H14: Karma is een dropje

758 54 40
                                    

'Iris,' vroeg ik deze keer op een rustige toon, 'val je op meisjes?'

Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.

'Iris,' vroeg ik deze keer op een rustige toon, 'val je op meisjes?'

Ik wou zekerheid hebben.

Haar ogen vulden zich met tranen en verwoed begon ze te knipperen met haar wimpers. Wanneer er een traan ontsnapte, veegde ze deze met een hevig gebaar weg en nam adem. Ze knikte.

Ik knikte terug. Ik wou haar geruststellen, zeggen dat het mij helemaal niet uitmaakte en dat ze nog altijd evenveel betekende voor mij.

Maar ik kreeg niet de tijd om deze woorden luidop te zeggen, want de deur van het toilet werd opengegooid en Quine stond ik de deuropening.

'Yo,' riep ze. 'Komen jullie nog? We gingen een dessert bestellen, maar jullie bleven super lang weg.'

Enthousiast nam ze mijn arm vast om mij mee te trekken, totdat ze het gezicht van Iris zag en haar blije uitdrukking viel meteen van haar gezicht. 'Wat is er aan de hand?'

Ik deed mijn mond open, maar er kwamen alleen maar klanken uit alsof ik niet meer kon praten. Ik wist niet of dat ik het wel mocht zeggen van Iris, en zelfs dan nog, zij had het recht om iedereen te vertellen over haar geaardheid. Ik zag in mijn ooghoeken dat Iris mij bang aanstaarde, dus zuchtte ik. 'Ja, alles in orde.' Ik boog mij wat dichter naar Quine, maar zei het ietsje te hard zodanig dat Iris het ook hoorde en wist dat ik niets over haar geaardheid vertelde. 'Haar ouders.'

Quine knikte begrijpend en wierp Iris een medelevende blik toe. 'Een dessert verzacht de pijn.'

Iris knikte alleen en verliet het toilet zonder nog iets te zeggen. Quine keek mij alleen aan, niet zo goed wetend wat ze moest denken van Iris haar situatie en beet nadenkend op haar lip.

Op zich had ik niet gelogen. Iris had daadwerkelijk een moeilijke situatie met haar ouders. Maar het was ook weer niet de bedoeling dat Quine met een plan aankwam gelopen, zogezegd Iris proberend te helpen. Dit was op dit moment niet Iris haar grootste zorg.

'Laat het maar vallen, het zal wel goed komen,' zei ik dan ook, zodat er geen stilte tussen ons hing. 'Laten we maar een dessert bestellen.'

Quine glimlachte goedkeurend en samen verlieten we het toilet.

Toen we terug aan onze tafel stonden, zag ik dat er nieuwe mensen bijstonden. En voornamelijk rond Jesse. Mijn wenkbrauwen gingen vragend de lucht in wanneer het voornamelijk meisjes waren.

Sinds wanneer kreeg hij zoveel belangstelling?

Hij was dan misschien voor mij een super knappe gast, ik had geen idee dat andere daar ook zo over dachten. Hij was dan ook bevriend met Bente die wel wat aandacht kreeg van meisjes, maar ik wist niet dat hij ooit zelf een aantrekkingspunt was.

Ik wende mijn blik af en automatisch schoten mijn ogen naar Rian die verveeld voor zich uitkeek, en af en toe knikte wanneer het meisje dat op mijn plaats zat iets vroeg aan hem.

This isn't a jokeWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu