Kyra - (Compleet)

Hoofdstuk 17

"NEE!! IK WEIGER!!!" Hoorde ik Nova schreeuwen. Ik stond op uit mijn bed. Ik was vrolijk. Ik trok gauw een broek en een shirt aan en liep naar mijn deur toe. Ik zou eens even polshoogte gaan nemen bij Nova. Ik opende haar deur. Voor mij was er een grote ravage. Kwaad keek Nova mij aan. Tegenover haar stond Hunter. Bergen kleding lagen op de grond. "Ik trek geen jurk aan!" Riep Nova. "Kyra ook niet!" Verbaasd keek ik van Nova naar Hunter. "Het is het schoolprotocol." Zei Hunter zuchtend terwijl hij met een aantal jurken in zijn hand stond. Nova keek mij aan. "Hij wil dat we een jurk aan trekken! Ik haat jurken." Ik knikte. "Ik ook." Antwoordde ik simpel. "TREK HET AAN! KLAAR OVER UIT." Schreeuwde Hunter. Verbaasd keek ik hem aan. "Sorry?!" Riep ik. Hunter trilde. Van woede? Van de spanning? Voorzichtig kwam ik dichterbij. Hij smeet de jurken op e grond naast de bergen kleding en beende de kamer uit. Verbouwereerd stond ik met Nova in de kamer. "Hij is duidelijk zenuwachtig." Giechelde Nova. Ik knikte. Nova zuchtte. "Het is blijkbaar zijn wens dat we allemaal een belachelijke jurk aantrekken." Ik knikte weer. "Ja." Ik raapte de jurken op. Overal stonden namen bij. Alle jurken waren zwart, maar verschilden van elkaar. "Hij was bij ons begonnen." Lachte ik. "Hij had al door dat wij het moeilijkste obstakel zouden worden." Ik pakte de jurk van Nova en van mij ertussenuit. Zonder ze een blik waardig te gunnen smeet ik ze op het bed van Nova. "Kom laten we brave meiden zijn en de rest van de jurken rondbrengen." Nova knikte. "Zijn we ook zo braaf dat we de onze aantrekken?" Ik grinnikte. "Dat betwijfel ik."

"Schoolprotocol." Antwoordde ik en duwde een jurk in de handen van Sophia. Ze keek ernaar. "Voor vanavond?" "Ja." Ze knikte. "Oké." En sloot de deur. We hadden nog twee jurken over. Het bleek gemakkelijker te gaan dan wij hadden gedacht. De meesten waren blij met een nieuwe jurk of deden mee vanwege het woord 'protocol' of 'Hunter'. "Alleen Clara en May nog." Zei Nova. We liepen naar de kamer van Clara. "Yo Claar!" Riep Nova. Clara deed open. "Wat?" Zei ze minachtend. "Een jurk." Ik duwde haar jurk in haar handen. "Dus?" "Voor vanavond, moet van Hunter." "Dat moet hij dan zelf komen zeggen tegen mij." Nova gromde. "Bek dicht, trek het aan, Hunter heeft het druk." Clara smeet de deur dicht. Ze zou die jurk toch eek aantrekken.

May was een makkie. Ze was nogal verlegen en hield zich aan de regels. Ze was ook nog eens gek op jurken, dus het kwam helemaal goed. Nova en ik liepen terug naar Nova's kamer en plofte neer op het bed. "Trekken we de jurken aan?" Vroeg Nova. "Mh...." antwoordde ik. "Ik ga eerst douchen." Zei ik en liep naar haar badkamer. "Ik kijk wel." Zei Nova.

Eens even kijken. Welke doucheschuim zou ik gaan gebruiken? Ik koos voor een wat frisser geurtje. Nova was echt een geurtjes mens. Duizend verschillende doucheproducten en honderd verschillende parfums. Van jurken hield ze niet maar vaan geurtjes.... Ik zette de douche aan. Douchen was echt een ding waarbij je niet onder de douche wilde stappen, maar als je er eenmaal onder stond je er niet meer uit wilde. Het was wel komisch. We hadden alle vrouwen jurken gegeven en de mannen opgedragen een pak te dragen. Wat moesten ze anders aan. Hunter had blijkbaar de moed opgegeven. Gelukkig had hij ons en hadden we zijn werkje opgeknapt. Mannen hadden er trouwens geen moeite mee gehad. Ze vinden een pak toch altijd knap bij zichzelf staan. Ik geef ze geen ongelijk. Lekker ruikend stapte jk onder de douche vandaan. Ik zou mijn jurk eens gaan bekijken.
Ik liep de kamer uit met allen mijn ondergoed aan. "Kyr, kan je mijn rits dichtritsen?" Nova stond te worstelen met de rits van haar jurk. In een ruk trok ik hem dicht. Ze draaide een rondje. De jurk was tot midden haar bovenbeen. Lekker kort dus. Het jurkje had lange mouwen en op de schouder was er een deel uitgesneden. "Dit worden de schoenen." Ze hield triomfantelijk een paar suède overknee laarzen omhoog. Die maakten de outfit compleet. "Kom eens hier." Ik had een idee met haar haar. Ze had het grijs zilverachtig laten verven en het was lang. Vlug maakte twee cornrows vlechten in haar haar en trok er een beetje aan zodat ze nog voller werden. "Wauw." Nova keek bewonderend in de spiegel. "Ik wist niet dat je kon vlechten." Ik lachte. "Tja, ooit geleerd van mijn ma. Je ziet er echt prachtig uit." Ze glimlachte. "Nu is het jouw beurt. Trek je je jurk eens aan." Ik pakte mijn jurk en bekeek hem eens goed. De stof viel losjes in mijn handen en voelde ligt aan. Zover ik kon zien was de jurk zowel aan de achterkant als de voorkant wat lager uitgesneden. De jurk was zwart, maar op het lijfje ontdekte ik een mooi patroontje. Een beetje henna achtig. Maar dan ook in het zwart. De mouwen waren driekwart. Voor mijn gevoel kwam hij tot de knie. "Trek hem nou aan!" Riep Nova ongeduldig. Ik trok hem aan. Ik hoopte dat ik mijn bh er gewoon onderaan kom houden. De jurk gleed makkelijk over mijn hoofd. "Een woord: prachtig!" Riep Nova. Ik liep naar de spiegel. De jurk zat als gegoten. Mijn bh kwam er niet onderuit en de jurk was niet te laag uitgesneden waardoor het er ook nog eens elegant uitzag. De achterkant zat perfect en mijn krullen vielen los over mijn schouders heen. "Je haar zit geweldig!" Riep Nova. "Niets meer aan doen." Ik knikte. Nog steeds onder de indruk van mijn eigen spiegelbeeld. "Je hebt duidelijk de mooiste." Zei Nova. Absoluut niet op een hatende manier. Ik knikte. "Zou hij ze zelf gekozen hebben?" Vroeg Nova zich af. "Hallo?! Ik weet dat je knap bent, maar kan je je blik van spiegelbeeld halen en met mij praten?" Ik keek haar beschamend aan. "Ik denk dat hij ze zelf heeft uitgezocht. Of laten uitzoeken." Antwoordde ik.

We liepen naar de aula. Ik had Hunter de hele dag nog niet gezien. Niet na het jurk incident in ieder geval en dat was vanochtend. Om een uur of acht zou de toespraak beginnen. Een dienstmeisje had iedereen in een zwarte outfit naar een aparte kamer geleid om te wachten op Hunter. Voor zover ik begreep stond de rest te wachten in de aula. "Wanneer komt hij nou?" Vroeg er een meisje ongeduldig. Ik keek haar aan. Het was kwart voor. "Zal ik hem gaan halen?" Vroeg ik fluisterend aan Nova. Maar Nova was in gesprek met een meisje naast haar. Ik besloot om hem maar eens op te gaan zoeken. Snel liep ik langs het dienstmeisje een. 'Plassen' mimede ik. Ze knikte. Ik ging helemaal niet plassen, ik ging naar Hunter. Ik besloot eerst in zijn kamer te kijken. Voor zijn deur stopte ik en klopte aan. Geen geluid. Voorzichtig opende ik zijn deur. Normaal zat de deur op slot dacht ik verbaasd. Ik stapte de kamer binnen. Nog steeds zo zwart als gebruikelijk. Hunter lag op zijn bed te slapen. Ik grinnikte. "Hunter als je nu niet eruit komt, dan haal ik je uit bed, naakt of niet!" Riep ik. Zijn woorden herhalend van een maand terug. Hij schoot overeind. Verschrikt keek hij mij aan. Zijn mond ging open en dicht van verbazing. Ik keek hem ook verbaasd aan. Misschien ook wel verlekkerd. Hij had geen bovenkant aan, waardoor zijn bovenlichaam goed te zien was. Je kon zien dat hij vaak trainde. Zijn spieren logen er niet om. "Kyra." Zei hij. "Beneden staat iedereen op je te wachten." Verward keek hij mij aan. "Het is inmiddels tien voor acht." Verschrikt keek hij mij aan. "Fuck!" Hij schoot overeind. Gelukkig had hij een boxer aan. Verward keek hij om zich heen. "Ga maar douchen." Zei ik met een hoofdbeweging naar de badkamer. Hij knikte en sprintte naar de badkamer. Een paar seconde later hoorde ik water stromen. Ik pakte ondertussen een pak uit zijn kast. Zwart. Ik vermoedde dat hij die aan wilde omdat het vooraan hing. Ik stond net net het pak in mijn handen weer naast zijn bed toen hij aangerend kwam. "Je bent snel." Zei ik. "Hoe is het mogelijk?" "Haast!" Antwoordde hij gestresst terwijl hij het pak uit mijn handen griste en aantrok. Hij had het aangetrokken, maar verkeerd geknoopt. "Sukkel kom hier." Verbaasd keek Hunter mij aan terwijl ik zijn jasje losknoopte. "Je kan niet eens je jasje dichtdoen." Zei ik terwijl ik zijn jas opnieuw dichtknoopte. Ik voelde zijn blik op mij gericht. "Kyra." De jas was klaar. Ik keek Hunter aan. Zijn blik was zacht en.... lief. "Je ziet er prachtig uit." Ik sloeg mijn ogen neer. "Ehm, dankje." Antwoordde ik. "Jij hebt de jurk uitgekozen." "Ik wist dat deze jurk je mooi zou staan." "Een stropdas." Veranderde ik het onderwerp. Waarom verpeste ik mooie momenten ook altijd? Hunter hield er een in zijn handen. "Geef maar." Ik trok de stropdas uit zijn handen en deed hem om. "Hoe..." "Een oudere broer die zijn stropdas niet omkreeg." Lachte ik. "Kom we hebben nog twee minuten." Vlug duwde ik hem de kamer uit. We liepen snel naar de aula. "Je kan het." Fluisterde ik in zijn oor terwijl ik hem een kneepje in zijn arm gaf. Daarna liep ik naar de deur waar de rest van mijn groep was.