Pov Jordan.
"Jordan?" Hoor ik pap vragen.
Ik draai me meteen om en spring zowat in zijn armen. De tranen stromen over mijn wangen en luide snikken verlaten mijn mond.
"Hey meisje.. Niet huilen.." Fluistert hij.
Ik leg mijn hoofd op zijn borstkas en huil verder.
"Ik heb je gemist.." Fluistert pap stotterend.
Ik trek terug en veeg mijn tranen weg. "Ik jou ook." Zeg ik met moeite door het snikken.
"Kom, we gaan even zitten." Zegt pap met tranen in zijn ogen en hij neemt me mee naar de bank. Hij slaat zijn arm om me heen en trekt me tegen zich aan.
"Wat ga je doen met mama?" Vraag ik zacht en word wat rustiger door papa's handen die door mijn haren wrijven.
"Ik weet het niet.. Ik kan onze relatie niet zomaar opgeven, want ik ben nog steeds heel verliefd op haar en we hebben veel meegemaakt en dat hebben we allemaal kunnen door staan, maar dit gaat me te ver.." Zegt hij zacht.
"Ik wil wel contact met je blijven houden, pap." Zeg ik zacht en begin weer te snikken.
"Ik wil dat ook, prinsesje van me." Zegt hij en hij drukt een kus op mijn kruin. "Ga je opzoek naar je echte vader?"
"Ik heb mijn vader al gevonden en dat ben jij. Jij bent en blijft mijn vader voor altijd." Zeg ik zacht en sluit mijn ogen. Ik voel zijn borstkas sneller heen en weer gaan en snikken verlaten zijn mond. "Waarom moet je huilen?" Vraag ik zacht.
"Gewoon.. Het is lief wat je zegt." Zegt hij na een tijdje.
"Het is toch logisch.." Mompel ik.
"Niet echt.." Zegt pap en hij lacht kort, waardoor ik dat ook doe.
"Ik hoop dat het goed gaat komen tussen jou en mama. Het maakt niet uit welke keuze je gaat maken, als je maar gelukkig bent." Zeg ik zacht.
Pap drukt alweer een kus op mijn kruin. "Dank je wel dat je het hebt gezegd. Zonder jou waren we er nooit achter gekomen en nu kan onze band nog sterker worden dan eerst." Zegt hij.
Ik glimlach en knik.
🌸
Ik steek mijn arm door papa's arm en loop verder het bos in.
"Bijna achttien jaar geleden liep ik ook hier in het bos, maar dan met jou in de kinderwagen." Zegt pap trots terwijl hij de kinderwagen met Jackie erin duwt.
"Het is raar dat je zelf je kindertijd niet weet.. Heel stom eigenlijk.." Zeg ik.
"Klopt." Zegt pap. "Wat ga je met je verjaardag doen?"
"Ik weet het niet. Het hoeft niet heel groot, maar ik wil wel uitgaan met vrienden, maar als jullie ook meegaan dan hebben we een probleem met Jackie." Zeg ik.
"Je wil het niet groot hebben? Toen je nog klein was droomde je ervan om een heel groot feest te vieren als je achttien werd of als je gaat trouwen." Zegt pap grinnikend.
"Dat was vroeger." Zeg ik en lach even.
"Je kunt een verjaardag doen met je familie en dan in de avond uitgaan met vrienden." Stelt pap voor.
"Goed idee." Zeg ik glimlachend. "Maar waar zal ik de verjaardag gaan vieren, want ik weet niet of het dan wel goed gaat tussen jou en mama."
"Dat komt wel goed. We kunnen ons best doen om normaal tegen elkaar te doen op je verjaardag." Zegt hij.
🌸🌸🌸
Sorry voor zo'n kort hoofdstuk. Ik dacht dat het langer was, maar dat blijkt niet zo te zijn of er is een heel stuk weg.. maar goed, jullie weten dat ik examens heb gehad en dat ik ben geslaagd. Nu komt het leuke - not - want ik moet twee vakken herkansen om dan te proberen om een 8 te krijgen en dan heb ik cumlaude! Of is het cum laude? Maar het probleem is dat ik dan van een 6,5 naar een 7,7 moet gaan voor maatschappijleer. Hoe is dat mogelijk? Van een 6,5 naar een 7,7 😱.
Dus nu moet ik toch weer leren enzo en heb ik toch geen vakantie. IK HAAT SCHOOL, maar oké ik mag niet zeuren want ik had wel vroeg vakantie.
Kusjes 💋.

JE LEEST
Teenmom Life ✘ Deel 3
Teen FictionJordan Hemmings voedt haar dochtertje Jackie in haar eentje op, omdat de vader haar heeft verlaten, maar hij heeft spijt en wil helpen met het opvoeden van Jackie. Jordan moet gaan kiezen en als het lijkt dat het allemaal weer goed gaat, komt ze er...