Kyra - (Compleet)

Hoofdstuk 10

"Haar extra lessen geef ik." Hoorde ik Hunter zeggen. Mijn ogen hield ik stijf dicht. Een licht gebonk in mijn hoofd. Waar was ik? "Ze is speciaal." Klonk de stem van Mark. Wie? Ik? "Kan. Ze leert snel." Hoorde ik Hunter zeggen. "Geef maar toe, ze is bijzonder." Zei mark. "Mhhh." Klonk Hunter. Ik opende langzaam mijn ogen. "Waar ben ik?" Kon ik eruit krijgen. Mijn stem was schor, maar hoorbaar. "Ah, Kyra je bent wakker." Hoorde Ik Mark zeggen. "We zijn in de ziekenkamer." Ik keek om mij heen. Wit. Wit. En nog eens wit. "Mag ik naar mijn eigen kamer?" Vroeg ik. "Nee." Antwoordde Hunter. "En toch..." langzaam kwam ik overeind. Snel voelde ik twee handen mij terug in bed duwen. "Maar ik wil...." "blijf liggen" zei Hunter. "Beantwoord onze vragen." "Alleen als ik daarna naar mijn eigen kamer mag." "Als jij de vragen beantwoord. Alleen dan." "Je komt uit Ilona?" "Ja, klopt."  antwoordde ik. "Klaar?." "Nee. Je woonde bij je ouders." "Ja, correct." "Je vader is de machtige leider van Ilona." "Machtig? Hij is de leider ja." "Oké... Dan heeft zij haar krachten van hem." Knikte Hunter naar Mark. Die knikte.

Mijn vader was zoals bijna iedereen weet de leider van de stad Ilona. A. Easton. Ik vroeg mij af of iemand wist waar de A. voor staat. Mijn vader heette namelijk Adam. Iedereen was natuurlijk stomverbaasd dat zijn dochter geen Gave had. Ze waren teleurgesteld. Mijn vader ook, maar hij moest verder en kon zich niet druk om mij maken. Het leiden van een stad is namelijk niet gemakkelijk. Over het opvolgen van de troon hoefde ik mij geen zorgen te maken. Mijn broer zou mijn vader opvolgen. Ik was daar natuurlijk blij mee, want ik had het vreselijk gevonden als ik een stad zou moeten besturen. Misschien gewoon teveel verantwoordelijkheid. Mijn broer had trouwens al een vrouw. Dat was niet zo vreemd, want hij was al 25. Er zat verschil tussen ons in leeftijd, maar ik had het altijd goed met hem kunnen vinden.

"Kyra!" Riep een stem. De stem haalde mij uit mijn gedachten. "W...wat?" Stamelde ik. "Wist je dat je dat kon." Vroeg Mark. "Wat?" Vroeg ik, weer terug bij de werkelijkheid. "Een grote vuurbal maken? Nee, ik had geen idee." "We hebben het over de hitte die je verspreidde toen je in uur en vlam stond." Zei Hunter voordat Mark kon antwoordden. "Je maakt zeker een grapje?" De blik van Hunter stond bloedserieus. "Had ik vlammen op mij?" "Ja." "Ik wist dat ik goed tegen vuur kon, maar..." "Wat voelde je voordat je flauwviel?" "Kloppend hoofd. Erge koppijn en heel erg heet. Warmer dan koorts." "Ja, het klopt dus." "Wat klopt?" Vroeg ik nieuwsgierig. "Laat maar. Je mag gaan." Ik kwam hier nog wel op terug. Maar eerst wilde ik naar mijn bed en gaan slapen. "Je hebt een nieuwe en eigen kamer." Zei Hunter. "Kom sta op. Ik loop wel mee. Dan kan ik nog wat dingen regelen." Ik knikte. Een nieuwe kamer betekende weg van Kay. Fijn.

We liepen door de gangen. Eerst zouden we naar mij oude kamer gaan en mij spullen ophalen. "Pak je je spullen?" Zei Hunter. "Ja en dan weg." Ik opende de deur. Kay zat op zijn bed. "Ah, Kyra, wat grappig dat....." midden in zijn zin stopte hij. "Eh... goedemiddag meneer North." Hunter stond achter mij. "Kyra, pak je spullen." Hunter negeerde Kay volledig. "Ja, even mijn rugzak pakken." Vlug greep ik mijn rugzak onder het bed vandaan en stopte mijn kleding erin. Kay bleef op zijn bed zitten. "Kyra, moet dit m..." ik draaide mij om. In de handen van Hunter zaten mijn slipje en bh. "Hebben bh's en slipjes een aantrekkingskracht op mannen?" Zei ik grinnikend. "Hier." Hunter gooide ze naar mij toe en deed net alsof hij mijn slipje niet in zijn handen had. Ik raapte ze op en stopte ze in mijn tas. "We kunnen" zei hij. "Hu.... meneer North kunt u even buiten wachten?" "Geef je tas." Hunter liep de kamer uit. "Zozo" zei Kay. Ik stond met mijn rug naar hem toe. Ik dacht weer terug aan vanmiddag. Woede borrelde weer omhoog. "JIJ!" Nu was het mijn tijd om iets te doen. Ik rende op Kay af en mepte hem in zijn gezicht voordat hij ook maar iets had kunnen doen. Ik nam afstand. Er stond een mooie handafdruk van mij op zijn wang. "Mormel!" Riep hij. "Je eigen verdiende loon!" Riep ik. Daarna draaide ik mij om en liep de kamer weer uit.

"Dit is jouw nieuwe kamer." Hunter opende de deur voor mij en stapte achter mij aan naar binnen. "Wat?" Mijn mond zakte open van verbazing. Midden in de kamer stond een reusachtig tweepersoonsbed. Zover ik kon zien was er een keuken en een badkamer. Netzoals in de kamer met Kay, maar alles was veel groter en luxer. De kamer was volledig ingericht. Zwart, grijs en turquoise werden afgewisseld. Het paste bij mij. "Wauw." Zei ik. "Ja, ik weet het. Het is mooi." Bromde Hunter. "Waar heb ik dit aan verdiend?" Vroeg ik. "Leg ik later uit." Zei Hunter lekker vaag. "Je krijgt een nieuw trainingsschema." "Oh?" "De gewone lessen vervallen en ik ga je voortaan trainen." "Dus ik heb geen geschiedenis meer?" Vroeg ik blij. "Ja." "Eindelijk verlost van het saaiste vak op aarde." Juichte ik. Ik kon een klein glimlachje op het gezicht van Hunter ontdekken. Daarna draaide hij zich om en liep weg. "Het trainingsschema ligt op in de keuken." Hoorde ik hem nog zeggen.

Zodra de deur dichtviel liep ik naar de keuken. Op het aanrecht lag het schema. Ik keek ernaar. Één woord: vreselijk! Elke dag moest ik om zeven uur klaar staan. We zouden beginnen met alleen maar krachttraining. Daarna pauze, meer krachttraining, weer pauze en daarna de rest van de dag oefenen met mijn Gave. Ik zuchtte. Plots hoorde ik geklop op mijn deur. Hunter was vast iets vergeten. Ik liep naar de deur en opende deze. In de deuropening stond een vrouw van mijn leeftijd. Ze had mooi geverfd zilver grijsachtig haar. Haar ogen kleurden mooi bij haar haar. Ze droeg een simpel zwart shirt en een zwart broek. "Je bent nieuw hier is het niet?" "Ja." Antwoordde ik. "Kom, ik leid je rond." Ze pakte mij bij mijn arm en sleurde mij mee.

Ze had een pittig karakter. Daar was ik achter gekomen. Ze heette Nova. Dat paste wel bij haar karakter. Ik mocht haar wel. Ze leek wel op mij. "Hier heb je een of andere bibliotheek en daar een kamer waar je.... ja weet ik veel, iets kan doen." Ik keek mijn ogen uit. "Waarom leid je mij eigenlijk rond?" "Orders." Antwoordde ze. "Van?" "De baas. North." Ik knikte. "En dat kon hij zelf niet?" "Geen idee. Hij heeft het druk." Druk? Jaja. Dacht het ook.

"Zo, nu heb je alles gezien." "Maar of ik het ook ga onthouden..." "Tja.. het komt wel." Antwoordde Nova. "Zit je ook in dit gebouw?" Vroeg ik. "Zekers. In de kamer naast jou." Mh. Ze leek mij wel aardig. Samen konden we tenminste nog wat avontuur beleven. "Als je maar niet denkt dat we besties worden en pyjama feestjes geven." "Sorry, maar wie denk je dat ik ben?" "Mh... ik mag jou wel.." zei ze. Daarna draaide Nova zich om en liep weg.