ASİSTANIM

19.BÖLÜM

Vote vermeyj ve yorum yapmayı unutmayalım iyi okumalarr. Sizleri seviyrum canlarımm😍😍😘😘💓💓💓bu arada bölüm şarkısı NANCY AJRAM -ENTA EİH

Olduğu yerde durdu. Birşeyler söylemesini ve bana dönmesini bekliyordum.
Beklemekten ziyade dönmesi ve birşeyler söylemesi için can atıyordum. Ama ne o hasret kaldığım yüzünü bana çevirdi ne de acımı hafifleten sesini duymama izin verdi. Oysa o kadar çok hasrettim ki masum yüzüne ve büyüleyici sesine... Gözlerim yüzünü , kulağım sesini duymak istemişti. Ama ne yazıkki istedikleri olmamış , isteklerini köşeye bırakıp duyduğu ve gördüğü şeylere razı olmak zorunda kalmışlardı.

Boğazıma bir yumru takılmış,nefes almamı engelliyordu. Kulağımda duymayı isteyeceğim en son şeyler yankılanıyordu. Duymak istemiyordum.. Hayır...lütfen susun artık.. Beynim iki elin birbirine kenetlendiği anı gözlerimin önüne seriyor,kulaklarım"hayatımda biri var ve ciddi düşünüyorum"cümlelerini tekrarlıyordu. Ve en çok da cevabını bir türlü bulamadığım soruyu gözler önüne seriyordu."ruhum bu kadar acıya nasıl dayanıyor,hâlâ ayakta durmayı nasıl başarıyordu?"...

Kapı yavaşça kapanırken, mutluluk ve umutta hiç vakit kaybetmeden kapısını yüzüme kapatıyor,yerini her zamanki gibi acıya ve karamsarlığa bırakıyordu.
Birden görüntüler silikleşmeye,odadaki tüm eşyalar dönmeye başladı. Gözlerim seyiriyor,kalbim göğsümü dövercesine hızlıca atıyordu. Boğazım yanıyordu. Ayaklarım daha fazla beni taşıyamacağının sinyallerini gönderince oturmak istedim. Ama başım fazlasıyla dolandığı için,yatak çok uzak görünüyordu. Bir erkeğe duygular konusunda fazla savunmasız,karşı koyamaz birisiydim. Her ne kadar dıştan öyle görünmesem de...

Kendimi tam bıraktığım sırada bir el hissettim kolumu kavrayan..
"Aras oğlum ne oluyor iyi misin??"sesinden ve daha sonra görüntüsünü az da olsa algıladığımda bu kişinin ceyhun olduğunu anladım.
"Birsey olmadı. İyiyim. Sorun yok. Tansiyonum düştü galiba"dedim.
"Lan ne iyisi ya rengin sararmış,gözlerin dönmüş oğlum. İyi değilsin."dedi.
Endişelenmişti. Bunu sesinden ve dönen başımın biraz daha yerine gelmesinden baktığım yüzünden anlayabiliyordum.
"Birseyim yok ceyhun. Şuraya oturalım. Daha iyi olurum"ceyhun kolumdan tutarak beni yatağa oturttu. Daha sonra da ayağa kalktı. Ve bir bardak su getirdi. Suyu aldım bir iki yudum içince rahatladım. Boğazımın yanması hafiflemişti.
"Bende yedim zaten. Demin senin odana gelirken başhekimin bir kız ile konuştuğunu gördüm. Bende işlemleri hallettiğimi hastaneden çıkacağımızı söylemeye gidecektim. Bashekimin yanına gittiğinde durumu izah ederken başhekim kendisinin senin asistanın olduğunda bahsetti. Yani masum aşkın eylülle tanıştık. Aaa due bir dakika tahmin edeyim yanına geldi değil mi? Ve sen bu yüzden bu haldesin. Tabi ya. Ne dedi sana aras"dedi ceyhun.

Eylülle tanışmış olmalarına sevinmiştim. Dilimden bir türlü düşürmediğim kaburgamla artık tanışmışlardi. Ama ben böyle hayal etmemiştim. İkimizde mutlu iken işte bu benim kadınım,herşeyim olarak tanıştırmayı hayal etmiştim.. Galiba bu hayalim artık tam anlamıyla hayal olarak kalacaktı.
Diger yandan benim zeki arkadaşım zekiliğini konuşturmuş herşeyi çözmüştü.
"Ceycey onunla tanışmana çok sevdim. Ha bide iyi olduktan sonra hatırlat alnından öpeceğim oğlum"dedim
"Niye şu an öpemez misin?"dedi
"Lan mal mal konuşma be. Başım dönüyor. Yüzünü zar zor ayırt ediyorum. Alnın diye başka bir yerinden öperim maazAllah"dedim. Ceyhun kıkırdadı. Onun kıkırdamasıyla bende kıkırdadım.
"Şaka bir tarafa da anlatsana ne oldu?"dedi ceyhun. Şu an gerçekten anlatacak halde değildim. Dinlendikten sonra anlatabilirdim. Tek istediğim şu an eve gidip dinlenmekti.
"Evde anlatsam ceycey. Şu an çok yorgunum. Anlatacak halde de değilim" dedim. Duygularım ruhuma hücum etmişti adeta. Bu kadar duygusal olmaktan nefret ediyordum. Konu duygular olunca kendime engel olamıyordum.