liet zijn hoofd op de tafel vallen.
Ik voel je jongen.
Mijn maag kneep meteen samen toen ik het woord examen hoorde.
Binnen enkele weken zouden de examens beginnen, wat betekende weinig slapen en veel koffie. Het was nu ondertussen november en in december zouden we beginnen.
Ik had er helemaal géén zin in. Zelfs nu waren de leerkrachten al aan het stressen, omdat ze hun leerstof niet op tijd zouden gaan afkrijgen en waren ze nu al op ons aan het roepen dat we op voorhand moesten beginnen.
Hoe konden we in donutsnaam op voorhand beginnen als de leerstof nog niet eens af was?
En alsof ik na drie weken nog steeds wist wat ik had geleerd?
