Deel twee in 'the joke' serie.
Een week nadat de foto's online werden geplaatst, begint de school weer.
Doordat er één schokkende - in feite meerdere - foto gemaakt werd, zijn er een aantal veranderingen binnen de vriendengroep van Cher, maar dat...
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Soms zegt expressie meer dan woorden. Dat bleek toen ik voor Renke, Iris en Quine stond. Alle drie hun ogen vernauwden zich tot spleetjes.
'Hij heeft ...?' Renke maakte haar zin niet af, wetende dat ze gelijk had. Iris en Quine zeiden niets. Ze wisselden een blik uit en gingen aanstalten maken om de richting uit te lopen vanwaar ik kwam.
Ik hield ze tegen door hen allebei terug naar mij toe te trekken. 'Ja,' antwoordde ik Renke haar eerdere vraag en richtte mij tot Renke en Quine. 'En nee, niet doen. Je kan niet iemand dwingen om van iemand te houden. Het is net als iemand dwingen om in het zwembad te springen, terwijl hij niet kan zwemmen. Het is hopeloos.'
Quine haar mond ging open, maar Iris was haar voor. 'Cher, wat zeg jij allemaal?' Quine keek mij kwaad aan. 'Ik wil hem zo hard slaan, niet normaal.'
Vermoeid schudde ik mijn hoofd. 'Niet doen, alsjeblieft.'
'Hij moet de pijn voelen die jij nu voelt,' antwoordde ze bits terug.
Net toen ik nog iets wou zeggen, kwam Rosalie aangelopen en ze hield stand voor ons vieren, samen met nog enkele anderen.
Wauw, lang geleden dat ik haar nog had gezien.
Ik had haar bijna gemist, onze dagelijkse discussies.
Sarcasme.
Ze glimlachte poeslief. 'Wat is er Cher?'
'Niets dat jou aangaat,' zei Renke in mijn plaats. Ik wierp haar een blik die ze negeerde, en Rosalie draaide alleen met haar ogen.
'Ik zag jou huilend weglopen en Jesse boos wegstappen. Laat me raden...' ze tikte haar zwart, gelakte nagel tegen haar kin aan. 'Het is uit?'
'Ik dacht je voorbeeld te volgen met Bente,' antwoordde ik terug. 'Alleen heb ik niet gemuild met een meisje.'
Haar gezicht werd wit, haar ogen gingen wijd open en ze knipperde hevig met haar wimpers vol mascara. Maar die blik werd al snel vervagen door een verwaand gezicht.
Ze was onmenselijk goed in het verbergen van emoties.
'Kijk, ik wil alleen zeggen dat je een tragedie of eerder een drama hebt voorkomen.'
'Wat wil je daarmee zeggen?' vroeg ik, terwijl ik een hand van Iris op mijn arm voelde als steun.
Ik weet niet waarom ik deze meiden verdienden. Zelfs nu stonden ze achter mij.
'Je kon nog altijd een slet worden zoals je moeder en op zeventienjarige leeftijd zwanger worden, dat hebben we dus voorkomen.'
'Zijn we weer tot dit punt gekomen?' snauwde Renke bits op het zelfde moment dat Quine sprak. 'Ik ben van mening veranderd, ik sla haar liever.'
Het leek alsof de woorden van Renke en Quine aan mij voorbij gingen en mijn handen gingen automatisch naar mijn oren, waarna ik behendig mijn oorbellen uitdeed.
