İnanamadım o an ya. Bildiğin Kinder Boo'mun kucağında hapur hupur yiyişiyorlar. Ben tabi hemen toparladım kendimi. " ayhhh üsgünüm ama sölim bnede olmaYabilirdim 1 hojada olabilidi kapıyı aççan ehehehee he bu arada sis çıkıyonuzmu ::::ppppppp" dedim. Bunlar bi birbirlerine bakıp gülüştüler sonra amını siktimin Kinder'i "Evet dün gece buluştuk sonra bana çıkma teklifi etti <3 " dedi. Ama kalbim nasıl sıkışıyor anlatamam. E ne diyeyim o an "haırı ossunnn işalllah watana minete heyırlı olur <3<33<3<3<33" dedim. Sonra amına McDonalds açtığımın kızı yüzsüz yüzsüz "Neyse biz devam edelim sen zaten tanıdıksın senden birşey olmaz." dedi ve bildiğin devam ettiler. Sıçmaya gitçem bahanesiyle tuvalete gittim. Şansıma o kadar sıkış tepiş ki belasına ettimin kezboşları saç yapmak ve lipgloss sürmek için emeklilerin maaş çekme kuyruğuna çevirmiş lavabo önünü. Zaten kıçım kadar alan. Tuvaletler de dolu. Oradan çıktım hatta derse de girmedim o gün. Kurstan çıktığım gibi ağlamaya başladım ama nasıl ağlıyorum sanırsın evlat acısı. Bir nevi öyleydi de aslında. İçim binlerce parçaya ayrıldı bildiğin ya. Hıçkıra hıçkıra ağlıyorum, salya sümük ama o an dışarıdan Walking Dead'ten fırlama zombiler gibi görünmemi umursamıyorum dahi. Kuytu köşe bir yer vardı oraya gömüldüm bildiğiniz çığlık falan atıyorum o an ya. O kadar ağladım ki gözyaşı yok artık. Farkında olmadan iki saat ağlamışım orada. Sonra da kalktım bindim minibüse döndüm eve. Annem evde yoktu falan. Uyuycaktım tam dalıyorum alllallallah bismillahh zil sesim bangır bangır çaldı. Kim olduğuna bakmadım bile. Direk meşgule bastım. Bir daha aradı, bir daha aradı, bir daha. Numara görünüyor ama kayıtlı değil bende. Demek ki gerekli de değil düşüncesiyle kapattım telefonu. İyi de uyumuşum. Ya belki çok klişe olacak ama ağladıktan sonra uyunan uyku cidden çok rahatlatıcı. Vücuda kür gibi geliyor. Uyandığımda açtım telefonu. Annem mesaj atmış bugün bi arkadaşında kalıyormuş falan. Oh dedim. Sonra az önceki numara mesaj atmış. " Bebişşşş bu Boo'nun numarası ben Kinder hadi B**&*** 'e gel oradayız biz. Hem Paspal falan da var. :*" "Yok gelmiycem" diye mesaj attım. Sonra aradı mal.
"Alo niye gelmiyorsunnnnnnn <3 "
"Canım istemio meleim ya."
"Hadidid gel aşkımızı kutlicez <33"
Böyle devam etti. Ben de dayanamadım "Tamam" dedim. Kredi kartı vardı annemin bıraktığı. Çok özenmedim de ne giydiğime. Bi sweatshirt, pantolon, postal bi de eyeliner rimel. Saçlarımı da topladım direk. Otobüsle gittim. Aman god. Bir ara düğünlerine geldim sandım ya. Kız bi süslenmiş sanırsın Beyaz Saray'a onur konuğu. Boo her zamanki gibi salaş. Paspal garibim de LCWaikiki kataloglarından çıkma kırolar gibi gelmiş. Kız görür görmez ahtapot gibi yapıştı. Boo'yla hiç konuşmadım o da birşey demedi zaten. Boo ve Kinder yanyana oturduğu için Paspal'ın yanına oturmak zorunda kaldım. Ben tok geldim falan dedim sadece Cola aldım. Bunlar sufle falan aldılar ama hayvan gibi canım çekiyo he. Ama ben hiç konuşmuyorum sadece birşey sorarlarsa kısa kısa cevaplar veriyorum o kadar. Ya ama şimdi düşününce Kinder'e de kızamam kız Boo'ya karşı olan duygularımı bilmiyor bile. Birden " ANASINI SATIYIM YAZARI!" sesine irkildim.
"Ay ne bağrıyosun be."
"Yarım saattir sesleniyoruz siklediğin yok."
"Dalmışım."
"Ee, niye gittin kurstan ya meleim daha konuşçaktık <3 3"
"Karnım ağıyodu ya."
O da üstelemedi zaten (Kinder).
Bu konuşmadan onbeş dakika sonra ben kalktım zaten. Paspal bırakmayı falan teklif etti hata yalvardı diyeyim ama güç bela kurtuldum amk sülüğünden. Çıktım restorandan. Yine ağlaya ağlaya otobüs durağına yürüyodum. Amy Winehouse eyelinerı falan aktı ama tabiri caizse "öcü" gibiyim. Gelen geçen "keş" mişim gibi bakıyor, ki öyle görünüyordum. Otobüs durağına gitmeden önce bi kuytuya gidip sigara yaktım yere oturdum falan ama gerçekten korkunç ve bitik görünüyorumdur, korkmamak elde değil. Zombimtırak bir şekilde otobüs durağına yürüyordum ki çok tanıdık bir ses arkamdan bağırdı, kalbim Paralimpik Olimpiyatlarında gibi hissetti diyebilirim.
