Epilogue

107 4 0
                                    

[Chill's pov]

"Ma'am good morning po"-bati sa akin ng isa sa mga pinag kakatiwalaang chef ko dito sa cafe

"Good morning din"-bati ko rin at saka ngumiti..

Ito na ang pangalawang branch ko,resturant ang una kung pinatayo tapos ito ang pangalawa,isang cafe...Ito nmn talaga ang  gusto kung gawin bata pa ako ehh..Ang mag karoon ng sarili kung resturant..Kung tinatanong niyo kung kamusta na ako,okay nmn ako..

Bati na kami nila Daddy,sila nga ang tumulong sa akin para mapatayo ang una kung branch ehh...Si Kuya nmn ayun,ikakasal na this month dun kay Ate Alexa..Long time girlfriend niya yan..Mag kasundo nmn kami ni Ate ehh,mas magkasundo pa nga kami kaysa kay Kuya..Hahhahaha,kasi nga babae kami...

Kung sila Misty ang tinatanong niyo,ayun engage na sa mga boyfriend's nila,ewan ko ba..Mukhang nag mamadali silang mag karoon ng sarili nilang pamilya ehh,dito na rin sila titira sa Korea para dw sama-sama parin kami...Twice a week or more nandito sila sa resturant or sa cafe,it depend's na yun sa kanila...

Alam niyo nmn ang sisiba ng mga kaibigan ko...Yung binigay nilang banner sa akin 3 year's ago nasa kwarto ko nakalagay..Yes 3 years na ang nakalipas simula ng surpresahin nila ako,ang tagal na noh?Yung carnation nmn na binigay nila sa akin na kulay yellow na ang ibig sabihin ay friendship..Yes yellow carnation symbolized as friendship,kaya nilagay ko yun sa libro...

Si Storm nmn kinasal na 2 year's ago,nandun kaming lahat..Pati nga parent ko inimbita niya ehh...Malay ko bang my lovelife pla yung mukong na yun...Pero kahit sa kasal niya,di ko nakita si Gray,siguro nga hoping for nothing ako...Wala namang masama diba?Ganito kasi ang huli naming pag-uusap:

'Flashback 4 year's ago'

Nasa hospital parin ako,pero wala na ako sa ICU..Kasama ko lang ngayon si Gray dahil gusto siyang maka-usap nang sarilinan...Parati siyang nakangiti habang nakatingin sa akin,ako na nmn di ko alam kung anong sasabihin ko..

"Pagaling ka na sungit ha,para pag gumaling kna..Mas marami na tayong oras sa isa't-isa"-sabi niya sa akin...

"Gray my sasabihin ako"-sabi ko at umupo

"O? Ano yun?"-tanng niya sa akin

"Pag gumaling na ako at makalabas na ako ng hospital,babalik na ako ng Korea"-sabi ko,nakita ko namang lumungkot ang mukha niya pero pinilit niya paring nguiti ng pilit

"Ahh..Ganun ba?Cge sasamahan kita pag balik mo dun"-sabi niya na mukhang pinipigilan ang sariling malungkot sa harap ko pero kailangan niyang malaman

"Sorry Gray pero babalik ako dun ng mag-isa...."-sabi ko at saka yumuko

"Huh?Anong ibig mong sabihin?"-gulong-gulo niyang tanong

"I need time for my self Gray,hope you understand "-sabi ko sa kaniya

"Pano ako?Pano ang tayo?"-sabi niya na may namumuong luha na sa mga mata niya

"Wala namang tayo Gray ehhh..Pero sana sa susunod na pag kikita natin..Pwede na kitang mahalin"-sabi ko at di siya matignan..Baka pag tignan ko siya lalo lang akong mahirapan

"Pwede mo nmn akong mahalin ngayon ehh..Bakit lalayo ka pa? Hindi mo ba akong pwdeng mahalin ngayon? "-sabi niya at nakita ko sa gilid ng mga mata niya ang pag patak ng luha

"Susubukan ko munang mahalin ang sarili ko para hndi na kita masaktan pa..."-sabi ko sa kaniya at pilit pinipigilan ang luha ko

"Pwde mo namang gawin yan ehhh....Pwede mo namang gawin yan kasama ko,pero bakit kailangan mo pang lumayo?"-sabi niya..

"I hope one day we will see each other again,and if that time comes....Maybe i can love you better"-sabi ko sa kaniya

Agad naman siyang lumabas ng kwarto ko at ako naiwan sa loob..Nung makalabas siya tiyaka ko lang hinayaang mag silaglagan ang mga luha sa mga mata kung kanina ko pa pinipigilan..Mahirap pero kailangan..Yun ang huli naming pag-uusap at simula na nun,wala na akong balita sa kaniya....

'End of flashback'

Habang nag-iisip ako,bigla na lang lumapit sa akin ang manager ng cafe na toh...Ako ang may-ari ng cafe na toh pero kailan ko parin ng ka agapay....

"Ma'am mukha po kayong pagod ma'am"-sabi niya at umupo sa tabi ko

"I'm okay..Maybe mag lalakd-lakad lang ko"-sabi ko sa kaniya tapos ngumiti

"Cge po ma'am..Take your time po"-sabi niya sa akin kaya ngumiti na lang ako..

Kung nag tataka kayo kung bakit nag tatagalog ang mga tauhan ko dito dahil,pilipino ang kinukuha kung mga tauhan dito para hndi ako mahirapan,ang manager nmn dapat marunong mag korean,kahit sino nmn pwdeng mag apply dito ehh basta marunong mag korean at pilipino...

So naglalakd-lakad lang ako dito,papunta akong park ngayon..Ang sout ko ngayon ay jeans,long sleves tapos sweater na makapal dahil mag wiwinter na dahil december na..Anytime mag ssnow na dito...Nag bonnet din ako tapos naka earphones para wala lang...

Habang nag lalakad ako,nakaramdam ako ng lamig na nalalag-lag sa kamay ko..Kaya napatingala ako,first snow fall pla ngayon...Napag pasiyahan kung pumunta na lang ng park para namnamin ang first snow fall....

Nung nakarating na ako,agad akong umupo sa isang bakanteng bench tapos pinag masdan ang paligid,miss ko na siya talaga ng sobra...Napabuntong hininga na lang ako habang iniisip siya...Sana nga mag kita na kami ulit....

(Please guys...Paki pakinggan ang music)

(now playing:always tagalog version)

"HOY!! SUNGIT!!"-may biglang sumigaw kaya napalingon ako kasi ako lang nmn ang tao dito ngayun na walang kasama...

Hindi ako makapag salita nung nakita ko ang taong tumawag sa akin....Si Gray nandito siya,mukha akong timang na nakatingin sa kaniya sa malayo...Nakangiti siya habang nakatingin sa kaniya,samantalang ako,hndi ko alam kung ano ba ang irereact ko...

Hindi na nga ako makapag-salita,di pa ako makagalaw sa kinatatayuan ko ngayon...Tumakbo siya palapit sa akin...Nung malapit na siya sa akin ay saka lang siya tumigil,ako nmn naluluha...

"O? Bakit di ka makapag salita?"-sabi niya sa akin tapos pinunasan ang luha ko...

"Ahmm..Ano ba ang dapat kung gawin?"-sabi ko na hndi mapakali sa kinatatayuan ko

"Ewan ko....Siguro gawin mo ang sinabi mo sa akin four years ago"-sabi niya sa akin...

"Siguro nmn sa tagal ng oras na binigay ko sayo,ngayon pwde mo na akong mahalin diba?"-pag papatuloy niya..

Hindi na ako nag dalawang-isip pa,I gave him a quick kiss and i hug him tight...

"Mahal kita"-sabi ko nung bumitaw na ako sa yakap niya

"Mahal din kita"-sabi niya tapos niyakap niya ulit ako...

Ang saya pala makasama ang taong mahal mo na napalayo sayo ng mahabng panahon....Bigla namang my nag palak-pakan at saka lang lumabas ang mga kalog kung kaibigan na kumukuha pa ng litrato namin....At isa pa nga pla,kung si Xiao ang tinatanong niyo,ayun single parin...Ewan namin kung bakit....

Ang saya ko ngayon,kompleto na ang mga taong importante sa akin....Alam kung hndi pa ito ang katapusan ng estorya namin dahil dito pa lang nag-sisimula ang tunay naming kwento..Hindi lang namin ni Gray,kundi pati na rin ng lahat ng taong importante at magiging importante sa buhay ko at sa buhay namin.....


{End}

The Hell Angels{Completed}Where stories live. Discover now