Sonunda yatıcağımız yeri bulduk.Hepimiz eşyalarımızı bir ağacın dibine yığdık ve yattık.Yattığım yerden gökyüzüne bakarken aklımda birçok sorun vardı.Açlık Oyunları,mütefiklerim, düşmanlarım ve Denny onun adı aklıma gelince gözümden bir damla yaş düştü.Hayatım boyunca hep sessiz biri olduğumdan pek arkadaşım olmamıştı.Denny'nin hala bana nasıl aşık oldunu düşünüyorum da apttalık ama hayatımın en güzel anlarını Dennyle yaşamıştım aşkı,sevgiyi,arkadaşlığı herşeyi onla öğrenmiştim. Frankin bana seslenmesiyle oraya döndüm beni görünce kaşlarını çattı.
"Niye ağlıyorsun?"Frank bu soruyu sorana kadar ağladığımı bile fark etmemiştim.
Yanıma geldi ve benim yanıma uzandı.Kafamı yıldızlara çevirdim. Konuyu geçiştirmek amaçlı
"Yıldızlar..."dedim gülümseyerek
"Çok güzel..."konuşmak istemediğimi anlamış olmalı ki sadece kafasını sallamakla yetindi.
Gökyüzüne baktık bir süre hiç konuşmadan sadece uçsuz buçaksız yıldızlara baktık biran sadece yıldız olmak istedim gökyüzünde parlayan ve mutsuz insanları gülümsetecek derecede parlak bir yıldız yüzümde gülümseme oluştu ama o kadar kısa sürdü ki ben bile fark etmiycektim nerdeyse. Robinin bize seslenmesiyle oturduğumuz yerden kalktık ve yatıcağımız yerelere dağıldık hepimiz farklı yerlere yattık ki birimize bişey olduğunda diğerleri hazırlıklı olsun.Gökyüzüne bakarak yavaşça uykuya daldım.
Robinin çığlığıyla uyandım korkak gözlerle etrafa bakarken onu gördüm büyük ve kaslı vücudu köpeği andıran bir kafası ve de bir akrep kuyruğu vardı.Tanrı aşkına oyun kurucular bunu yaparken ne düşünüyorlardı.Evet doğru tahmin karşımda bir mutant vardı ve daha da önemlisi bize doğru koşuyordu hemen çantamı koluma taktım ve koşmaya başladım ne kadar koşsamda çok hızlıydı.Birden ne olduğunu anlamadan sırtımda bir acı hissettim acıyla yere düştüm.Robin beni görünce yanıma gelmeye çalıştı fakat sorun şu ki önümdeki varlık buna izin vermiyodu.
Robin benim ağacın önünde unuttuğum silahı eline aldı ve bir hamleyle muttanın kuyruğunu kesti.Mutant birden küle döndü.Ben şaşkınlıkla Robin'e bakerken o yerdeki küle bakıyordu.Bir an da sırtımda hissettiğim acıyla sırtımı tuttum ve çığlık attım.Robin koşarak yanıma geldi.Sırtımda ki yaraya baktı ve yüzünü buruşturdu.
"Hiç bir umut yok değil mi?"dedim.
Robin bana sanki moral vermek istermiş gibi bir gülümsedi ama bir anda o gülümseme yok oldu ve üstüme yığıldı aynı anda kulaları sağır edicek topun sesini duydum. Robin'e seslendim uyanması için adeta yalavrıyordum.Kafamı kaldırmamla sırtındaki oku gördüm endişeyle kafamı kadırdım ve karşımda Liliy'i gördüm.Gülüyordu hatta kahkaha atıyordu.
"Bakın burda kim varmış bizim salak ve beceriksiz küçük haracımız."dedi ve kaha attı bense onda öldürücü bakışlar atıyordum.Zorlamada olsa
Aaa yaralandın mı sen?Yazık !Şimdi ben senin acına son vericem."dedi ve arkasından bir oku aldı ve yaya yerleştirdi.
Benim yapacak bir şeyim yoktu.Etrafa son bir kez göz gezdirdim ve gözlerimi kapattım ve ölümü bekledim ve birden beklenen top sesi duyuldu.KORKU!Şu an hissettiğim tek şey.Gözlerimi şaşkınlıkla açtım ve karşıma baktım.Lily yerdeydi ama ama bu nasıl olmuştu.Korkuyla etrafa bakıyordum ama kimse görünürde yoktu.Robin'e son birkez baktım ve yanında duran baltayı aldım ağaca tutunarak zorlukla ayağa kalktım.Çığlık atmamak için kendimi zor tuttum ama ağzımdan acı bir inleme çıktı.Ağaçlardan destek alarak yürümeye başladım.Arkamdan gelen çıtırtıyla arkama döndüm ve bir anda sabah ki muttanın aynısı karşımda belirdi.Koşmaya başladım.Karnımdaki acı dayanılmaz bir hal almaya başlamıştı ve ben artık pes etmek üzereydim.Ama cornicopianın olduğu alana varmama çok az kalmıştı.Tam o sırada önüme çıkan şeye çapıp düştüm.Kafamı kaldrıp neye çarptığıma baktım ama bu bu diğer mıntıkanın haracıydı. Çocuk ilk bana bakıp sırıttı ama sonra arkamdakileri gördü.Ben ondan önce koşmaya başladım.O da arkamdan koşmaya başladı.Ben önden Cornicopiaya koşmaya başladım.Oraya vardım ve zorda olsa tırmandım.Tam diğer haraçta Cornicopiaya varmıştı ama bir türlü tırmanamadı.Sonunu tahmin edebiliyorsunuzdur.Tüm çığlığı arenayı inletiyordu.Ben ellerimle kulaklarımı tıkadım.Tamamiyle ses kesilmesede en azımdan az duyuyordum.Uzun bir süre böyle sürdü ve sonunda top sesi duyuldu ve hava karardı.Galiba artık finale gelmiştik.Şimdi kendimi toplamalı ve Denny'e verdiğim sözü tutmalıydım.Cornicopianın ordaydım.Şimdi yapmam gereken tek şey rakibimi beklemeliyim.Cornicopiaya çıkmalıyım oradan etrafı daha rahat görebilirim.Bir anda arkamdan gelen sesle irkildim.
