Şaka mıydı ? Gerçekten söylemiş olamazdım yani. Kendimi sikerdim de böyle bir şey demezdim ben. Neden yapmıştım ki ? Hayır yani ne düşünüyordum ki ? Yüzüm kıpkırmızı oldu. Yerdeki çakıllara ayağımla vuruyodum. Gözlerim doldu. Yine. AMINA KODUMUN GÖZLERİ YİNE SULANDI. Hayır gerçekten dönüştüğüm insanı zerre tanıyamıyordum ya. Ben ailevi problemlerimde dahi ağlamamıştım yani. Cebimden sigara çıkardım. O an yapıcak başka bi sikim de yoktu zaten. Kibriti çaktım. Bir elimde sigara, diğer elimde telefonum. Telefon şifremi açtım hiç bi paket falan da yoktu. O sessizlikte sonsuza kadar sürmedi zaten.
"Ne dedin sen ?"
"Ne ne dedim ?" Gözlerimi hiç ona çevirmedim, bi yandan sigarayı elimde tutma şeklimi değiştirip duruyodum.
"Sen de biliyosun ne dediğini. Sikildiğinden habersiz travesti olayına bağlama."
Gözlerim iyice doldu. Kendimi tutamadım bile. O belasını düzdüğümün gözyaşları iki dakika bekleyemedi. Sustum amınakoyim ne diyebilirdim ki.
"Cevap ver."
Olayı belki anlamamıştır ayağına çevirdim ben de.
"Anladın işte. Derdimin ne olduğunu bilirsen hayatından siktir olucam o kadar zor değil anlaması."
"Oynama bana karşı. Onlardan sonra ne dedin ?"
"Dinleseydin." Çok çok hafif bir şekilde güldüm.
"Bana bak."
"Hayır. Hem gidiyorum zaten. Hava karardı, bi yere girip yüzümü temizlemem lazım. Bu halde taşlarlar beni keş ayağına."
Kalktım yürümeye başladım. Adımlar atılmaya başladıkça hıçkırmaya başladım.
"Şşşt "
"Kibritleri unuttun."
Cevap vermedim, veremedim daha doğrusu. Hani çok ağlayınca transa geçmiş gibi sürekli hıçkırır konuşamazsın ya. Onu yaşıyordum.
"Kibritler!"
"Kalsın sen de. Mümkünse bir hafta kadar sonra asla görüşmeyiz. Onlar da benden hatıra kalır. Benden hiçbir bok istemiyorsan Kinder'e ver. "
Arkamdan gelmedi. Ben de hiçbir şey söylemedim ondan sonra. Yüzümü temizledim, bindim otobüse eve geldim. Annem ne olduğunu da sormadı, nerede olduğumu da. Aynı evde kalan iki yabancı gibiyiz zaten. Kardeşim de anneannemlerde yaşıyor diyebilirim. Kağıt üstünde bizimle yaşıyor ama iki haftada bir annem işi olmazsa alıp getiriyor, genelde getirmez ama. Kendi ziyaret eder, ben de gidiyorum çoğunlukla. Hepinizin aklından annemin ne iğrenç bir anne olduğu düşüncesi geçiyor biliyorum. Ama kardeşim orada daha mutlu. Sorun maddi değil. Annem çalıştığı mevki dolayısıyla sürekli seyahatte. Yurtiçi, yurtdışı olsun. Sürekli bir eğitim seviyesini yükseltmeye falan çalışıyor. Kardeşimi de üç yıl önce anneannemlerle bıraktı zaten. Başlarda hepimiz için zor oldu. Ama şuan herkes mutlu yerinde. Evet annem belki bize değil ama işine, kariyerine en mükemmel sahibeliği yaptı. Neyse.
Direk odama çıktım zaten. Duş aldım. Yemek yemedim falan, müzik dinliyordum. Ya gerçekten nolmuştu bana ? Hayatımda hiç akıtmadığım kadar gözyaşını şu son bir hafta içinde akıtmıştım. Sanki bağırıyordum ama kimse duymuyordu. Gerçekten canım yanıyordu ya. Manyak mıydım ? Biraz müzik dinleyip ağladım sonra telefonum çaldı. Boo. Normalde açmazdım. Açtım bu sefer. Nefret kusuşunu duymak istedim sanırım. O an ne hissettiğimi bilmiyorum.
"Alo ?"
"Efendim."
"İyi misin ?"
"Evet."
