Okuduğu isim:
LUCY CABOTT
Vücudum kaskatı kesildi.Herkes bana bakıyordu.Zorlada olsa saheye doğru yürümeye başladım.Önümdeki herkes kenarlara çekiliyordu.Güçlü görünmeliydim ağlamamalıydım yoksa küçük ağlak bir haraç olarak ilk haklanacak kişilerden olabilirdim.Sahneye çıktım.Bir yandan da Denny'i arıyordum.Bir türlü onu bulamadım.Bu arada Rose diğer fanusa yöneldi ve biraz karıştırıp bir kağıt çekti.Lütfen çıkan isim Denny olmasın.Lütfen!Rose çıkan ismi okudu.Çıkan isim:
Frank Frobisher
Frank Frobisherin kim olduğu hakkında hiç bir bilgim yoktu.İri yarı,kahverengi ve kıvırcık saçlı,kahverengi gözlü bir çocuktu.Sahneye hızlıca geldi.Biraz korkmuş gibiydi.Sanki dokunsam ağlayacaktı.Rose biraz bekledi ama gönüllü çıkmadı.hayret neredeyse her sene bir gönüllümüz olurdu.Hala Denny'i bulmak için etrafa bakıyordum.En sonunda onu buldum.Ağlamaklıydı.Benim ölüceğimi tahmin ediyordu.Benim beceriksiz olduğumuda biliyordu.Rose
"İşte 2.mıntıkanın haraçları Lucy Cabott ve Frank Frobisher.Hadi el sıkışın bakalım."dediğinde anca gözlerimi ondan ayırdım.Rose aramızdan çekildi el sıkıştık ve adalet binası(!) içine alındık.
Şu ana kadar hiç şehvetli bir odaya girmemiştim.Oda çok güzeldi.Deri koltuklar ve elmas avizeler vardı.Kendimi koltuklardan birine attım.
Şimdi ne yapacaktım ve nasıl yapıcaktım.Kendimi düşünmekten alamıyordum.Hep insanın korktuğu başına gelir derlerdi.Benim de korktuğum başıma geldi.Oyınlar benim korkulu rüyam.Bu tek benim değil aslında bütün gençlerin korkusu.Biraz hava almalıyım.Ayağa kalktom ve pencerenin olduğu yere gittim ama pencere açılmadı.Zorladım ama nafile.Kesin haraçlar kaçmasınlar diye yapmışlardır.Bir anda kapı açıldı.Denny gelmişti.Onu görünce dayanamayıp ağlamaya başladım.İçeri girdiğimde hemen bana sarıldı.
"Yapabilirsin biliyorsun değil mi?Kazanabilirsin"dedi.
"Ben beceriksizin tekiyim.Elime bir bıçak bile alamıyorum.en rezil kariyerim."dedim.Yüzünü yüzüne çevirip baktı.
"Benim için kazanmalısın.Kazanacaksında.Sensiz yapamam.Bana söz ver.Kazanacağına dair söz ver."dedi.Bu çok zordu ama kazanabilirdim.Küçükte olsa bir şansım vardı.
"Söz veriyorum.Oyunları kazanıcam ve buraya geri gelicem sana geri gelicem."dedim.Denny boynundaki kolyeye uzandı ve çıkardı.
"Bunu al.Arenaya şans için bir şey götürebiliyorsun.Bu kolyeyi her gördüğünde ben aklına gelirim."dedi.
Muhafızlar sürenin dolduğunu söylediler.Son kez dudaklarımız birleşti ve sarıldık.Muhafızlar Denny'i zorla benden ayırdı.
en yakın zaman da yeni bölüm gelicek :))Multimedia da Denny ve Lucy var;)
