Deel twee in 'the joke' serie.
Een week nadat de foto's online werden geplaatst, begint de school weer.
Doordat er één schokkende - in feite meerdere - foto gemaakt werd, zijn er een aantal veranderingen binnen de vriendengroep van Cher, maar dat...
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Ik herinnerde mij nog perfect het moment wanneer ik Jesse zou gaan vragen om mij bijles te gaan geven in ruil voor kersensnoepjes. Ik was toen zenuwachtig. Héél zenuwachtig.
Maar wanneer ik hem in de kantine ging vertellen dat ik van hem hield en hem dan ook nog eens ging kussen, dat was het toppunt van mijn zenuwachtigheid. Ik dacht dat ik toen mijn hoogtepunt had bereikt qua zenuwen.
Wauw, hoe verschrikkelijk fout was ik toen geweest.
Het waren nog maar enkele minuten eer de bel ging gaan dat de pauze ging aankondigen en ik had geen nagels meer om op te bijten, omdat ik ze zodanig had afgebeten de vorige uren.
Ik kon amper ademen, laat staan nadenken, en ik was misselijk.
Iris die naast mij zat, zoals gewoonlijk, merkte dat ik begon te hyperventileren en legde haar koude hand op mijn arm. Net zoals Quine en Renke wist ze wat er aan de hand was, want ik had Quine en mijn avontuur deze ochtend uitgelegd samen met het telefoontje dat ik daarna van Jesse had gekregen.
Nog nooit had ik Iris zo bezorgd zien kijken als nu en ik zag dat ze haar hand opstak, vragend om aandacht van de leerkracht. Toen de leerkracht haar naam zei, wreef ze geruststellend over mijn arm.
'Cher voelt zich niet goed op dit moment, zou ik samen met haar even naar het toilet mogen gaan?'
De leerkracht liet zijn blik even over mij glijden, dan over Iris, en dan terug over mij. Hij leek het te overwegen, maar uiteindelijk schudde hij zijn hoofd.
'Het zijn nog maar twee minuten, Iris. Volgens mij kan ze dat nog wel even aan.'
Wie Iris niet kende, zou zeggen dat het een donker figuur is. Een donker, rustig persoon. Haar karakter paste niet echt bij haar uiterlijk en ze kon zich gewoonlijk kalm houden, maar deze keer leek er iets in haar te knappen.
Ze rukte aan mijn arm, zodat ik wel recht moest staan en ze keek de leerkracht met een woest gezicht aan. 'Ik ga nu naar het toilet met haar.'
Ze nam mijn tas vast, samen met de hare en duwde de mijne in mijn handen.
De leerkracht keek haar serieus aan. 'En dan mag je rechtstreeks naar de directeur gaan.'
Iris glimlachte fijntjes. 'Om te zeggen dat een leerkracht had geweigerd om iemand die ziek is naar het toilet te laten gaan?' Enkele leerlingen hapten hoorbaar naar adem. 'Met véél plezier.'
Zonder verder iets te zeggen, liep ze naar de deur, ik haar achtervolgend en sloeg deze met een klap dicht. 'Wat een gigantische eike-,' ze kuchte even om adem te halen. 'rotteappeldropmetchocoladeversierdem&m'sdievervallenzijnsindsvorigjaar - man.'
Ik keek haar met knipperde ogen aan, niet wetende wat te zeggen en ze keek mij schuldbewust aan. 'Sorry, dat moest eruit.'
Ze nam mijn hand vast en samen gingen we naar het toilet, waarna ze wat water op wc-papier deed. Vervolgens depte ze het op mijn gloeiende voorhoofd en nam mijn schouders vast.
