Altın ve Gümüş

Bölüm 6

Nazgül bir sabaha da kabuslarla dolu bir şekilde gözlerini açtı . Bu onu hiç şaşırtmamıştı . Jaime onun bir dahi olduğunu haykırdığında dayanamamış Ve gözünden yaş gelene kadar gülmüştü . İnsan olmadığını düşüneceğini zannetmişti ama bu laf onu sadece güldürmüş Ve beraber turnuva dövüşlerini izlemelerini sağlamıştı . Tabi Arthur Dayne'nin güçlü kılıç ustası olduğuna şahit olmak çokta sıkıcı değildi . İsmini bile öğrenmeye değmeyecek insanları kusursuz hamlelerle yenmiş bizzat Khamul'a meydan okumuş . Tabi Khamul Elaine'i düşündüğü için vaz geçmişti . Eğer boğazındaki çığlığı ortaya salarsa ortaya çıkacak kaosu hayal dahi edemiyordu . Jaime'den ilginç şeyler öğrenmişti . Ejderhaların varlığı nazgülü sevindirmişti . Eski bineği göklerde süzülmeyi hep özlemişti . Tabi ejderhalar sadece Targeryanlara hizmet ediyordu . Ama onun için fark etmezdi . Sadece bir ejderha yumurtasını ele geçirebilirse işte o zaman onu kendi bineği yapabilirdi . Kendi Fellbeast'ine Argos adını vermişti . Morgomir'inde Arvedui adını verdiğini biliyordu . Ama diğerleriyle pek sıkı fıkı olduğu söylenemezdi . Hatta Cadı Kral'a meydan okuduğu zamanlar bile olmuştu . Ama Sauron böyle şeylere tolerans göstermezdi . Jaime ona Saray'dan bir oda ayarlamıştı . Tabi diğer Kral Muhafızları bundan pek hoşlanmasada Khamul'un alaycı Ve soğuk gülüşü diğer muhafızların susmasına yetmişti . Saray'ın bahçesine doğru ilerlediği vakit karşısına çıkan gümüş saçlara Ve menekşe renkli gözlere sahip olan prense bakakalmıştı . Rhaegar şaşkınlıkla onu yenen adama baktı. Sonraysa sıcak bir gülümsemeyle "Tanıştığımıza sevindim Khamul . " dediğinde Hayalet şaşkın bir bakış attı prense . Bu kadar sakin ve samimi davranmasını garip bulmuştu . "Bende Prens Rheagar ." Sesi mesafeliydi ve herhangi bir eğilme gibi birşey yapmadı . Kimseye diz çökmezdi o . Rheagar adamın cüretine gülümsedi . Herkesin ona eğilip selam vermesi onu uyuz ediyordu . "Jaime'den kalede kalacağını öğrendim ." Dediğinde Khamul "Hoşunuza gitmedi mi ?" Diye karşılık verdiğinde son derece ciddiydi . Ama Rhaegar Bunu alay olarak aldı . "Senin gibi yetenekli biri etrafımdayken daha rahat hissediyorum." Dediğinde Khamul gülümsedi . İyi birine benziyordu . Jaime'den duyduğu kadarıyla babası psikopatın önde gideniydi . Khamul'da gülümsedi bu adam iyi bir Kral olabilirdi. Adamın aurası ışık saçıyordu . "Ellia Martel ile nişanlandığınızı öğrendim ." Dediğinde prensin cevabını öğrenmek istemişti . Rhaegar'ın menekşe rengi gözleri hüzünle doldu. "Maalesef bu doğru ." Khamul adam için kötü hisseti . "Belki kurtulursun . " dediğinde Rhaegar "Babam ölmeden birşey yapamam ." Dediğinde Khamul gülümsedi ."Geleceğin ne getireceğini bilemezsin . Sen Kral olmaya hazır ol ." Khamul kafasında yaşlı Kral'ın canını almak için plan yapmaya başlamıştı bile . Rhaegar hüzünle "Kral olmak istemiyorum." Dediğinde Khamul gülümsedi . "Aklı başında olan kimse Kral olmak istemez . Ama halkının iyiliği için Kral olmalısın ." Dediğinde Rhaegar şaşkınlıkla altın renkli gözlere baktı . Son derece samimiydi . "Teşekkür ederim . Genelde insanlar Bunu söylediğimde bu kadar sakin ve samimi bir tepki vermezler ." Khamul gülümseyerek "Seni zorlayarak birşey elde edemezler . Sen adaletli ve yürekli bir Kral olmalısın . Başta zor Ve kötü gelecektir ama bir kez alıştığında insanların samimi sevgileri seni aşırı mutlu edecektir ." Rhaegar sanki tecrübeli bir kraldan bunları duymuş gibi hisseti . "Khamul sen bir soylu Musun ?" Dediğinde Altın rengi gözler hüzne boğuldu ." Bir zamanlar Kraldım . Ama o zamanlar çok eskide kaldı ." Dediğinde Rhaegar şaşkınlıkla adama baktı . Khamul prensin şaşkınlığına gülümseyerek "Asla hediyelere güvenme Prens .  O hediyeler ruhunu mahvedebilir ." Dediğinde Prens bu samimi tavsiyeye gülümseyerek "Teşekkür ederim.  Tavsiyenize uyacağım ." Dediğinde Khamul içtenlikle gülümsedi. Bu adamın iyi bir Kral olacağına inancı tamdı .
...
Lyana gözlerini açtığında gördüğü şey kadını dehşete düşürdü . Karşısında gümüş rengi saçlara , hastalıklı beyaz bir tene ve kıpkırmızı gözlere sahip bir kadın vardı . Ama onu asıl korkutan şey kadının kendisine olan korkutucu benzerliğiydi . Fısıldayarak "Elaine." Dediğinde kadın kırmızı gözlerini Lyana'ya dikti . "Sen nesin Lyana ? " sesi yumuşaktı ama gizlenmiş öfkesinin kırıntıları da vardı . Kendisinin sesine benzeyen tonu duyduğunda kadın korkuyla "Aslı sen nesin ?" Diye haykırmıştı . Elaine iç çekerek "Bir hayaletim şimdi sen nesin ?. " diye yanıt verince Lyana yutkunarak "Ben bir insanım ." Dediğinde Elaine öfkeyle "Değilsin ! Khamul'u tanıyorsun ! Bizim anılarımızı görebiliyorsun !? " diye haykırınca Lyana ürperdi . "Hayır ben insanım ." Sadece fısıltı çıkabilmişti boğazından . Hayaletse daha da öfkelenmişti "Khamul'dan uzak dur ! Eğer ona yaklaşırsan ölümün olurum!" Dediği an gölgelere karıştı . Lyana ise korkuyla titremeye başladı ...