09.

372 19 1
                                    

Pov Jordan.

"Wees je wel een beetje lief voor papa?" Vraag ik lief aan Jackie. Ik leg haar in de kinderwagen en loop richting Thomas' huis.

Het is vandaag woensdag, maar het is eigenlijk veel te vroeg. Ik moet om acht uur op school zijn, maar daarvoor moet Jackie nog naar Thomas. Iedereen moet werken bij mij thuis dus zij konden Jackie niet wegbrengen. Dus ik loop nu om half acht in de ochtend naar Thomas toe om Jackie daar af te zetten en daarna naar school te gaan. Het is niet zo ver lopen dus ik ben er al snel.

Ik druk op de bel en wacht geduldig.

"Hey Jordan!" Zegt Liz vrolijk en geeft me een knuffel en een kus op mijn wang.

"Hey." Zeg ik slaperig.

Hoe kan zoveel energie hebben?

"Ach ben je nog moe?" Vraagt Liz.

"Ja, maar ik moet gaan." Zeg ik glimlachend.

"Oh oké. Zal ik je anders brengen?" Vraagt ze.

"Nee dat hoeft niet. Ik red me wel." Zeg ik en gaap even. "Veel plezier met Jackie en uh, wil je me misschien af en toe een berichtje sturen met hoe het gaat?"

"Tuurlijk meisje, je hoeft je geen zorgen te maken. We passen goed op haar. Ik zal Thomas roepen om te zeggen dat ze er is." Zegt ze.

"Ligt hij nog in bed?" Vraag ik licht fronsend.

"Nee, hij ging nog even snel douchen." Zegt ze en wrijft door mijn haren. "Succes op school."

"Thanks." Zeg ik glimlachend en loop richting school. Ik draai me nog even om en zie Liz met Jackie in haar armen staan. Ik glimlach en hoop dat het vandaag goed gaat. Als ik op school aankom word ik zoals gewoonlijk aangekeken door de leerlingen.

De band tussen Ellis, Sarah en mij is veel slechter geworden. Elles en Sarah hebben alle tijd en spreken veel met elkaar af. Ik heb het druk met Jackie en kan dus bijna niet afspreken. Ik ga sinds kort weer naar school, waardoor het nog lastiger is met een kindje én ik sport veel, omdat mijn zwangerschapskilo's er nog af moeten. We zijn nog wel vrienden, maar slechter dan ooit.

Ik loop naar mijn kluisje en pak mijn boeken. Dit is mijn laatste schooljaar op de middelbare school en moet dus binnenkort examens doen. Als de bel gaat loop richting het lokaal waar ik les heb. Ik ga achter Ellis en Sarah zitten, zoals inmiddels gewoonlijk is, want ze gaan opeens elke les naast elkaar zitten. "Hey." Zeg ik glimlachend.

"Hee." Zegt Sarah en glimlacht naar me.

"Hi." Mompelt Ellis die met haar mobiel bezig is.

Ik pak mijn mobiel en zie dat ik nog geen berichten heb van Thomas of Liz. Het zal vast wel goed gaan met Jackie.

"Hoe gaat het?" Vraagt Sarah.

"Wel goed. Ik heb besloten dat ik Thomas maar een kans moet geven, maar ik doe het wel alleen voor Jackie. Ik wil geen relatie meer met hem." Zeg ik.

Ellis zucht even en draait zich om.

"Ze heeft haar dag niet." Grinnikt Sarah. "Maar fijn voor Jackie dat je voor dat gekozen hebt. Je zal nu zelf ook wel meer tijd hebben of niet?" Vraagt ze.

"Ik hoop het." Zeg ik.

"Ja, dan kunnen we weer eens een keer met zijn drieën afspreken." Zegt Ellis bot en ze kijkt me kort aan.

Ik frons en zucht onhoorbaar. "Ik heb verder ook gewoon andere dingen te doen. Een kind hebben is zwaarder dan je denkt en al helemaal zwaarder dan wat jíj denkt." Zeg ik ook bot.

"Nou je kan toch wel één keer afspreken? Sinds dat kind is geboren spreken we nooit meer met zijn drieën af." Zegt Ellis boos.

"Dat kind heeft wel een naam." Sis ik zacht. Ik wil niet dat andere mensen dit horen. "En daarbij heb ik het druk. Wat zal jij ervan vinden als je zwanger raakt op je 17e, je vriend je verlaat en je een kindje alleen moet opvoeden én dat je vrienden je nauwelijks steunen?"

Sarah slikt en kijkt naar haar handen. "Sorry." Fluistert ze met moeite.

Ik wil wat terug zeggen, maar Ellis is me al voor.

"Ik ben zo klaar met jou. Altijd ik ik ik, denk eens aan een ander! Je had ook abortus kunnen plegen of haar laten adopteren." Snauwt Ellis.

"Het is fijn dat je klaar met me bent want dat ben ik ook met jou." Sis ik en pak mijn tas voordat ik het lokaal snel verlaat. Ik veeg de tranen weg die over mijn wangen stromen als ik in de gang loop. Ik ben klaar met iedereen.

Al het gezeik wordt alleen maar erger om me heen. Misschien was het wel beter voor Jackie als ik abortus pleegde of als ik haar liet adopteren.. Ik kan gewoon geen goede moeder voor haar zijn. Ik ben verschrikkelijk.

"Jordan?" Vraagt iemand achter me.

Ik veeg mijn tranen weg en draai me nep glimlachend om. "Hey Jacob." Mompel ik.

"Wat is er?" Vraagt hij bezorgd. Hij loopt naar me toe en wrijft over mijn schouder.

"Ruzie met vriendinnen. Ik heb helemaal niemand meer." Zeg ik zacht en begin weer te huilen.

Jacob kijkt me met medeleven aan en geeft me een lange knuffel. "Wat ga je nu doen?" Vraagt hij zacht.

"Ik weet het niet.. Spijbelen is niet goed, want ik wil mijn examens halen voor Jackie zodat ik zo snel mogelijk kan werken, maar.." Zeg ik en zucht diep.

"Je hebt geen zin om nu nog in de les te gaan met je ex-vriendinnen?" Vraagt Jacob.

"Waarom weet je toch altijd alles?" Vraag ik en lach zacht. Ik veeg mijn tranen weg en kijk hem glimlachend aan.

"Omdat ik geniaal ben én ik ben ook een vriend van je." Zegt hij grinnikend.

Ik glimlach naar hem en sla mijn armen rond zijn nek. "Bedankt." Fluister ik.

"Geen dank." Glimlacht hij.

🌸🌸🌸

Het was gisteren zooo warm en ik moest sporten terwijl het 30 graden was. Ik ging echt kapot van de hitte.. maar hee, ik heb alsnog gesport! Even voor dat je het weet, ik hou niet echt van sporten 😂 en volgens mij is het nu super benauwd buiten..

Doen jullie eigenlijk aan een sport?

Kusjes 💋.

Teenmom Life ✘ Deel 3Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu